Τα προγράμματα ΥΓΕΙΑΣ «δίνουν και παίρνουν» στην αγορά.
Στο σύνολό τους -ελάχιστες οι εξαιρέσεις- οι ασφαλιστικές εταιρείες δημιουργούν την δική τους ελκυστική πρόταση ελπίζοντας ότι θα κερδίσουν πελατειακό κοινό.
Η μάχη που διεξάγεται είναι ήδη μεγάλη.
Τα προγράμματα πολλά, εξατομικευμένα, με αποκλειστικές συνεργασίες, ευρέως φάσματος και διάφορα άλλα σχετικά.
Οι σκέψεις και προσδοκίες για κάποιον μεγαλύτερο ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης στην υγεία σε συνεργασία με το κράτος δεν είναι σε περίοδο ωριμότητας.
Η ασφαλιστική αγορά θα κινηθεί μόνη της και οι εταιρείες αναλαμβάνουν το ατομικό «παιχνίδι» να το βγάλουν πέρα και να το διεξάγουν σωστά.
Οι πολίτες εάν προσεγγιστούν και πεισθούν τότε μπορεί και να αποφασίσουν την αγορά ενός προγράμματος υγείας.
Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι απλά και φαίνονται σωστά.
Τι γίνεται όμως στη συνέχεια;
Ποιος προωθεί αυτά τα προγράμματα, πώς αξιοποιούνται και πόσο χρεώνονται οι παροχές υγείας από τα νοσηλευτικά ιδρύματα;
Και για να πάμε ένα βήμα παραπέρα: Πώς υποστηρίζονται τα προγράμματα αυτά από τις εταιρείες; Τι ανακαλύπτει ο πελάτης όταν χρησιμοποιήσει το ασφαλιστικό του πρόγραμμα;
Τι γίνεται όταν επιχειρείται η χρήση τους; Τι αντιμετωπίζουν οι καταναλωτές όταν αναζητούν εκπρόσωπο της εταιρείας για να διεκπεραιώσουν τις διαδικασίες; Πώς διαχειρίζονται οι εταιρείες τα όσα έπονται μετά την πώληση;
Σε αυτό το σημείο καταγράφονται μεγάλες διαφοροποιήσεις.
Και εδώ φαίνεται η διαφορά.