Η Solvency II παρέχει ισχυρές διασφαλίσεις όσον αφορά την αναδιάρθρωση και εκκαθάριση (recovery and resolution) των ευρωπαϊκών ασφαλιστικών ομίλων, επομένως δεν απαιτείται ένα νέο πλαίσιο κανόνων που θα ρυθμίσει τα θέματα αυτά. Ωστόσο, ένας βαθμός σύγκλισης για ορισμένες επιμέρους πτυχές θα μπορούσε να αποδειχθεί επωφελής.
Αυτή ήταν η απάντηση που έδωσε η Insurance Europe, η ένωση των (αντ)ασφαλιστικών εταιρειών της ΕΕ σε διαβούλευση της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Ταμείων (EIOPA) αναφορικά με την δυνητική εναρμόνιση των κανόνων αναδιάρθρωσης και εκκαθάρισης. Σύμφωνα με την Insurance Europe, η Solvency II διαθέτει μηχανισμούς έγκαιρης παρέμβασης μέσω της δομής της που στηρίζεται σε δύο δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας: τις Ελάχιστες Κεφαλαιακές Απαιτήσεις (MCR) και το πολύ υψηλότερο δείκτη, την Απαίτηση Φερεγγυότητας κατά Solvency ).
Συγκεκριμένα, εάν τα ίδια κεφάλαια μιας ασφαλιστικής υποχωρήσουν κάτω από τον δείκτη SCR, τότε οι εποπτικές αρχές μπορούν να περάμβουν και να απαιτήσουν την λήψη βαθμιαία δραστικότερων μέτρων έως ότου τα ίδια κεφάλαια φτάσουν στο MCR. Εάν πέσουν κάτω από το όριο αυτό, τότε οι εποπτικές αρχές μπορούν να αναλάβουν τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας όσο αυτή διαθέτει σημαντικά κεφάλαια και να προχωρήσουν στις ενδεδειγμένες πρωτοβουλίες για την προστασία των ασφαλισμένων, συμπεριλαμβανομένων μέτρων αποκατάστασης όπως είναι η πώληση της εταιρείας, η μεταβίβαση χαρτοφυλακίων της ή ακόμα και η εκκαθάρισή της.
“Ακόμα και πριν την Solvency II, υπήρχαν ελάχιστες χρεοκοπίες ασφαλιστικών και ακόμα λιγότερες που κατέληγαν σε απώλειες για τους ασφαλισμένους”, σχολίασε ο Nicolas Jeanmart, υψηλόβαθμο στέλεχος της Insurance Eurrope. “Με το νέο καθεστώς, οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο στο μέλλον μειώνονται ακόμα περισσότερο…”.
Η Insurance Europe επεσήμανε ακόμα ότι οι ανησυχίες για την χρηματοπιστωτική σταθερότητα δεν δικαιολογούν την δημιουργία νέου πλαισίου αναδιάρθρωσης και εκκαθάρισης. Οι παραδοσιακές ασφαλιστικές δραστηριότητες έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά ανθεκτικές στις μεταβολές του οικονομικού κύκλου στο παρελθόν. Σχεδόν όλοι οι ασφαλιστικοί όμιλοι αντιμετώπισαν καλά την πρόσφατη διεθνή χρηματοοικονομική κρίση και όπως υπογράμμισε η EIOPA, χρειάστηκαν πολύ περιορισμένη κρατική στήριξη.
Πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί ότι οι χρεοκοπίες ασφαλιστικών εταιρειών όχι μόνο είναι σπάνιες, αλλά και δεν επηρεάζουν άλλους ομοειδείς ομίλους ή συστήματα πληρωμών. “H Insurance Europe χαιρετίζει το γεγονός ότι η EIOPA υπογράμμισε ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ του τραπεζικού και του ασφαλιστικού κλάδου, διαφορές που έχουν σημαντική επίπτωση στην ανάγκη για πλαίσιο αναδιάρθρωσης και εκκαθάρισης και στον σχεδιασμό των σχετικών πλαισίων”, υπογράμμισε ο κ. Jeanmart. “Αντίθετα με τις τράπεζες, οι ασφαλιστικές δεν χρεοκοπούν εν μια νυκτί, καθώς οι υποχρεώσεις τους αποκρυσταλλώνονται σε βάθος χρόνου, κάτι που επιτρέπει ελεγχόμενη χρεοκοπία. Επιπροσθέτως, οι υποχρεώσεις των ασφαλιστικών είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητες η μια από την άλλη και δεν είναι άμεσα απαιτητές (callable on demand), καθώς μια ασφαλιστική υποχρέωση ανακύπτει σε συγκεκριμένο χρονικό σημείο ή μετά από ένα προκαθορισμένο ασφαλισμένο γεγονός”.
