του Νίκου Σακελλαρίου
Ήταν μία διαφορετική «Ημέρα Ιδιωτικής Ασφάλισης» την Παρασκευή, απ’ ότι είχαμε συνηθίσει. Δεν είχε δεξίωση στο Μέγαρο, ούτε μακροσκελείς ομιλίες. Δεν είχε δημοσιογράφους πλην αυτών του κλαδικού και οικονομικού τύπου. Έδινε έμφαση περισσότερο στην πληροφόρηση παρά στις δηλώσεις. Καλό το εγχείρημα με όλα τα προβληματάκιά που δημιούργησαν οι 3 παράλληλες εκδηλώσεις.
Ο προβληματισμός ποιο να παρακολουθήσουμε ήταν εμφανής σε όλους. Η μετακίνηση μεταξύ των αιθουσών και αυτή είχε ατέλειες. Ωστόσο ήταν μία καλή προσπάθεια διαφοροποίησης από τα συνηθισμένα και –μάλλον παρωχημένα- των προηγούμενων ετών. Το τελευταίο δείχνει ότι σταδιακά περνάμε από τις δηλώσεις στις πράξεις και την ουσία. Ωραίες οι υψηλόφρονες προσδοκίες αλλά ίσως θα πρέπει η ιδιωτική ασφάλιση να κοιτά χαμηλότερα.
Η έρευνα της MRB δεν είχε ξεκάθαρο στόχο παρά το γεγονός ότι προσπάθησε να δώσει κάποια στοιχεία για την αντίληψη των ελλήνων για την ιδιωτική ασφάλιση. Έδωσε μόνο τις γνώριμες σε όλους απαισιόδοξες εκτιμήσεις για την κρατική ασφάλιση. «8 στους 10 είναι απαισιόδοξοι για τις κρατικές συντάξεις». Αυτό όμως είναι αναμενόμενο.
Η έρευνα δεν έδειξε γιατί η ιδιωτική ασφάλιση ενώ φαίνεται ως μία εναλλακτική επιλογή, παραμένει το «αναγκαίο κακό» για τους πολίτες όπως είπε κατά την παρουσίαση ο δημιουργός της έρευνας κ. Δημήτρης Μαύρος (MRB). Η έρευνα δεν μας είπε γιατί οι πολίτες δυσπιστούν απέναντι στην ιδιωτική ασφάλιση και αυτή είναι καθηλωμένη στο 2% επί του ΑΕΠ. Σίγουρα αιτία είναι η μείωση του εισοδήματος.
Αλλά μόνο αυτό; Κάνουν καλά οι ασφαλιστικές την δουλειά τους; οι διαμεσολαβούντες; Με λίγα λόγια, τι δεν πάει καλά στο Σύστημα;
Εκεί η έρευνα απέτυχε να ξύσει πληγές. Προσπάθησε να αποφύγει τις κρίσιμες ερωτήσεις. Θα έπρεπε να ρωτήσει όχι αυτούς που έχουν ιδιωτική ασφάλιση αλλά αυτούς που ΔΕΝ έχουν , τι γνώμη έχουν για τις ασφαλιστικές και γιατί δεν έχουν ασφαλιστεί ακόμη αν και η πλειονότητα (8 στους 10) έδειξε ότι δεν εμπιστεύονται τα κρατικά ταμεία.
Αυτά και του χρόνου να είμαστε καλά. Πάντα να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε που τραγουδά και ο εθνικός μας βάρδος.
