του Νίκου Σακελλαρίου
Η πρόσφατη (στα τέλη Ιουλίου) προσπάθεια καταγγελιών του Συλλόγου Ζημιωθέντων της Ασπίς Πρόνοια) μάλλον έπεσε σε ΄ώτα μη ακουόντων’ τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τους υπόλοιπους καταναλωτές. Την ίδια ημέρα , η κυβέρνηση έκοβε κύριες συντάξεις. Πως θα μπορούσε η κοινή γνώμη να συγκινηθεί; Μόνο με αποφάσεις και εκτελέσεις αποφάσεων θα υπάρξει ενδιαφέρον στην κοινή γνώμη για το θέμα. Σε ότι αφορά τη στάση της ΕΑΕΕ μάλλον χαμογελούν με τις εξελίξεις. Δεν είναι κρυφό μυστικό ότι κάποιοι (παλαιότερα μέλη της Ένωσης) ήταν οι πρωτεργάτες του λουκέτου στην Ασπίς Πρόνοια. Τι κέρδισαν ; Μόνο μερικές χιλιάδες συμβόλαια αυτοκινήτων σε ΄ουρές’ τα οποία χάθηκαν μετά και πήγαν σε άλλες εταιρείες με ακόμη χαμηλότερα ασφάλιστρα. Aνεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα.
Εργασιακός ΄μεσαίωνας’ ή ασφαλιστική ‘αναγέννηση’;
Σε άλλο θέμα τώρα. Ο Σεπτέμβριος και οι αλλαγές στα εργασιακά παρακολουθείται προσεκτικά από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Προσεκτικά γιατί ανοίγουν οι πόρτες για τη δημιουργία και ιδιωτικών Επαγγελματικών Ταμείων αλλά ταυτόχρονα δημιουργούνται πρόσθετες ανησυχίες. Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων και η πραγματική αδυναμία των εργαζομένων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους μπορεί να αποσυσπειρώσει τις ασφαλιστικές εταιρείες. Εργαζόμενοι που θα χάνουν εύκολα τις δουλειές τους, που θα έχουν πενιχρές απολαβές ίσως χαθούν και από τα πελατολόγια των ασφαλιστικών εταιρειών.
Υποχρεωτική ασφάλιση κατά σεισμού
Ίσως είναι η πλέον αξιόλογη και πειστική προσπάθεια που γίνεται από την πλευρά της ασφαλιστικής αγοράς , να καθιερωθεί ως υποχρεωτική η ασφάλιση κατά σεισμών και φυσικών καταστροφών. Ωστόσο θα πρέπει να προσφέρουν οι ίδιες οι ασφαλιστικές καθαρές λύσεις και με χαμηλά ασφάλιστρα. Η υποχρεωτικότητα δεν είναι πανάκεια. Θα πρέπει να καλλιεργηθεί ταυτόχρονα και η ασφαλιστική συνείδηση αλλά και το γεγονός ότι το κράτος πλέον δεν μπορεί να ανταποκριθεί μόνο του στα προβλήματα. Ας κάνουν την αρχή με προσφορές χαμηλών ασφαλίστρων και μετά να ζητηθεί η υποχρεωτικότητα
