της Ελενας Ερμείδου
Ψηφίστηκαν δεκάδες φορολογικοί και ασφαλιστικοί νόμοι, και εκδόθησαν χιλιάδες διευκρινιστικοί εγκύκλιοι για την αντιμετώπιση της κρίσης και την ομαλοποίηση των στρεβλώσεων. Οι στρεβλώσεις στο ασφαλιστικό και στην φορολογία υπάρχουν, η κρίση παραμένει. και τα capital controls δεν θα φύγουν σύντομα.
Οι φορολογικές επιβαρύνσεις δυσχεραίνουν την ρευστότητα των επιχειρήσεων και από αυτό δεν εξαιρείται ο κλάδος ασφαλειών. Στο αρνητικό περιβάλλον προστίθενται και οι ασφαλιστικές εισφορές οι οποίες υπολογίζονται στο καθαρό φορολογητέο εισόδημα από το οποίο προκύπτει υποχρέωση υπαγωγής στην ασφάλιση.
Ολες αυτές οι επιβαρύνσεις μαζί με τo καθεστώς των capital controls δημιουργούν ένα ασφυξία, ωθώντας πολλούς επαγγελματίες του κλάδου των ασφαλειών να αποχωρήσουν από το κλάδο ή να συγχωνευτούν.
Σαφήνεια και σταθερότητα δεν υπάρχει. Οι ασφαλιστές καλούνται να πληρώσουν φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές που ξεπερνούν μεσοσταθμικά το 50% του εισοδήματος τους, ή να βρουν εναλλακτικούς τρόπους φορο – εισφοροδιαφυγής.
Ισως να είναι ο μόνος κλάδος, αυτός της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης που φέρει το βάρος του “πακέτου -ασφαλιστικό – φορολογία” τόσο έντονα.
Εν όψει της 3ης αξιολόγησης έχουν και πάλι αρχίσει δηλώσεις στο εσωτερικό για μειώσεις και κοινωνικό μέρισμα. Μπορεί άλλα να λένε στους έξω.
Μήπως η κατεύθυνση αυτή καθυστερήσει και την 3η αξιολόγηση και σπρώξει ακόμα περισσότερο το κλάδο στο άγνωστο;
