Άναυδη παρακολουθεί η κοινή γνώμη την κόντρα που έχει ξεσπάσει μεταξύ του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ και του διοικητή του ΣΩΤΗΡΙΑ για τη μοίρα 252 χιλ. ευρώ που συγκεντρώθηκαν από τηλεμαραθώνιο για την ανακαίνιση της Γ΄ Παθολογικής κλινικής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και των Μονάδων της, καθώς ο δεύτερος δηλώνει άγνοια για το είδος των εργασιών που εκτελέστηκαν και για τον υπεύθυνο διαχείρισης του έργου.
Ο διοικητής του νοσοκομείου τονίζει, μάλιστα, πως ουδέποτε δέχτηκε αίτημα για την αποδοχή της δωρεάς. Θέμα, όπως εξηγεί, για το οποίο είναι ενήμερη η διοίκηση της Α΄ Υγειονομικής Περιφέρειας.
Επισημαίνεται ότι το ζήτημα προέκυψε μετά από ερώτημα που έθεσε ο πρόεδρος της ΕΙΤΗΣΕΕ αναφορικά με την πορεία των έργων, σαν αποτέλεσμα του εράνου που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2016, ενώ αντίστοιχο ερώτημα είχε τεθεί νωρίτερα από το ΣΕΥΥΠ.
Σύμφωνα, ωστόσο, με την ΠΟΕΔΗΝ 104 χιλ. έχουν ήδη διατεθεί για την αναβάθμιση χώρων και εξοπλισμού του ΣΩΤΗΡΙΑ.
Τι συμβαίνει, λοιπόν, από τα δύο; Τυπικά, τόσο ο διοικητής του νοσοκομείου όσο και ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ λένε την αλήθεια.
Συγκεκριμένα, 110 χιλ. ευρώ περίπου έχουν ήδη απορροφηθεί για την υλοποίηση έργων σε μια σειρά μονάδων του νοσοκομείου, όπως η Ογκολογική, η Αιματολογική , η Ρευματολογική και η Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας (ΜΗΝ). Τα περισσότερα από αυτά τα χρήματα, ωστόσο, έχουν διατεθεί για την ανακαίνιση της Γαστρεντερολογικής μονάδας.
Ποιος, όμως, έχει την ευθύνη διαχείρισης του έργου, εφόσον δεν την έχει η Διοίκηση του ΣΩΤΗΡΙΑ;
Εξ ολοκλήρου υπεύθυνη είναι η Μη Κυβερνητική Οργάνωση ΟΚΙΒΕΕ (Ογκολογικό Κέντρο Ιατροβιολογικής Εκπαίδευσης και Έρευνας). Προκύπτει, βέβαια, ένα ερώτημα γιατί τα χρήματα δεν δόθηκαν απευθείας στο νοσοκομείο. Μία εξήγηση, ενδεχομένως, είναι η απουσία εμπιστοσύνης των εμπνευστών του εράνου στην αξιοποίηση των χρημάτων για το σκοπό που προορίζονταν.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Virus το ποσό που υπολείπεται πρόκειται να διατεθεί για την ανακαίνιση των θαλάμων νοσηλείας. Για να γίνει αυτό, όμως, απαιτείται να αδειάσουν οι θάλαμοι. Αυτό απαιτεί την προσωρινή μετεγκατάσταση της κλινικής, με αποτέλεσμα να καθυστερεί η ολοκλήρωσή τους. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το νοσοκομείο οφείλει να βρει τρόπους να διευκολύνει την ολοκλήρωση των έργων για την αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους ογκολογικούς ασθενείς.
