του Αιμίλιου Νεγκή από το virus.com.gr
Είμαστε τελικά καλοπερασάκιας λαός. Μια νέα, άκρως αποκαλυπτική δημοσκόπηση, δείχνει ότι έχουμε μεν παράπονα από το επίπεδο των υπηρεσιών υγείας και κρίνουμε ότι χρειάζονται αλλαγές, αλλά βλέπουμε αρνητικά τις μεταρρυθμίσεις! Μόνο τυχαίο δεν είναι λοιπόν που ο λαϊκισμός εξακολουθεί και κυριαρχεί…
Η δημοσκόπηση έγινε σε πανελλαδικό δείγμα 1.000 πολιτών από το πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, με επικεφαλής τον αναπλ. καθηγητή κ. Κυριάκο Σουλιώτη. Το ερωτηματολόγιο ήταν πλούσιο και από τις απαντήσεις προκύπτουν διάφορα θέματα, αλλά εγώ θα σταθώ αρχικά σε αυτές που αφορούν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: το 1/3 των ερωτηθέντων δηλώνει καθόλου ικανοποιημένο από το σύστημα Υγείας και το 85% θεωρεί επιτακτική ανάγκη τη μεταρρύθμισή του. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, το 70,2% αντιλαμβάνεται τις μεταρρυθμίσεις γενικότερα ως κάτι αρνητικό!
Πώς εξηγούνται αυτές οι αντιφατικές απαντήσεις; Μία πρώτη εκτίμηση είναι ότι οι γενικότερα πολίτες είναι απογοητευμένοι και δεν έχουν εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα, που πρέπει να υλοποιήσει τις όποιες μεταρρυθμίσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 38,1% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι η μη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων στον τομέα της Υγείας οφείλεται στην έλλειψη πολιτικής βούλησης.
Ενδιαφέρον έχει επίσης ότι οι ίδιοι οι πολίτες εκτιμούν ότι προκειμένου να υλοποιηθούν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στην Υγεία χρειάζεται πρωτίστως υπέρβαση του πολιτικού κόστους (56,8%) και, δευτερευόντως, αύξηση των διαθέσιμων πόρων (37,3%) αλλά και εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης (28,3%).
Από την άλλη, όμως, εκτιμώ ότι υπάρχει και άλλη μία πτυχή, που είναι ανησυχητική για έναν άλλο Κυριάκο: τον κ. Μητσοτάκη. Φαίνεται ότι η έννοια «μεταρρυθμίσεις» έχει διαστρεβλωθεί στο ευρύ κοινό και φέρει αρνητικό φορτίο, αφού έχει συνδεθεί με την τρόικα και το Μνημόνιο.
Συνεπώς, η στρατηγική του κ. Μητσοτάκη να ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ των μεταρρυθμίσεων μπορεί να είναι δίκοπο μαχαίρι και να μην έχει την απήχηση, που ο ίδιος επιθυμεί. Ο κόσμος αισθάνεται μεγάλη ανασφάλεια και δυστυχώς δεν δείχνει να θέλει να ακούσει την (δυσάρεστη) αλήθεια. Γι’ αυτό, και εξακολουθεί να κυριαρχεί ο λαϊκισμός.
Πολύ ενδιαφέρον για την τρέχουσα συγκυρία έχουν και άλλα ευρήματα:
- Το 48% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι στο πλαίσιο των υγειονομικών μεταρρυθμίσεων βασική προτεραιότητα αποτελεί η θέσπιση του οικογενειακού γιατρού για όλους τους πολίτες.
- Μόνο το 28,1% ζητούν αύξηση των δημόσιων δομών παροχής υπηρεσιών Υγείας.
- Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών (73,9%) απευθύνονται κυρίως στον ιδιωτικό τομέα για επίσκεψη σε ιατρό και διενέργεια εργαστηριακών εξετάσεων (82,6%), ενώ για νοσηλεία το 73,1% επιλέγει δημόσιες δομές.
Ως γνωστόν, για το επόμενο διάστημα, η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει ότι θα προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας με σταδιακή ίδρυση 250 Τοπικών Μονάδων Υγείας (ΤοΜΥ) και πρόσληψη οικογενειακών ιατρών, (πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης), νοσηλευτών, κοινωνικών λειτουργών κ.ο.κ. Και παράλληλα, θα περιοριστεί η πρόσβαση στον ιδιωτικό τομέα.
Συμφωνώ με τον κ. Σουλιώτη, ο οποίος εκτιμά πως θα ήταν πιο αποτελεσματικό για την κυβέρνηση αν επιχειρούσε διεύρυνση των υπό ασφαλιστική κάλυψη παρεχόμενων υπηρεσιών από ιδιωτικές δομές και επαγγελματίες υγείας. Και όχι να φτιάξει ένα κρατικό σύστημα πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας, το οποίο δύναται μεν να παρέχει ισότιμη πρόσβαση σε όλους τους πολίτες, αλλά με ποια ποιότητα;
Όμως, είναι ξεκάθαρο ότι οι κ.κ. Ξανθός και Πολάκης φορούν παρωπίδες και θεωρούν τον ιδιωτικό τομέα «ταξικό εχθρό». Θυμίζουν το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ‘8ο που έφτιαξε το ΕΣΥ και ήθελε πεισματικά να κλείσει όλες τις ιδιωτικές κλινικές…
