του Νίκου Σακελλαρίου
Η επιβεβαίωση για την ανάγκη ασφάλισης κατά φυσικών καταστροφών ήρθε αλλά δυστυχώς με τον πιο τραγικό τρόπο στην Πελοπόννησο και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Η δικαίωση της ΕΑΕΕ για την ανάγκη συμμετοχής της ιδιωτικής ασφάλισης στην κάλυψη των φυσικών καταστροφών ήρθε και από τον κ. Κατρούγκαλο, ο οποίος αναφερόμενος στα προβλήματα της Μεσσηνίας από τις πρόσφατες καταιγίδες είπε γενικά να μην περιμένουν πολλά από το κράτος. Βέβαια δεν ήταν ο καθ’ ύλην αρμόδιος να κάνει τη δήλωση (υπουργός Εργασίας γαρ) αλλά έδωσε ανάγλυφα την εικόνα της ετοιμότητας και πρόνοιας του ελληνικού κράτους από εδώ και πέρα.
«Μην θεωρείτε δεδομένη την ανταπόκριση του κράτους» ήταν το νόημα της δήλωσης του υπουργού. Και, μεταξύ μας, είχε δίκιο. Λεφτά υπάρχουν μόνο για την κεντρική διοίκηση και τον σκληρό πυρήνα του δημόσιου τομέα. Πουθενά αλλού. Το θέμα είναι πως θα αξιοποιήσει η ασφαλιστική κοινότητα της ομολογία της κρατικής αδυναμίας. Γιατί καλές είναι οι θεωρητικές αναφορές αλλά χρειάζεται ένα σαφές σχέδιο και πρόγραμμα ασφαλιστικής κάλυψης σε πανελλήνιο επίπεδο. Για παράδειγμα, μπορεί να δημιουργηθεί ένα τεράστιο ασφαλιστικό πρόγραμμα από μία κοινοπραξία ασφαλιστικών εταιρειών, το οποίο θα ασφαλίζει ένα χαμηλών ασφαλίστρων κάθε περιοχή της Ελλάδας. Ή να μοιραστούν οι περιοχές ανά ασφαλιστικές εταιρείες και πάντα συνεναιτικά.
Το πρόβλημα όμως και στα δύο παραδείγματα είναι ότι υπάρχει «εταιρικός απομονωτισμός» στην ελληνική αγορά. Καμμία εταιρεία δεν θέλει να συνεργαστεί, να συνεννοηθεί με τις υπόλοιπες. Η κοινοπραξία απαιτεί αίσθημα συνεργασίας για κοινό συμφέρον. Εδώ οι περισσότερες εταιρίες (ελληνικών και ξένων συμφερόντων) ζούνε στον μικρόκοσμο της διχόνοιας τους.
Το δεύτερο πρόβλημά τους είναι ότι αδυνατούν να επικοινωνήσουν τα θέματά τους στο ευρύ κοινό. Ωραίες οι βεγγέρες στα διάφορα παραθεριστικά κέντρα, ωραία τα ταξίδια κινήτρων ακόμα καλύτερα τα συνέδρια. Όμως εάν δεν πειστεί κύριοι και κυρίες ο κόσμος που έχει τα προβλήματα (από τις πλημμύρες, τα συνταξιοδοτικά του, την υγεία του) όλες αυτές οι εκδηλώσεις θα μοιάζουν ανούσιες. Σαν την δεξίωση του Τιτανικού πριν την βύθιση του σκάφους. Και στην ασφαλιστική αγορά, στο σκάφος άνοιξε νέα τρύπα με το 10ο συνεχόμενο πτωτικό εξάμηνο παραγωγής.
