Άρθρο του Δημήτρη Μαζαράκη, Προέδρου της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος
Διανύουμε μια εποχή μεγάλων προκλήσεων, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και στην Ελλάδα, μια εποχή στην οποία τόσο οι επιχειρήσεις όσο και οι κυβερνήσεις καλούνται να αντιμετωπίσουν πολλούς ταυτόχρονα αστάθμητους παράγοντες. Στον ασφαλιστικό χώρο, το βάρος των κανονιστικών προσαρμογών (Solvency II, IDD για τη διανομή ασφαλιστικών προϊόντων, ο κανονισμός για τα επενδυτικά προϊόντα PRIIPs, ο κανονισμός για τα προσωπικά δεδομένα GDPR), οι ιδιαίτερες συνθήκες των χαμηλών επιτοκίων και αποδόσεων, η ρευστότητα για την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Brexit, η τρομοκρατία, καθώς και η κλιματική αλλαγή και οι φυσικές καταστροφές θα οδηγήσουν σε προσαρμογή της στρατηγικής των εταιρειών.
Ταυτόχρονα, είναι και μια εποχή στην οποία διαφαίνονται πολλές προοπτικές και νέες ευκαιρίες. H ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, η καινοτομία, το Internet of Things, η ρομποτική, η τεχνητή νοημοσύνη, η δημιουργία νέων ψηφιακών καναλιών, η χρήση κινητών εφαρμογών και η αξιοποίηση των big data, ανοίγουν νέους δρόμους, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πελατών και την αύξηση της παραγωγικότητας των εταιρειών.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, το μόνο σίγουρο είναι ότι όλα θα αλλάζουν ταχύτερα. Θα εμφανιστούν νέες ανάγκες, όπως η ασφάλιση για το cyber risk και τα driveless cars, και θα χρειαστεί η ανάπτυξη νέων προϊόντων ασφάλισης και αντασφάλισης.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες που θα πρωταγωνιστήσουν θα είναι λοιπόν εκείνες που θα προσαρμόζονται ευκολότερα και ανώδυνα στις διεθνείς και τοπικές εξελίξεις, θα μάθουν να διαχειρίζονται πιο αποτελεσματικά τις συνεχείς αλλαγές, και εκείνες που θα μπορούν να ανταποκρίνονται άμεσα στις μεταβαλλόμενες και νέες ανάγκες των πελατών τους, με καινοτομικά προϊόντα, που θα μπορούν να απαντούν σε κάθε είδος ρίσκου.
Σίγουρα, η χρονιά που έρχεται θα είναι μια ενδιαφέρουσα περίοδος για την ασφαλιστική αγορά. Στην Ελλάδα, η κατάσταση είναι ακόμη περισσότερο ρευστή, και οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν επιπλέον να αντιμετωπίσουν την υπερφορολόγηση, τη χαμηλή πρόοδο των μεταρρυθμίσεων, την αδυναμία του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος να ανταποκριθεί στις ανάγκες των ασφαλισμένων, τόσο στην υγεία όσο και στη σύνταξη, τη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών, αλλά κυρίως τη μεγάλη απογοήτευση και δυσπιστία τους.
Η μεγάλη πρόκληση της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς θα είναι, λοιπόν, να ενισχύσει την εμπιστοσύνη των πελατών της, προκειμένου να κερδίσει ξανά το χαμένο έδαφος της κρίσης, να επιστρέψει στους ρυθμούς ανάπτυξης που είχε προ κρίσης και να συμβάλει στην επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα και στην εξυγίανση της οικονομίας της.
Το 2017, η ελληνική ασφαλιστική αγορά σημείωσε 3,8 δισ. παραγωγή ασφαλίστρων, αυξημένη κατά 4,6% από την προηγούμενη χρονιά, ποσό που αναλογεί στο 2,1% περίπου του ΑΕΠ της χώρας, κατέβαλε 2,5 δισ. αποζημιώσεις στους ασφαλισμένους της και 500 εκατ. φόρους στο ελληνικό κράτος, διαχειρίστηκε συνολικές επενδύσεις ύψους 13 δισ. και –το κυριότερο– αποτελεί μεγάλο εργοδότη, απασχολώντας 25.000 ανθρώπους. Στα ίδια περίπου επίπεδα αναμένεται να κινηθεί και το 2018.
Στην Ελλάδα της συνεχιζόμενης κρίσης, η ασφαλιστική αγορά δοκιμάστηκε πολλαπλά, επέδειξε όμως ωριμότητα, προσαρμοστικότητα και αντοχή. Κάλυψε τις ζημιές που προκλήθηκαν από το PSI και οι οποίες ξεπέρασαν τα 3 δισ., ενισχύοντας την κεφαλαιακή της επάρκεια, και απέδειξε ότι αποτελεί έναν από τους υγιέστερους κλάδους της ελληνικής οικονομίας, με ισχυρές βάσεις και μεγάλες προοπτικές.
Τα επόμενα χρόνια, η ιδιωτική ασφάλιση μπορεί να παίξει, λοιπόν, σημαντικό ρόλο σε πολλούς κρίσιμους τομείς της ελληνικής οικονομίας, αλλά τρεις είναι οι κύριοι και στρατηγικοί τομείς της ανάπτυξης: 1) Σύνταξη, 2) Υγεία, 3) Φυσικές καταστροφές, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι δεν υπάρχουν περιθώρια ανάπτυξης και σε άλλους τομείς.
Συγκεκριμένα:
-
Στον τομέα της υγείας, οι συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, η άρση των αντικινήτρων ασφάλισης και ταυτόχρονα η θέσπιση κινήτρων, τα κοινά ιατρικά πρωτόκολλα, μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στην επίλυση του προβλήματος, ώστε να μη μετατοπίζεται όλο το βάρος του κόστους της υγείας στους πολίτες.
-
Στον τομέα της σύνταξης, προωθούμε ένα διευρυμένο συνταξιοδοτικό σύστημα, που θα έχει κύριο άξονα την κοινωνική ασφάλιση, αλλά δεν θα περιορίζεται σε αυτήν. Δεν είναι άλλο από το σύστημα των 3 πυλώνων, που εφαρμόζεται ήδη με επιτυχία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και συνδυάζει συντάξεις από κοινωνικούς και ιδιωτικούς φορείς, που λειτουργούν με αναδιανεμητικό και κεφαλαιοποιητικό σύστημα, αντίστοιχα. Το σύστημα των 3 πυλώνων είναι μονόδρομος για να επιτύχουμε τη βέλτιστη διασπορά δημογραφικών, οικονομικών και επενδυτικών κινδύνων και την ελαχιστοποίησή τους.
-
Στον τομέα των φυσικών καταστροφών, το περιθώριο είναι μεγάλο, αφού προς αυτήν την κατεύθυνση δεν υπάρχει οποιαδήποτε πρόοδος, και οι πληγές είναι ακόμη νωπές, τόσο από τους πρόσφατους σεισμούς όσο και από τις πυρκαγιές αλλά και τις πλημμύρες στη Μάνδρα, τη Νέα Πέραμο και το Αγρίνιο.
Όμως, πέρα από τις απαραίτητες νομοθετικές παρεμβάσεις, για να αναπτυχθεί περαιτέρω η αγορά μας, θα χρειαστεί παράλληλα και η ίδια η αγορά μας να προσαρμοστεί και να πλησιάσει περισσότερο τους ασφαλισμένους. Πρόσφατες έρευνες του κλάδου μας έδειξαν ότι οι πολίτες εμπιστεύονται την ιδιωτική ασφάλιση όλο και περισσότερο. Η ελληνική αγορά πρέπει, επομένως, να στραφεί σε μια περισσότερο ανθρωποκεντρική και πελατοκεντρική προσέγγιση, με περισσότερη κατανόηση στο πρόβλημα, ευαισθησία και συναίσθηση, με απόλυτη διαφάνεια, αλλά και με περισσότερες και πιο ευέλικτες λύσεις, που να ανακουφίζουν τους ασφαλισμένους και να φέρουν ακόμη περισσότερους κοντά μας.
