Η αγορά αστικής ευθύνης αυτοκινήτου περνά την μεγαλύτερη κρίση της ιστορικά , από τότε που θεσπίστηκε η υποχρεωτική ασφάλιση , δηλαδή από το 1970. Για πρώτη φορά καταγράφηκε τον Ιανουάριο μηνιαία μείωση της τάξης του 20% , η οποία με μεγάλη πιθανότητα θα συνεχιστεί με τους ίδιους ρυθμούς και τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο και τον Απρίλιο και… όσο συνεχίζεται η φοροκαταιγίδα.
Αυτή την φορά η μείωση παραγωγής δεν οφείλεται στις τιμολογιακές μειώσεις όσο κυρίως στην (κυριολεκτική) εξαφάνιση των νέων ταξινομήσεων , δηλαδή των νέο-αγορασμένων αυτοκινήτων. Με απλά λόγια , δεν μπαίνουν νέα αυτοκίνητα στην ασφαλιστική αγορά και οι εταιρείες αναλώνονται πως θα πάρουν τις παραγωγές των ανταγωνιστών. Ακόμη και στις μηχανές, έχουν μειωθεί δραματικά οι πωλήσεις κυβικών άνω των 250 κ.ε. και έχουν αυξηθεί οι πωλήσεις μικρών σκούτερ και ‘παπιών’. Με λίγα λόγια , η ασφαλιστική αγορά θα συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο εις βάρος των μικρών και μεσαίων εταιρειών Γενικών Ασφαλίσεων οι οποίες θα δουν αρνητικές επιδράσεις και στα τεχνικά τους αποτελέσματα. Οι μεγαλύτερες και όσες ισχυρά αποθέματα ίσως κεφαλαιοποιήσεων κάποια εξ’ αυτών προκειμένου να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό. Γνωρίζουμε μικρή εταιρεία Γενικών Ασφαλίσεων με δείκτη φερεγγυότητας Solvency I της τάξης του 500% περίπου , η οποία θα κεφαλαιοποιήσει αποθεματικά προκειμένου να αντεπεξέλθει στη μείωση εσόδων.
Σε ευρύτερα μονοπάτια οδεύουν και οι κλάδοι υγείας , οι οποίοι γνώρισαν τεράστια ανάπτυξη την τελευταία 5ετία. Ο λόγος είναι η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης των περισσότερων κλινικών. Οι ιδιωτικές κλινικές εξαρτώνται πλέον κατά 60-70% από την πελατεία που τους φέρνουν οι ασφαλιστικές εταιρείες. Οι τελευταίες (ασφαλιστικές) είναι αυτές που καθορίζουν και τις αμοιβές των γιατρών , τις ‘ξενοδοχειακές υπηρεσίες’ των κλινικών μέχρι και τις αμοιβές των αποκλειστικών νοσηλευτριών. Άρα ελέγχοντας το κόστος μπορούν να διαμορφώσουν υψηλότερους συντελεστές κέρδους. Αυτούς που δεν μπορούν να ελέγξουν είναι τους γιατρούς, Αν τους αδικήσουν , τους έχασαν.
