του Νίκου Σακελλαρίου
Η φράση «small is beautiful» αποδίδεται κατ’ αρχήν στον Henry Ford για τα αυτοκίνητα και μετά στον Peter Drucker για τις επιχειρήσεις. Tο γεγονός ότι οι περισσότερες μικρές εταιρείες είχαν καλές έως εξαιρετικές αποδόσεις στα solvency II δείχνει ότι παρά τα όσα ισχυρίζεται κατά καιρούς η ασφαλιστική αγορά (ότι οι μικρές επιχειρήσεις δεν θα αντέξουν) , αυτές παραμένουν όρθιες και επιμένουν.
Οι υψηλοί δείκτες φερεγγυότητας (SCR) που παρουσίασαν αρκετές μικρές ασφαλιστικές επιχειρήσεις αποδίδονται κατά κύριο λόγο όχι μόνο στην κεφαλαιακή επάρκεια αλλά και στην κεφαλαιακή ευελιξία τους. Οι μικρές ασφαλιστικές μπορούν να επιλέξουν τους κινδύνους τους. Επιλέγοντας συνειδητά να πάρουν μικρό κίνδυνο και να μείνουν εκτός από μεγάλες ζημιές περιορίζουν τις ανάγκες στο underwriting και χρειάζονται λιγότερα κεφάλαια. Αυτό φαίνεται ιδιαίτερα στο γεγονός ότι τα επιλέξιμα ίδια κεφάλαια στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έχουν μεταβληθεί θεαματικά.
Οι μικρές επιχειρήσεις μπορούν ευκολότερα να αυξήσουν τα ίδια κεφάλαιά τους σε σχέση με τις μεγαλύτερες. Εάν υπάρχει υπερεπάρκεια κεφαλαίων ή μία καλή κερδοφόρα χρήση αυτό μπορεί να μετατραπεί εύκολα σε μία σημαντική βελτίωση του δείκτη SCR. To επόμενο χαρακτηριστικό των εταιρειών ήταν ότι οι περισσότερες ήταν Γενικών Ασφαλίσεων ή μεικτές με μικρό μερίδιο στις ασφαλίσεις ζωής. Οι Γενικές Εταιρείες χρειάζονται μικρότερα κεφάλαια κάλυψης των υποχρεώσεών τους. Το κεφάλαιο που χρειάζεται μία εταιρεία για να καλύψει μία ζημιά αυτοκινήτου είναι τουλάχιστον 50% απ’ ότι ένα ασφαλιστήριο υγείας ή σύνταξής.
Γενικότερα η εγχώρια ασφαλιστική αγορά κινείται σε θετικούς δρόμους ενώ θετικά κινούνται και οι μικρές εταιρείες καταρρίπτοντας κάποιες προηγούμενες δοξασίες ότι δηλαδή τα Solvency II θα τις στριμώξουν και θα τις διαλύσουν ή θα τις οδηγήσουν σε πώληση. Το σενάριο αυτό ίσως συμβεί αλλά τα επόμενα χρόνια. Προς το παρόν συνεχίζουν οι περισσότερες ελπίζοντας σε μία καλύτερη ημέρα για την ασφαλιστική αγορά.
