Πρόκληση αποτελεί για τον κλάδο, η ανακοίνωση «ξεπέτα» της Αριστοτέλους για την Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτή, η οποία περιορίζεται σε ευχαριστίες και γενικόλογες διατυπώσεις για το «όραμα» της πολιτικής ηγεσίας για το δημόσιο σύστημα υγείας.
«Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτριών – Νοσηλευτών, η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας ευχαριστεί δημόσια τα στελέχη Νοσηλευτικής των Δομών του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, τα οποία υπό πολύ αντίξοες συνθήκες εργασίας, το έχουν κρατήσει όρθιο, ειδικά σε αυτά τα δύσκολα χρόνια της κρίσης» αναφέρει χαρακτηριστικά το υπουργείο.
«Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στις νοσηλεύτριες και τους νοσηλευτές μας, η ηγεσία του Υπουργείου δεσμεύεται να καταβάλλει καθημερινά κάθε δυνατή προσπάθεια για τη συνεχή βελτίωση των συνθηκών εργασίας και να διαμορφώσει ένα αξιοπρεπές εργασιακό περιβάλλον εντός του οποίου τα στελέχη των Δομών του Δημόσιου Συστήματος Υγείας θα παρέχουν στους ασθενείς υψηλού επιπέδου υπηρεσίες» συμπληρώνει.
Εντύπωση προκαλεί, στο μεταξύ, η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στους Νοσηλευτές που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα υγείας και οι οποίοι βρίσκονται σε σημαντικά δυσμενέστερη θέση από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων.
Τον προσχηματικό χαρακτήρα της εν λόγω επετείου στηλιτεύει η ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ, καταγγέλλοντας παράλληλα τους βασικούς υπεύθυνους για τα πάμπολλα και συνεχώς επιδεινούμενα προβλήματα του χώρου της Υγείας.
«Οι Νοσηλευτές δεν γιορτάζουν στις 12 Μαΐου» τονίζει ο Αριστείδης Δάγλας, πρόεδρος της ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ.
Η ΠΑΣΥΝΟ εστιάζει την κριτική της μεταξύ άλλων στην κοσμοσυρροή στα ΤΕΠ λόγω ανεπάρκειας της ΠΦΥ, στις κλειστές κλίνες ΜΕΘ λόγω υποστελέχωσης, στις συλλήψεις ψυχικά πασχόντων στην επαρχία λόγω της ανυπαρξίας κατάλληλων κλινικών, στις ελλείψεις υλικών και άλλων αναλώσιμων λόγω υποχρηματοδότησης των μονάδων υγείας, στη χαμηλότερη παγκοσμίως αναλογία νοσηλευτή ανά κλίνη που είναι 1:40-50 ανά βάρδια, στις μισθολογικές απώλειες που έχουν ξεπεράσει το 30% και θα αυξηθούν με την επερχόμενη φοροεπιδρομή, καθώς και στο νέο ασφαλιστικό «λαιμητόμο», που κάνει τη συνταξιοδότηση με αξιοπρεπείς όρους να φαντάζει όνειρο.
«Οι Νοσηλευτές, λοιπόν, δεν γιορτάζουν. Οι Νοσηλευτές αγωνίζονται νυχθημερόν και δίνουν και τη ζωή τους ακόμα, μέσα σε ένα εξαθλιωμένο ΕΣΥ, με νοσοκομεία χωρίς προσωπικό και με τεράστιες ελλείψεις σε υλικά, με μία ΠΦΥ η οποία σχεδιάζεται και ξανασχεδιάζεται και που τελικά είναι ανύπαρκτη και με μια μεταρρύθμιση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας η οποία έχει τραβήξει χειρόφρενο. Αγωνίζονται καθημερινά να επιβιώσουν ως επαγγελματίες και να φροντίσουν όσο μπορούν περισσότερο τους συμπολίτες τους, με μια Πολιτεία αδιάφορη και παντελώς ανίκανη να επιλύσει ακόμα και το παραμικρό καθημερινό πρόβλημα ενός εθνικού συστήματος υγείας που σαπίζει αβοήθητο» καταλήγει ο κ. Δάγλας.
