Της Λαλέλας Χρυσανθοπούλου
Η ασφαλιστική βιομηχανία έχει δρομολογήσει πρωτοβουλίες για να αντιμετωπίσει την πρόκληση της κλιματικής αλλαγής, αλλά εξωτερικά εμπόδια λειτουργούν ανασταλτικά για την μεγέθυνση της συνεισφοράς του κλάδου στην επίλυση του προβλήματος.
Αυτό είναι το κεντρικό συμπέρασμα της νέας μελέτης της δεξαμενής σκέψης Geneva Association (https://www.genevaassociation.org/), με τίτλο “Η κλιματική αλλαγή και η ασφαλιστική βιομηχανία: Αναλαμβάνοντας δράση ως διαχειριστές κινδύνων και επενδυτές”. “Η μελέτη επιβεβαίωσε ότι η κλιματική αλλαγή έχει ανεβεί στην κορυφή της ατζέντας των διοικήσεων, παρότι οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν είναι ούτε οι ρυπαντές, ούτε αυτοί που χαράσσουν πολιτική¨, σχολίασε η γενική γραμματέας της Geneva Association Anna Maria D’Hulster.
Ως διαχειριστές κινδύνων και φορείς ανάληψης κινδύνων (underwriters), οι ασφαλιστικές εταιρείες ηγούνται στην μοντελοποίηση των κινδύνων και την τιμολόγηση, την γνώση των προληπτικών μέτρων και στην καινοτομία αναφορικά με τα εργαλεία μεταβίβασης κινδύνου, υπογραμμίζεται στην έκθεση. Ως επενδυτές, όμως, οι εταιρείες δεσμεύονται από τις υποχρεώσεις που έχουν ως θεματοφύλακες (σ.σ. των κεφαλαίων των πελατών τους) και από τους περιορισμούς που θέτει το εποπτικό πλαίσιο. Παρόλα αυτά, ο κλάδος “αναπτύσσει επενδυτικές στρατηγικές και πολιτικές που ενσωματώνουν το θέμα της κλιματικής αλλαγής…Το τρίπτυχο ESG (Environmental Social Governance ή Περιβαλλοντική Κοινωνική Διακυβέρνηση) αναδεικνύεται ως κυρίαρχη μεθοδολογία για την αξιολόγηση της αειφορίας και της “ηθικότητας” μιας επένδυσης.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες αντιμετωπίζουν επίσης τον κίνδυνο της κλιματικής αλλαγής και από “λειτουργικής” πλευράς, μειώνοντας το αποτύπωμά τους όσον αφορά την εκπομπή ρύπων. Ομως, η επέκταση των εργαλείων μεταφοράς του κινδύνου συναντά διάφορα εμπόδια, όπως: περιορισμένη πρόσβαση στα σχετικά στοιχεία, δυσκολίες στην τιμολόγηση των κινδύνων, ελλιπής ασφαλιστική συνείδηση, αδύναμες εγχώριες ασφαλιστικές αγορές, περιορισμένη ασφαλιστική κάλυψη έναντι του κινδύνου φυσικών καταστροφών, ρυθμιστικά εμπόδια στην πρόσβαση σε αντασφαλιστική κάλυψη, βιωσιμότητα των ασφαλιστικών προγραμμάτων.
Η Geneva Association κάνει τρεις προτάσεις:
Πρώτον, όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη (κυβερνήσεις, αρμόδιοι για τη χάραξη πολιτικής, εποπτικές αρχές κ.α.) πρέπει να συντονίσουν τις δράσεις τους ώστε να καμφθούν τα εμπόδια που εμποδίζουν την ασφαλιστική βιομηχανία να διαδραματίσει τον ρόλο που μπορεί να παίξει για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Δεύτερον, η ίδια η ασφαλιστική βιομηχανία πρέπει να συνεχίσει να αντιμετωπίζει την κλιματική αλλαγή ως θεσμικό ζήτημα υψηλής προτεραιότητας και να στηρίξει την μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών ρύπων
Τρίτον, οι κυβερνήσεις και η ασφαλιστική βιομηχανία πρέπει να εξερευνήσουν τρόπους για να στηρίξουν ανθεκτικές και “απανθρακοποιημένες” κρίσιμες υποδομές, μέσω των διαδικασιών διαχείρισης κινδύνων, underwriting και των επενδύσεων του κλάδου.
Η μελέτη βασίστηκε σε συνεντεύξεις υψηλόβαθμων στελεχών ασφαλιστικών και αντασφαλιστικών εταιρειών με υπό διαχείριση κεφάλαια άνω των 4,7 τρισ. δολαρίων και εγγεγραμμένα ασφάλιστρα άνω των 550 δισ. δολ. (με στοιχεία του 2016).
