από το virus.com.gr
Την ώρα, που στην Ελλάδα η κυβέρνηση φιλοδοξεί να εισάγει τον οικογενειακό γιατρό, στην πατρίδα του θεσμού, στη Βρετανία το ένα μετά το άλλο βάζουν λουκέτο τα οικογενειακά ιατρεία λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης.
Σύμφωνα με έρευνα της Pulse, το 2016 έκλεισαν 57 μονάδες και άλλα 34 απορροφήθηκαν από άλλα σε συγχωνεύσεις ιατρείων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι περίπου 265.000 ασθενείς χρειάστηκε να αλλάξουν οικογενειακό ιατρό, προκαλώντας ταλαιπωρία και δυσκολίες πρόσβασης.
Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι, το 2016, είχαμε αύξηση στα λουκέτα κατά 150%, σε σχέση με το 2014 και 15% σε σχέση με το 2015. Ορισμένες περιοχές επλήγησαν ιδιαίτερα, όπως το Μπάιτον, όπου έκλεισαν συνολικά 7 ιατρεία, υποχρεώνοντας περίπου 9.000 ασθενείς να αναζητήσουν αλλού υπηρεσίες.
Το πρόβλημα δεν οφείλεται μόνο στην αύξηση της ζήτησης και την ελλιπή χρηματοδότηση, αλλά και στο ότι υπάρχει έλλειψη οικογενειακών ιατρών, καθώς αρκετοί είτε συνταξιοδοτούνται είτε μετατρέπονται σε μερικής απασχόλησης. Και φυσικά, δεν υπάρχει ενδιαφέρον από άλλους γιατρούς να αναλάβουν χρέη οικογενειακού ιατρού και να καλύψουν το κενό.
Η καθηγήτρια Helen Stokes-Lampard, πρόεδρος του Βασιλικού Κολλεγίου των οικογενειακών ιατρών, ανέφερε ότι πολλά ιατρεία αναγκάζονται να κλείσουν επειδή οι γιατροί και η ομάδα τους δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στη διαρκώς αυξανόμενη ζήτηση υπηρεσιών χωρίς την αναγκαία αύξηση χρηματοδότησης και το προσωπικό.
Ενώ λοιπόν αυτά συμβαίνουν στην Αγγλία, εμείς εδώ σχεδιάζουμε να λειτουργήσουμε τις λεγόμενες Τοπικές Μονάδες Υγείας με… επικουρικό ιατρικό προσωπικό και πενιχρές αμοιβές. Πόσες πιθανότητες έχουμε για να πετύχουμε;
