Ασφάλιση Περιουσίας: Ως πότε υπασφαλισμένοι;

του Βάιου Κρόκου

Ως μόνιμο επιχείρημα ακούγεται η φράση «σε μένα θα τύχει;» στις συζητήσεις για ασφάλισης περιουσίας – όπως και για άλλους κινδύνους της καθημερινότητας. Η συχνότητα και η σφοδρότητα σε επίπεδο φυσικών καταστροφών και κλιματικής αλλαγής το τελευταίο διάστημα δεν είναι παράγοντες που απλά βάζουν σε δεύτερες σκέψεις αλλά αποδεικνύουν την επιτακτική ανάγκη πρόληψης.

Είναι γεγονός πως στον δημόσιο διάλογο, και με αφορμή το υψηλό κόστος διαβίωσης (φόροι, υποχρεώσεις, μειωμένη αγοραστική δύναμη), αρκετοί πιστεύουν πως η ασφάλιση κατοικίας, για παράδειγμα, αποτελεί πολυτέλεια. Κι όμως υπάρχουν συμβόλαια που μπορεί να ξεκινούν κάτω του ενός ευρώ το τετραγωνικό μέτρο.

Στη χώρα υπάρχουν 6,5 εκ. σπίτια από τα οποία το 70% είναι ιδιόκτητα, τα στοιχεία όμως δείχνουν πως είμαστε υποασφαλισμένοι…καθώς εκτιμάται ότι μόνο το 15% των κατοικιών είναι ασφαλισμένο. Μην έχοντας λοιπόν την εμπειρία από ένα ακραίο γεγονός, έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι δεν θα συμβεί, θεωρούμε δηλαδή μικρή την πιθανότητα εκδήλωσής του. Αυτό μας οδηγεί στο να πιστεύουμε ότι η ασφάλιση είναι περιττή δαπάνη

Δεν κινδυνεύουμε μόνο από σεισμούς και πλημμύρες

Ευκταίο είναι φυσικά να μην υπάρχει κάποιο δυσάρεστο φυσικό φαινόμενο, ωστόσο μια κατοικία μπορεί να πληγεί από διάφορα περιστατικά: Ηλεκτρολογικές βλάβες, διαρροή/θραύση σε σωληνώσεις, έκρηξη, πυρκαγιά, διάρρηξη και κλοπή ή φθορές από προσπάθεια παραβίασης κλπ.

Όπως γίνεται αντιληπτό, η επιλογή του κατάλληλου ασφαλιστηρίου πρέπει να γίνει με προσοχή, ύστερα από ανάλυση για το είδος των κινδύνων που ελλοχεύουν στην κατοικία ή ακόμα περισσότερο το περιεχόμενο που βρίσκεται εντός.

Η εικόνα της αγοράς

Στα τελευταία στοιχεία της ΕΑΕΕ αποτυπώνεται πως οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις του κλάδου στο τέλος του 2017 είχαν ασφαλίσει 1,1 εκ. κατοικίες και 228 χιλ λοιπούς κινδύνους.

Για τα παραπάνω συμβόλαια, η συνολική ασφαλισμένη αξία σε ότι αφορά την αθροιστική κάλυψη πυρός (κτιρίου και περιεχομένου) και απώλειας κερδών ήταν της τάξεως των 262 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 114 δισ. ευρώ αφορούσαν στην ασφάλιση κατοικιών και 148 δισ. ευρώ σε λοιπούς κινδύνους.

Όσον αφορά το μέρος της έρευνας για τις αιτίες των ζημιών, για τις περισσότερες σε πλήθος αναφέρονται ως αίτια οι κλοπές, τα καιρικά φαινόμενα και οι θραύσεις σωληνώσεων. Όμως το μεγαλύτερο μερίδιο των αποζημιώσεων συγκεντρώνει το αίτιο της φωτιάς.

Σύμφωνα με την μελέτη των αποζημιώσεων, το συνολικό ύψος της αποζημίωσης για τις ζημιές κάθε έτους είναι δυνατόν να εκτιμηθεί ικανοποιητικά μετά από 3-4 έτη από την έκδοση του ασφαλιστηρίου συμβολαίου.

Πράγματι, οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) για φυσικές καταστροφές και άλλα μεγάλα συμβάντα όσον αφορά την ασφάλιση περιουσίας φαντάζει επιτακτική και έχει επισημανθεί πολλές φορές από στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς.

Ωστόσο, για την προσωπική μας περιουσία/κατοικία σε όρους καθημερινότητας μπορούμε να προλάβουμε το κακό...