Ανασφάλιστος

Σήμερα, οι πιέσεις εντείνονται: υψηλός πληθωρισμός, ενεργειακό κόστος, αμφιβολίες για την πορεία της οικονομίας και αποδυνάμωση της αγοραστικής δύναμης σε αρκετές περιπτώσεις αποτελούν «αγκάθια», ενώ οι πραγματικές συνέπειες από τον πόλεμο στην Ουκρανία δεν είναι εύκολο να «ποσοτικοποιηθούν». 

Τα φώτα της δημοσιότητας έχει κερδίσει ο ασφαλιστικός κλάδος το τελευταίο διάστημα, απόρροια των μεγάλων εξαγορών.

Η πανδημία υπήρξε καταλύτης σημαντικών αλλαγών, που οδηγεί τις ασφαλιστικές εταιρείες σε κινήσεις μετεξέλιξής τους. 

Ίσως το 2050 οι φυσικές καταστροφές, που πληθαίνουν επικίνδυνα, να εξαφανίσουν ακόμη και ολόκληρες πόλεις –ακόμη και στην Ελλάδα– λένε οι ειδικοί. 

Τα ευχολόγια για ενότητα είναι καλά - και ενθαρρυντικά - αλλά κάποτε απαιτείται και η ουσία.

Οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν πως η τάση συγκέντρωσης στον κλάδο θα συνεχιστεί: συζητήσεις, διαβουλεύσεις, κρυφά «θέλω» και επιθυμίες από τους συνομιλητές στην ασφαλιστική αγορά. Αρκετοί μπορεί να θέλουν να πουλήσουν, ποιος όμως θα αγοράσει και σε τι τιμή;

Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά τελικά;

Αψηφούν τους κινδύνους οι Ελληνες, ή κουράστηκαν να ακούνε τα ίδια και τα ίδια ;

Ενστάσεις εν συντομία...

Ξεπροβάλλουν και πάλι τα ερωτήματα, οι απορίες με την εισβολή του 5G, μαζί με αυτά  βγαίνουν και φοβίες. Λογικό δεν είναι; Δεν πρόκειται για φοβίες φανταστικές. Οι 'υποδομές’ υπάρχουν.

Οποιος απαντά στο 'γιατί', μπορεί να αντιμετωπίσει και το οποιοδήποτε 'πως'. Οταν οι απαντήσεις στο 'γιατί' είναι είναι ασαφείς και περίπλοκες, τότε το 'πως' δεν αντιμετωπίζεται.

Τις ακραίες στάσεις δεν τις διαδέχονται μετρασμένες στάσεις, αλλά στάσεις αντίθετα ακραίες. Η ισορροπία λοιπόν εδώ είναι να βρεθεί το ακριβές μέτρο, το οποίο στην περίπτωση μας το ορίζουν οι underwriters και οι πραγματογνώμονες και ο ΕΥΡΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ, αν έχουμε.

Οι ψευδαισθήσεις είναι χαρές που κοστίζουν αλλά η καταστροφή των ψευδαισθήσεων κοστίζει περισσότερο. Και ρωτά ο Ανασφάλιστος ποιος φοβάται να αγκαλιάσει την πραγματική ζωή;

Ξεκινάει η συγκέντρωση της αγοράς, με τις ευκαιρίες να λιγοστεύουν αλλά να τις μοιράζονται πολύ λίγοι;

Τι να κάνουν οι ασφαλιστές, όταν οι κυβερνήσεις χωρών αντιγράφουν τα μέτρα, συνεχίζουν να κρατούν κλειδωμένες τις οικονομίες, οδηγώντας τις χώρες τους ακόμα και σε χρεωκοπίες.