Insurance World Το Πληρέστερο Ασφαλιστικό Portal. Ό,τι συμβαίνει στον ασφαλιστικό κόσμο γράφεται εδώ!
Η Εθνική Ασφαλιστική δεν πρέπει να πουληθεί αλλά να παραμείνει ως έχει στην αγορά, να δίνει το «βήμα» που χρειάζεται με την ελληνική της «κουλτούρα» όπως συμβαίνει σε όλες τις ευρωπαϊκές αγορές που έχουν τις εθνικές τους ασφαλιστικές εταιρείες, εκτιμά ο κ. Φωκίων Μπράβος μιλώντας με βάση την εμπειρία του στην αγορά αλλά και με τα όσα «βίωσε» κατά την τελευταία διετία από τη θέση του προέδρου της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος όπου διαχειρίστηκε σημαντικά θέματα του κλάδου.
Ο κ. Μπράβος, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της International Life και γ.γ. της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών, μιλώντας στο IW θεωρεί ότι :
Η ελληνική ασφαλιστική αγορά είναι ακόμα ανώριμη και υστερεί σε ανάπτυξη
Δε θα είναι καλό για την αγορά να κλείσουν εταιρίες
Η ελληνική πολιτεία είναι συνυπαίτιος για την κατάσταση των ελληνικών εταιριών σήμερα
Οι συγχωνεύσεις εταιριών θα βοηθήσουν τον κλάδο
Θα έλθουν μερικές ακόμα πολυεθνικές εταιρείες για τις οποίες θα χρειαστεί ενίσχυση της αξιοπιστίας του θεσμού
Χρειάζεται να ενισχυθεί η αξιοπιστία του θεσμού
iw? Η ελληνική ασφαλιστική αγορά µοιάζει µε τις άλλες ευρωπαϊκές ή έχει δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά;
Φ.Μ: Είµαστε πολύ πίσω. Η δαπάνη σε ασφάλιστρα που έχει ένας έλληνας είναι 430 ευρώ. Ο µέσος όρος των ευρωπαϊκών αγορών είναι 2,5 χιλιάδες ευρώ. Δηλαδή απέχουµε πολύ. Είναι µια αγορά ανώριµη που έχει να κάνει πολύ δρόµο για να φθάσει στα ευρωπαϊκά επίπεδα.
iw? Ανώριµη οικονοµικά και σε µέγεθος ή και σε επίπεδο παροχής υπηρεσιών;
Φ.Μ: Σε όλα. Οικονοµικά καταρχήν οι εταιρείες οι ελληνικές δεν έχουν ιστορία πενήντα ή εκατό ετών όπως συµβαίνει σε επιχειρήσεις του εξωτερικού. Εποµένως οι οικονοµικές τους βάσεις είναι πολύ πιο πρόσφατες. Είναι µικρότερες από τους leader ή τις µεγάλες εταιρείες της Ευρώπης. Βέβαια αναπτυσσόµαστε και θα φθάσουµε και εµείς εκεί. Αυτή τη στιγµή όµως, έχουµε δρόµο. Δεύτερον η Ελλάδα στον τοµέα των γενικών ασφαλειών κυριαρχεί σε ποσοστό 70% το αυτοκίνητο, οι άλλοι κλάδοι περιουσίας, ατυχηµάτων, αστικής ευθύνης σκαφών είναι πάρα πολύ πίσω. Στο κοµµάτι ζωής δεν έχουµε παρά λίγα εκατοµµύρια συµβόλαια ζωής. Και εδώ έχουµε µεγάλα περιθώρια ανάπτυξης.
iw? Τα τελευταία χρόνια παρατηρούµε είσοδο πολυεθνικών. Ανησυχείτε για αφελληνισµό της αγοράς;
Φ.Μ: Οι πολυεθνικές έρχονται γιατί διακρίνουν ευκαιρία στην ελληνική αγορά. Είναι µια αγορά σχετικά παρθένα, έχει τεράστια προοπτική να αναπτυχθεί και εποµένως οι µεγάλες εταιρείες έρχονται και παίρνουν θέση στην αγορά για να µπορέσουν να καρπωθούν και αυτές την επικείµενη ανάπτυξη. Αυτή η είσοδος των αλλοδαπών και των πολυεθνικών εταιριών έχει και καλή και κακή πλευρά. Καλή διότι µας φέρνουν τεχνογνωσία, µαθαίνουµε πράγµατα, αλληλοδιδασκόµαστε. Κακή πλευρά συνιστά ο φόβος µήπως µπορέσουν να πάρουν τα µεγάλα µερίδια της αγοράς και οι ελληνικές εταιρείες συρρικνωθούν.
iw? Ανησυχείτε ότι θα χάσουν το «τρένο» την ανάπτυξης οι ελληνικές εταιρείες;
Φ.Μ: Οι ελληνικές εταιρείες αντιµετωπίζουν κυρίως ένα πρόβληµα. Αυτό του κλάδου των αυτοκινήτων. Είναι ένας κλάδος ζηµιογόνος διότι στη χώρα µας εισπράττονται µικρότερα ασφάλιστρα από αυτά που απαιτούνται. Πολλές εταιρείες που δουλεύουν µόνο ή κυρίως στο αυτοκίνητο έχουν στριµωχτεί. Διότι τα αποθέµατα, τα κεφάλαιά τους δεν είναι αυτά που θα έπρεπε να είναι για να αντέξουν σε βάθος χρόνου. Συνεπώς εδώ χρειάζεται να γίνει µια «επανάσταση», µία τοµή.
iw? Ελληνικές και πολυεθνικές. Ποια τα γνωρίσµατά τους οι διαφορές τους και τελικώς πως θα µπορούσε κάποιος να επιλέξει ανάµεσά τους;
Φ.Μ: Οι πολυεθνικές έρχονται µε πρεστίζ διότι είναι µεγάλα ονόµατα της Ευρώπης. Αντιθέτως οι ελληνικές είναι πιο τοπικές εταιρείες, περιφερειακές, µικρότερες. Επίσης οι πολυεθνικές έρχονται µε µεθόδους, µε συστήµατα, µε τεχνογνωσία πιο προχωρηµένα από αυτά που έχουν οι περισσότερες ελληνικές εταιρείες. Βέβαια τις µιµούµαστε και τις κυνηγάµε κατά πόδας. Από την άλλη, η ελληνική εταιρία έχει µεγαλύτερη ανθρωπιά ένα τα περαµέντο που ταιριάζει περισσότερο στον έλληνα καταναλωτή. Δηλαδή µπορούµε να συνεννοηθούµε και να εξυπηρετήσουµε τον έλληνα πιο εύκολα απ΄ ότι µια ξένη εταιρία.
iw? Γνωρίζετε ότι όλες οι αγορές έχουν τις δικές τους εθνικές εταιρείες. Προσφάτως είδαµε την επιχείρηση πώλησης της Εθνικής. Πώς σχολιάζετε το θέµα;
Φ.Μ: Ηταν για µένα ένα δυσάρεστο γεγονός διότι και η Ιταλία και η Γαλλία και Γερµανία και η Ισπανία έχουνε ως Leader της αγοράς τους µια ντόπια εταιρία µεγάλη, η οποία δίνει και τον παλµό και το βήµα στην αγορά τους. Στην Ελλάδα, η µεγαλύτερη εταιρία που έχουµε είναι η Εθνική. Η πιθανότητα πώλησης της Εθνικής και µάλιστα σε πολυεθνικό φορέα είναι δυσάρεστο γεγονός. ΅Εδώ νοµίζω θα έπρεπε η πολιτεία να καθοδηγήσει τον κύριο µέτοχος που είναι η Εθνική Τράπεζα ώστε η Εθνική Ασφαλιστική να µη µεταβιβαστεί σε ξένα συµφέροντα να παραµείνει ελληνική εταιρία, και να διατηρήσει το κυρίαρχο µερίδιο αγοράς. Να δίνει το βήµα της αγοράς µια ελληνική εταιρία και να είναι αυτή η Εθνική Ασφαλιστική.
iw? Η πώλησή της, ποιες αλλαγές θα σηµατοδοτούσε στην αγορά;
Φ.Μ: Ένας αφελληνισµός έχει ήδη γίνει διότι ποσοστό της ανήκει σε ξένους. Ωστόσο παραµένει η ελληνική κουλτούρα.. Αν γίνει µεταβίβαση της εθνικής σε ένα ξένο φορέα, αυτός ο φορέας θα φροντίσει να περάσει τα δικά του χαρακτηριστικά, τη δική του κουλτούρα και θα αποξενωθεί από τα ελληνικά πρότυπα. Η Εθνική εφόσον θα πάρει µια τέτοια µορφή θα δηµιουργήσει ένα κενό στην αγορά. Ποιος θα είναι ο leader στην Ελλάδα;
iw? Κλείσατε ένα κύκλο προεδρίας στην Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος µε δύο χρόνια θητεία. Πώς ήταν η αγορά όταν αναλάβατε, ποια βήµατα έγιναν και που βρίσκεται σήµερα;
Φ.Μ: Στις αρχές του 2007 ήταν µια εφησυχασµένη ασφαλιστική αγορά από πλευράς εποπτείας. Είχαµε τα παλιά δεδοµένα, την εποπτεία του υπουργείου Ανάπτυξης που ήταν χαλαρή. Και η αγορά λόγω αυτού ήταν κακοµαθηµένη. Από τις αρχές του 2008, η ΕΠΕΙΑ που έχει εξειδικευµένα στελέχη άρχισε να κάνει συστηµατικούς ελέγχους φέρνοντας επί τάπητος ένα πρόβληµα κεφαλαιακής ανεπάρκειας σε πάρα πολλές εταιρείες. Αυτό είναι το µεγάλο σηµερινό πρόβληµα της αγοράς η οποία περνά και από κάποιους τριγµούς. Υπαίτιες για το πρόβληµα είναι σαφώς οι εταιρείες. Αλλά συνυπαίτια είναι η ελληνική πολιτεία, η οποία επί δεκαετίες καθοδήγησε έµµεσα κατά κάποιον τρόπο τις εταιρείες να εξελιχθούν όπως είναι σήµερα. Εποµένως έρχεται σήµερα η πολιτεία και λέει «τέρµα αυτές οι νοοτροπίες, θα µπούµε σε νέα κατάσταση πιο ευρωπαϊκής αντίληψης σε ελέγχους, κεφαλαιακή επάρκεια κ.α.» και αυτό δηµιουργεί ένα τεράστιο πρόβληµα.
iw? Η νέα προεδρία στην διετία που θα τρέξει τι «επιφυλάσσει» για τον νέο πρόεδρο; Ποια θέµατα θα αντιµετωπίσει και θα διαχειριστεί, και που πρέπει να οδηγήσει, την αγορά, την Ένωση και τις εταιρείες;
Φ.Μ: Ο πρώτος στόχος που χρειάζεται να υπηρετηθεί είναι η αξιοπιστία του θεσµού και παράλληλα η στήριξη των συµφερόντων των µελών της Ένωσης. Αν συνδυάσουµε αυτά τα δύο, πρέπει να πούµε ότι η προσαρµογή που πρέπει να γίνει αφορά στα νέα ελεγκτικά δεδοµένα. Και πρέπει να γίνει όσο γίνεται πιο αναίµακτα. Δε θα είναι επιτυχία να κλείσουν εταιρείες. Δεν ξέρω αν υπάρχουν µαγικές συνταγές και δεν κλείσει τελικώς καµία και ανεβεί έτσι και η αξιοπιστία του θεσµού. Αυτό βέβαια είναι το πολύ δύσκολο. Ο δεύτερος στόχος θα είναι εφόσον µπορέσουµε να ανεβάσουµε την αξιοπιστία του θεσµού, να δούµε πώς θα αλλάξουµε τα δεδοµένα στο θέµα της ασφαλιστικής συνείδησης. Για παράδειγµα, πως µπορεί να έλθει κάποιος να κάνει ασφάλιση 30 ετών για συνταξιοδοτικό πρόγραµµα χωρίς να έχει τη σιγουριά ότι στην λήξη του η εταιρία θα είναι εκεί για να του πληρώσει τη σύνταξή του; Οταν υφίστανται τέτοια ερωτηµατικά δεν ασφαλίζεσαι, δεν αναπτύσσεται η ασφαλιστική συνείδηση, δεν αναπτύσσεται ο θεσµός. Εδώ πρέπει να γίνει πολύ δουλειά, να δηµιουργήσουµε εταιρείες φερέγγυες σε βάθος χρόνου.
iw? Είστε ικανοποιηµένος από τα µέχρι σήµερα δείγµατα γραφής της Εποπτικής Αρχής;
Φ.Μ: Παραλάβανε τεράστιες εκκρεµότητες: νοµοθετικές, προσαρµογής στα ευρωπαϊκά, σε φακέλους και αιτήµατα εταιριών. Είδα ότι γίνεται µεγάλη εργασία. Αισθάνοµαι ότι η εποπτεία κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση µε ήθος, µε τεχνογνωσία και ηθική που δείχνει ότι και «πονάει» την ελληνική αγορά.
iw? Δηλαδή ότι δεν έγινε την τελευταία 15ετία να γίνει σε ένα χρόνο ή είστε της άποψης να δοθεί
χρονικό περιθώριο προσαρµογής;
Φ.Μ: Αυτό ήδη έχει γίνει. Δίνεται παροχή χρόνου. Σε τυχόν έλλειψη αποθεµάτων θα πρέπει οι εταιρείες να καταβάλλουν το 40% άµεσα στη φετινή χρήση. Το επόµενο 30% τονεπόµενο και το υπόλοιπο τον τρίτο χρόνο. Συνεπώς δίνεται στις εταιρείες µε προβλήµατα, διέξοδος µιας τριετίας.
iw? Προσφάτως εκδηλώθηκε µια κίνηση συνένωσης φυσικών προσώπων ελληνικών εταιριών. Δείχνει κάτι για εσάς, και σας έχει προβληµατίσει ότι ίσως θα πρέπει να αλλάξει η Ένωση σε πολιτική συµπεριφορά στον τρόπο εκπροσώπησης των µελών της;
Φ.Μ: Η Ένωση στο διάστηµα αυτό κινήθηκε µε στόχο να βοηθήσει κυρίως τις ελληνικές εταιρείες, ζητώντας από τις ελεγκτικές αρχές κατά την εφαρµογή της νοµοθεσίας να ακολουθούν κανόνες που θα βοηθήσουν τις όποιες εταιρείες µε προβλήµατα να βρουν τον δρόµο τους. Υποβάλαµε πολλά αιτήµατα στο υπουργείο Οικονοµίας µέσω της ΕΠΕΙΑ ορισµένα από τα οποία έγιναν δεκτά. Από την άλλη πλευρά οι εταιρείες µε προβλήµατα έχουν αγωνία για το µέλλον. Αυτή η αγωνία αναγκάζει τους βασικούς µετόχους να αναζητούν και άλλες µεθόδους πίεσης προς την πολιτεία για να υπάρξουν καλύτερα µεταβατικά στάδια προσαρµογής τους στα όσα ορίζει ο νόµος. Δε µπορεί να κατηγορήσει κανείς το γεγονός της ανησυχίας αυτών των εταιριών. Βέβαια όσα ζητούν είναι ίδια µε όσα ζητά και η Ένωση. Είµαστε µαζί τους. Αλλά ως εκ περισσού, αυτοί δικαίως προσπαθούν όσο περισσότερο γίνεται για να πετύχουν αυτούς τους στόχους.
iw? Σας προβληµατίζει αυτό ότι ενδεχοµένως χρειάζεται να αλλάξει ο τρόπος εκπροσώπισης της Ένωσης.
Φ.Μ: Η Ένωση έκανε µια τοµή πριν από µερικά χρόνια και αλλάζοντας το καταστατικό της διεύρυνε το διοικητικό της συµβούλιο σε 19µελές µε στόχο να περιλαµβάνεται σε αυτό, µεγάλο µέρος ελληνικών εταιριών. Να υπάρχει η φωνή µας εκεί. Άρα το Δ.Σ. έχει πολυφωνία µε αντιτιθέµενα πολλές φορές συµφέροντα. Προκύπτουν όµως συνισταµένες και αποφάσεις για όλους.
iw? Η πολιτεία έχει σταθεί «ζεστά» απέναντι στον κλάδο σας;
Φ.Μ: Όλα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο γίνονται µε µεγάλη καθυστέρηση. Για παράδειγµα ελήφθη προ 4ετίας απόφαση σε επίπεδο ΕΕ ότι από την 1η Ιουλίου 2009, τα ασφαλισµένα κεφάλαια στα αυτοκίνητα πρέπει να αυξηθούν και στη συνέχεια, να ακολουθήσουν άλλοι 18 µήνες, ώστε το 2012 να υπάρχουν σωστές καλύψεις. Η απόφαση της ΕΕ όριζε ότι εδώ και δύο χρόνια θα έπρεπε να έχει γίνει αυτή η ρύθµιση νοµοθετικά σε όλες τις χώρες µέλη. Η πραγµατικότητα όµως δείχνει ότι τώρα η ελληνική πολιτεία το περνά στη νοµοθεσία της.
iw? Πιστεύετε ότι θα µειωθεί ο αριθµός των εταιριών στο επόµενο διάστηµα; Χωράει η αγορά τόσες εταιρείες;
Φ.Μ: Στην ελληνική αγορά υπάρχουν 77 εταιρείες περίπου. Αν λάβουµε υπόψη ότι στην ΕΕ των 27 υπάρχουν 5.100 ασφαλιστικές εταιρείες δηλαδή κατά µέσο όρο 200 εταιρείες ανά χώρα, τότε η Ελλάδα δεν έχει µεγάλο αριθµό. Έχουµε όµως άλλο πρόβληµα. Υπάρχουν πολλές εταιρείες µικρές κυρίως στον κλάδο αυτοκινήτου. Εδώ η λύση είναι να γίνουν συγχωνεύσεις µεταξύ εταιριών, ώστε οι µικρές να γίνουν
