του Αιμίλιου Νεγκή από το virus.com.gr
Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ένα κύτταρο στον αμφιβληστροειδή χιτώνα, που μπορεί να προκαλεί μυωπία, όταν δυσλειτουργεί. Μάλιστα, η δυσλειτουργία του φαίνεται να συνδέεται με πόσο χρόνο ως παιδιά ξοδεύουμε χρόνο έξω από το σπίτι και εκτιθέμεθα στο φυσικό φως… Η ανακάλυψη μπορεί να είναι σωτήρια για 1 δις ανθρώπους που έχουν μυωπία!
Η σημασία της ανακάλυψης μπορεί να είναι σημαντική για δύο λόγους. Πρώτον, διότι μας δείχνει ότι μπορεί να υπάρχει τρόπος πρόληψης της μυωπίας, δηλαδή, έκθεση των παιδιών στο φυσικό φως. Και δεύτερον, να βρεθεί θεραπεία που θα αντιμετωπίζει τη δυσλειτουργία του κυττάρου αυτού.
Το επίμαχο κύτταρο – που είναι εξαιρετικά ευαίσθητο στο φως – ελέγχει πως ο οφθαλμός μας μεγαλώνει και αναπτύσσεται. Αν λοιπόν το κύτταρο αυτό δώσει οδηγία στον οφθαλμό να μεγαλώσει πιο πολύ, οι εικόνες δεν θα είναι εστιασμένες στον αμφιβληστροειδή χιτώνα, προκαλώντας διαθλαστική ανωμαλία και το άτομο θα χρειάζεται γυαλιά ή φακούς επαφής σε όλη του τη ζωή.
Περισσότεροι από 1 δις άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν μυωπία, η συχνότητα εμφάνισης της οποίας αυξάνεται και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το χρόνο που ξοδεύουμε εκτός σπιτιού στην παιδική μας ηλικία.
«Ο οφθαλμός πρέπει να σταματήσει να μεγαλώνει ακριβώς τη στιγμή που πρέπει στην παιδική ηλικία. Για χρόνια, όμως, δεν γνωρίζαμε ποιο κύτταρο μεταφέρει το σήμα για να σταματήσει. Η ανακάλυψή μας μπορεί να οδηγήσει σε νέο θεραπευτικό στόχο για να ελέγξουμε τη μυωπία», αναφέρει ο επικεφαλής των ερευνητών Greg Schwartz, αναπληρωτής καθηγητής οφθαλμολογίας στο πανεπιστήμιο Northwestern του Σικάγο.
Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές είναι να βρουν ένα ή περισσότερα γονίδια, που συνδέονται με τη λειτουργία του κυττάρου αυτού και στη συνέχεια να δοκιμάσουν σε κάποιο πειραματόζωο να ελέγξουν τη μυωπία.
Η έρευνά τους θα δημοσιευτεί στις 20 Φεβρουαρίου στην έντυπη μορφή του περιοδικό Current Biology. Το σχετικό άρθρο τιτλοφορείται: “Circuit Mechanisms of a Retinal Ganglion Cell with Stimulus-Dependent Response Latency and Activation Beyond Its Dendrites.”
