Insurance World Το Πληρέστερο Ασφαλιστικό Portal. Ό,τι συμβαίνει στον ασφαλιστικό κόσμο γράφεται εδώ!
του Κώστα Βλαχάκη, ΓΓ. ΕΕΑΕ
Βρισκόμαστε στην δυσάρεστη πια θέση να αποδεχτούμε πως οι φυσικές και όχι μόνο καταστροφές θα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της, έτσι κι αλλιώς, σκληρής καθημερινότητάς μας.
Οι συνέπειές τους δε, πολυεπίπεδα τραγικές…
Ένα από τα χειρότερα καλοκαίρια των τελευταίων δεκαετιών λόγω των αναρίθμητων πυρκαγιών έδωσε την θέση του στο τραγικό σήμερα με τις ανυπολόγιστες καταστροφές που προκάλεσε η κακοκαιρία Daniel σε Θεσσαλία, Σποράδες και Στερεά Ελλάδα.
Αντικρίζουμε με τρόμο ζημιές σε υποδομές, κατοικίες, αγροτικές εκτάσεις, ζωικό κεφάλαιο και επιχειρήσεις, καταστροφή δρόμων, γεφυρών, δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης, αλλά και αντιπλημμυρικών έργων που δεν άντεξαν. Και όλα αυτά προτού αντικρίσουμε το πραγματικό μέγεθος της καταστροφής όταν αυτό θα γίνει ορατό και προτού μάθουμε φυσικά το πραγματικό κόστος όλων των παραπάνω πρωτίστως σε ανθρώπινες ζωές.
Οι υπολογισμοί για το οικονομικό κόστος αποκατάστασης δίνουν και παίρνουν, (για τον χρόνο ούτε λόγος) και τα, σίγουρα υποτιμημένα νούμερα, ζαλίζουν!
Σε μια χώρα που πασχίζει να παραμείνει ζωντανή βγαίνοντας από μια πολυετή οικονομική και υγειονομική κρίση το κράτος είναι πλέον υποχρεωμένο να εγγράφει στον ετήσιο προϋπολογισμό του, τουλάχιστον 1 δισεκατομμύριο ευρώ για την αντιμετώπιση, αποζημίωση και αποκατάσταση των συγκεκριμένων ζημιών.
Το παρακάτω απόσπασμα άρθρου που δανείζομαι από τον οικονομικό τύπο* έχω την αίσθηση πως περιγράφει επαρκώς τον επερχόμενο δημοσιονομικό εφιάλτη:
“…Η αποσταθεροποίηση του κλίματος έχει ως αποτέλεσμα την αποσταθεροποίηση της οικονομίας και εάν δεν υπάρξει καμία κατάλληλη ενέργεια, εκτιμάται ότι έως το έτος 2100 το συνολικό σωρευτικό κόστος για την Ελλάδα θα φτάσει τα 701 δισεκατομμύρια ευρώ, ήτοι πάνω από 3,6 φορές το ελληνικό ΑΕΠ του 2022. Αυτό αναφέρουν τα επικαιροποιημένα στοιχεία έκθεσης της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ) που αναλύει τις οικονομικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στη χώρα μας. Το κόστος – μαμούθ αιτιολογείται, καθώς το ΑΕΠ της Ελλάδας μπορεί να μειώνεται κατά 2% σε ετήσια βάση μέχρι το 2050 και ακόμη περισσότερο μέχρι το 2100, ενώ πρόκειται για κόστος το οποίο θα προσεγγίζει τα 9 δισ. ευρώ κάθε έτος για τα επόμενα χρόνια.”
Οι στιγμές που βιώνουμε δεν επιτρέπουν προτροπές για συγκεκριμένες ενέργειες που αφορούν την σχέση κράτους και Ιδιωτικής Ασφάλισης, πολλώ δε μάλλον όταν αυτές έχουν τεθεί και τεκμηριωθεί επαρκώς και επανειλημμένα τα προηγούμενα χρόνια. Αυτοί που ξέρουν, ξέρουν…
