Σε δοκιμασία κόπωσης τέσσερις ασφαλιστικές

Για το επόμενο stress test που θα υλοποιηθεί το φθινόπωρο προετοιμάζονται οι τρεις ασφαλιστικές εταιρείες – θυγατρικές τραπεζικών ομίλων και η μία εισηγμένη στο ελληνικό χρηματιστήριο, συμμετέχοντας στην αντίστοιχη πανευρωπαϊκή άσκηση, που θα δοκιμάσει τις αντοχές των μεγάλων εταιρειών του κλάδου στις ευμετάβλητες συνθήκες των αγορών.

Οι τέσσερις εταιρείες είναι η Εθνική Ασφαλιστική, η Efg Eurolife Ασφαλιστική, η ΑΤΕ Ασφαλιστική και η Ευρωπαϊκή Πίστη, που θα δοκιμαστούν ουσιαστικά σε περιβάλλον ακραίων σεναρίων ως προς τις επενδύσεις, τα ακίνητα, αλλά και τα σενάρια για τον πληθωρισμό ή τους καταστροφικούς κινδύνους.

Το ενδιαφέρον μονοπωλεί η αποτίμηση των κρατικών τίτλων που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους οι τέσσερις ασφαλιστικές, καθώς ακόμη και μετά τη συμμετοχή τους στο PSI, οι ελληνικοί τίτλοι έχουν χάσει το μεγαλύτερο μέρος της αξίας τους και διαπραγματεύονται αυτή τη στιγμή στο 20% περίπου.

Η αντίστοιχη ευρωπαϊκή αρχή για την εποπτεία του ασφαλιστικού κλάδου, φέρεται να επιμένει στην αποτίμηση όλων των χρηματοοικονομικών στοιχείων σε τρέχουσες τιμές, επιχειρώντας μια άσκηση εργασίας σε περιβάλλον Φερεγγυότητας 2 (Solvency II). Πρόκειται για το νέο θεσμικό πλαίσιο που θα ισχύσει για τις ασφαλιστικές εταιρείες – αντίστοιχο με αυτό της Βασιλείας 3 για τις τράπεζες, βάσει του οποίου όλες οι αποτιμήσεις θα πρέπει να είναι σε τιμές αγοράς.

Με την κρίση χρέους να κορυφώνεται στην ευρωζώνη, ο προβληματισμός για το χειρισμό των ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους οι ασφαλιστικοί όμιλοι, είναι έντονος και αρκετές είναι πλέον οι φωνές που διατυπώνουν το αίτημα για νέα αναβολή του Solvency II, που επίσημα έχει μετατεθεί για το Ιανουάριο του 2014.

Η Τράπεζα της Ελλάδος δρομολογεί την έγκαιρη αλλαγή της νομοθεσίας, ενώ βρίσκεται σε  συνεχείς συζητήσεις με τον κλάδο, προκειμένου μέσω ειδικών ομάδων έργου να γίνει δυνατή η συλλογή αξιόπιστων στατιστικών στοιχείων υπολογισμού των κινδύνων καθώς και των απαραίτητων μεθοδολογικών εργαλείων προκειμένου να  ενισχύσει τις εταιρείες στο τρόπο υπολογισμού της αποτίμησης των κεφαλαιακών τους αναγκών.