Γιατί τρέμουν την καθυστέρηση στην αξιολόγηση οι ελληνικές ασφαλιστικές

Του Νίκου Σακελλαρίου

Φόβους για πρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες για τις ασφαλιστικές εταιρείες που έχουν ελληνικά ομόλογα και καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες προκαλεί η καθυστέρηση για το κλείσιμο της ελληνικής αξιολόγησης. Εάν η αξιολόγηση δεν κλείσει μέχρι τα τέλη Μαρτίου, οι τριμηνιαίοι έλεγχοι που θα γίνουν βάσει των κανόνων Solvency II θα αποτιμήσουν τα ελληνικά ομόλογα με τις τρέχουσες αποδόσεις που είναι αποδόσεις junk bonds και τις προθεσμιακές καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες ως καταθέσεις σε προϊόντα υψηλού ρίσκου. Αυτό ενδεχομένως να δημιουργήσει κεφαλαιακά κενά ακόμη και στις ασφαλιστικές εταιρίες που έχουν υψηλούς δείκτες φερεγγυότητας .
Σήμερα εκτιμάται ότι στην ελληνική ασφαλιστική αγορά υπάρχουν αποθέματα που ξεπερνούν τα 4 δισ. ευρώ σε ελληνικά ομόλογα και περίπου 6 δισ. ευρώ καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες. Οποιοδήποτε ατύχημα (είτε χρονικό, είτε θεσμικό) στην αξιολόγηση μπορεί να οδηγήσει σε de facto μείωση της αξίας των ελληνικών ομολόγων επιπλέον 20% από τα τρέχοντα επίπεδα που βάσει Solvency II αποτιμούνται στο 70% περίπου της αξίας τους. Επίσης θα υπάρξει αντίστοιχη υποτίμηση της αξίας των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες επειδή το country risk θα αυξήσει αντίστοιχα το risk profile των ελληνικών τραπεζών. Βέβαια ο «εφιάλτης» σε περίπτωση μη έγκαιρου κλεισίματος της αξιολόγησης θα είναι η αύξηση του κινδύνου του bail in εάν χρειαστούν οι ελληνικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήσεις.
Είναι σαφές από την δυσχερή αυτή εξέλιξη επωφελούνται κυρίως οι μεγάλες ξένες πολυεθνικές οι οποίες είναι επενδεδυμένες κυρίως σε ομόλογα ΑΑ και ΑΑΑ χωρών της Ευρωζώνης, της Βρετανίας, των ΗΠΑ και βάσει των Solvency II οι επενδύσεις τους αξιολογούνται στο 95% της αξίας τους, ενώ οι καταθέσεις τους σε ευρωπαϊκές τράπεζες (πλην Ιταλίας –  Ισπανίας) αξιολογούνται στο 100% της αξίας τους. Επίσης βάσει κοινοτικής νομοθεσίας τούς επιτρέπεται να διατηρούν την τρέχουσα (καθημερινή) ρευστότητά τους σε ξένες τράπεζες.