Η τελευταία ευκαιρία επιβίωσης…

Επανέρχονται μπροστά στα δύσκολα, οι συνεργασίες μεταξύ εταιρειών, οι συγχωνεύσεις, και οι εξαγορές που πριν από μερικά χρόνια -θεωρητικά όπως αποδείχθηκε- είχαν κατακτήσει  την ελληνική επιχειρηματική κοινότητα. Η δυναμική του θέματος κράτησε ζωντανό για πολύ μεγάλο διάστημα το ενδιαφέρον της επικαιρότητας. Ήταν μια σημαντική κίνηση για όσους την έκαναν. 

Εύλογα λοιπόν, τότε, οι συγχωνεύσεις, εξαγορές κλπ.  ανακηρύχθηκαν σε “εργαλείο”  ανάπτυξης και αποτέλεσαν πεδίο προβληματισμού. Ωστόσο πολύ λίγες φορές πέρασαν στην πράξη καταδεικνύοντας ότι η ελληνική αγορά ίσως να μην ήταν έτοιμη για να περάσει στην νέα εποχή των μεγάλων επιχειρηματικών σχημάτων. Όσο δε για την ασφαλιστική αγορά αποδείχθηκε ακόμη πιο ανέτοιμη από άλλους κλάδους να διαχειριστεί μια κίνησης συνεργασίας.

Έτσι, αυτό που εθεωρείτο ως διέξοδος επιχειρηματική, ως κίνηση προόδου και βελτίωσης, ως λύση επιβίωσης σε βάθος χρόνου τελικώς διασκεδάστηκε με έναν ιδιότυπο τρόπο.

Συγκεκριμένα, η ιδέα της συνεργασίας μεταξύ εταιρειών κάποιες φορές αποτέλεσε “τεχνητό όπλο” και όσοι  το χρησιμοποίησαν είτε ανακοινώνοντας είτε διαρρέοντας ότι συζητούν μεταξύ τους -για συνεργασία- ενδυνάμωσαν την φήμη τους ή δημιούργησαν λάθος εντύπωση και κέρδισαν επιχειρηματικό χρόνο. 

Κάποιοι άλλοι επιχειρηματίες δεν το “άγγιξαν” καθόλου καθώς τότε που οι συζητήσεις ήταν της «μόδας» αυτοί δεν ενδιαφέρονταν.
Κάποιοι άλλοι το έκαναν “καραμέλα” καλύπτοντας τις αδυναμίες τους, ενώ υπήρχε και κάποια κατηγορία επιχειρηματιών που το  σκέφθηκαν σοβαρά και πραγματοποίησαν συζητήσεις οι οποίες κατέληξαν σε μια κοινή απόφαση των μερών που συζητούσαν.

Τότε που συνέβαιναν όλα αυτά δηλαδή πριν από μια πενταετία –και νωρίτερα- η εποχή ήταν αλλιώς. Δεν είχε ακόμη επέλθει κορεσμός, δεν υπήρχαν εμπόδια όπως σήμερα –νομοθετικά και θεσμικά- δεν είχαν τόσες κανονιστικές ρυθμίσεις, το χρηματοπιστωτικό σύστημα λειτουργούσε πιο χαλαρά. 

Ήταν  πραγματικά μια ευκαιρία η οποία ενδεχομένως να μην αξιοποιήθηκε προς όφελος των ελληνικών επιχειρήσεων και της αγοράς. Η κίνηση συγχώνευσης, εξαγοράς, συνεργασίας, στην ασφαλιστική αγορά συζητήθηκε ευρέως, και ανακοινώθηκε και αξιοποιήθηκε “τεχνητά” και λειτούργησε μάλλον ως όχημα για την επίτευξη άλλων στόχων και όχι ως εργαλείο ανάπτυξης.
Αυτά συνέβησαν στο παρελθόν…

Σήμερα που όλα εξελίχθηκαν, ήλθε η οικονομική κρίση, οι συνθήκες άλλαξαν, και το θέμα των συνεργασιών επανέρχεται στην ελληνική αγορά καθώς οι επιχειρήσεις βρίσκονται μπροστά στα δύσκολα.

Υπάρχουν ακόμα τα περιθώρια για τις λιγοστές -αμιγώς- ελληνικές εταιρείες να κερδίσουν το στοίχημα της προόδου. Αρκεί να βγάλουν την φορεσιά της ιδιοκτησίας που στο παρελθόν αποδείχθηκε αξεπέραστο εμπόδιο για να γίνει μια συνεργασία.
Το 2010, ο χρόνος μετρά αντίστροφα και είναι η τελευταία ευκαιρία επιβίωσης.