Βραχνάς για τις ασφαλιστικές οι στημένες αποζημιώσεις στον κλάδο αυτοκινήτου

Με τεράστια ποσά επιβαρύνονται κάθε χρόνο οι ασφαλιστικές εταιρείες καλούμενες να αποζημιώσουν περιπτώσεις απάτης στον κλάδο Αυτοκινήτου, οι οποίες τις περισσότερες φορές είναι τόσο καλά στημένες που και οι ίδιοι οι ασφαλιστές δεν αντιλαμβάνονται το τι πραγματικά έχει συμβεί ή όταν το υποψιάζονται δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους.

 

Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο από τα ταμεία των ασφαλιστικών εταιρειών βγαίνουν περί τα 10 με 15 εκατ. ευρώ για στημένες υποθέσεις αποζημιώσεων, ενώ ουδείς μπορεί να υπολογίσει τις συνολικές απώλειες του κλάδου από τα σχεδόν καθημερινά… μαγείρεμα στις αποζημιώσεις, δεδομένου ότι οι περισσότερες απάτες ουδέποτε διαπιστώνονται και πολύ περισσότερο αποδεικνύονται.

 

Ποιες είναι όμως οι ποιο συνηθισμένες περιπτώσεις απάτης με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωπες οι ασφαλιστικές εταιρείες;

 

–         Στημένο τροχαίο: Είναι πρακτική που χρησιμοποιείται όταν ο οδηγός προσκρούσει σε δένδρο, τοίχο, μπάρα προστατευτική κ.α.. Τότε επιστρατεύεται κάποιος γνωστός, ο οποίος δηλώνει υπεύθυνος για το ατύχημα ισχυριζόμενος ότι την κρίσιμη στιγμή έκλεισε με το όχημά του το θύμα του τροχαίου, εξαναγκάζοντας το σε σύγκρουση με σταθερό εμπόδιο.

–         Τρακαρισμένα οχήματα: Μαντράδες ή και επισκευαστές αυτοκινήτων έχουν εντοπισθεί να αγοράζουν τρακαρισμένα αυτοκίνητα, τα οποία στη συνέχεια εξαφανίζουν απαιτώντας την καταβολή αποζημίωσης για κλοπή.

–         Εικονική κλοπή: Ο οδηγός «εξαφανίζει» το όχημα με το οποίο προσέκρουσε σε σταθερό σημείο, δηλώνει κλοπή και σε τρεις με έξι μήνες εισπράττει την προβλεπόμενη από το συμβόλαιο αποζημίωση.

–         Ψευδή δήλωση: Για την αποφυγή πιθανού κολλήματος κατά την καταβολή της αποζημίωσης, ως οδηγός του αυτοκινήτου το οποίο ενεπλάκη σε τροχαίο δηλώνεται τρίτο πρόσωπο. Την πρακτική αυτή ακολουθούν οδηγοί οι οποίοι δεν διαθέτουν δίπλωμα.

–         Αλλαγή τόπου: Όταν δεν υπάρχουν μάρτυρες, ορισμένοι οδηγοί αλλάζουν στα χαρτιά το σημείο όπου συνέβη το τροχαίο προκειμένου στη συνέχεια να διεκδικήσουν αποζημίωση την οποία δεν δικαιούνται.

–         Υψηλή προσφορά: Οι προσφορές των συνεργείων ορισμένες φορές γίνονται αποδεκτές στα δικαστήρια, οπότε κάποιοι φροντίζουν ώστε να αναφέρουν ποσά υψηλότερα της πραγματικής ζημιάς.

–         Ψευδή εισοδήματα: Το θύμα τροχαίου στην προσπάθειά του να διεκδικήσει δικαστικά υψηλότερη αποζημίωση λόγω τραυματισμού του, δηλώνει με εικονικά παραστατικά ψευδή εισοδήματα.

–         Ψευδή στοιχεία αυτοκινήτου: Συμβαίνει όταν ο ασφαλιστής από σφάλμα του δεν ελέγξει το προς ασφάλιση όχημα και ο ασφαλισμένος φροντίσει αρχικά να το δηλώσει ως ακριβότερο και στη συνέχεια να το… εξαφανίσει διεκδικώντας αποζημίωση για κλοπή.

–         «Φούσκωμα» λογαριασμού: Ο ασφαλισμένος από κοινού με τον επισκευαστή του οχήματος διογκώνουν το ύψος των ζημιών προκειμένου ο κάτοχος του αυτοκινήτου είτε να εισπράξει υψηλότερη αποζημίωση, είτε, χωρίς κόστος, να καλύψει και άλλες επισκευές.

–         Πλαστά συμβόλαια: Η ασφαλιστική εταιρεία -ακόμη και αν συρθεί στα δικαστήρια- είναι υποχρεωμένη να αποζημιώσει τον «πελάτη» της όταν αυτός προσκομίσει πλαστό συμβόλαιο. Στη συνέχεια διεκδικεί τα χρήματά της προσφεύγοντας η ίδια αυτή τη φορά στη δικαιοσύνη.