«Μέτωπο» με τις ασφαλιστικές εταιρίες απέναντι στην κρίση

Σημαντική αύξηση στις καθυστερήσεις πληρωμών των ασφαλίστρων, κυρίως σε ότι αφορά τους μεγάλους Εμπορικούς και Βιομηχανικούς κινδύνους, διαπιστώνουν οι μεσίτες ασφαλίσεων.

Το θέμα ανέδειξε ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Μεσιτών Ασφαλίσεων (ΣΕΜΑ), κ. Γιώργος Καραβίας, μιλώντας, προσφάτως, στη γενική συνέλευση του κλάδου, όπου τόνισε ότι λόγω των δυσμενών χρηματοοικονομικών συγκυριών στην ασφαλιστική αγορά παρατηρείται ήδη μεγάλη επιμήκυνση των χρόνων εξόφλησης των ασφαλίστρων από σημαντική μερίδα των εμπορικών και παραγωγικών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων του ΣΕΜΑ, σήμερα, παρατηρείται αύξηση των καθυστερήσεων στις καταβολές των ασφαλίστρων μέχρι και τρεις ή και τέσσερις μήνες. Το γεγονός αυτό προκαλεί πίεση στα περιθώρια ρευστότητας της ασφαλιστικής αγοράς, ενώ θέμα τίθεται και με τις σχέσεις ασφαλιστικών επιχειρήσεων και διαμεσολαβούντων προσώπων στην ιδιωτική ασφάλιση. 

Ο κ. Καραβίας, απευθυνόμενος στα μέλη του ΣΕΜΑ, επεσήμανε ότι ασφαλιστικές εταιρίες και μεσίτες ασφαλίσεων, θα πρέπει να εξετάσουν από κοινού το θέμα, ώστε να προσαρμόσουν το πλαίσιο συνεργασίας τους στα νέα δεδομένα και ουσιαστικά να επαναπροσδιορίσουν τους χρόνους εξόφλησης των ασφαλιστηρίων συμβολαίων συνεκτιμώντας τα περιθώρια ανταπόκρισης των ασφαλισμένων.

 Σε μια ακόμη επισήμανσή του, ο κ. Καραβίας αναφέρθηκε στην ανάγκη προσδιορισμού νέων αξόνων ανάπτυξης της ασφαλιστικής αγοράς, δίνοντας έμφαση, πέρα από τις καλύψεις των Γενικών Ασφαλειών όπου οι μεσίτες ασφαλίσεων ειδικεύονται, και στους τομείς της Υγείας και των Συντάξεων, που λόγω της κρίσης και της αύξησης της ανασφάλειας στο ασφαλιζόμενο κοινό, δημιουργείται μεγάλο πεδίο δράσης, το οποίο ο κλάδος οφείλει να εκμεταλλευθεί προκειμένου να επιτύχει αύξηση των μεγεθών του εν μέσω πραγματικά αντίξοων χρηματοοικονομικών συγκυριών.

Τέλος, ο Πρόεδρος του ΣΕΜΑ επεσήμανε και το ζήτημα της ακυρωριμότητας των συμβολαίων, τόσο στους Εμπορικούς και τους Βιομηχανικούς κινδύνους, όσο και σε άλλες κατηγορίες Ασφάλισης, δηλώνοντας με έμφαση ότι «μέχρι σήμερα και παρά τα όσα έχουν συμβεί, οι ακυρώσεις δεν έλαβαν ιδιαίτερα μεγάλες διαστάσεις». Ωστόσο, όπως είπε, «ο κλάδος πρέπει να παραμένει σε ετοιμότητα και να βρεθεί ακόμη πιο κοντά στον ασφαλισμένο, προκειμένου να του μεταφέρει το μήνυμα ότι η ασφαλιστική αγορά είναι και θα είναι πάντα σε θέση να καλύψει κάθε ανάγκη του».

Ο κ. Καραβίας δίνει μερικές πρόσθετες πληροφορίες στο περιοδικό μας, υπογραμμίζοντας ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες είναι καταρχήν θετικές για την αντιμετώπιση του προβλήματος, και πιστεύει ότι με τη συνεννόηση των φορέων της αγοράς το φαινόμενο μπορεί να περιοριστεί. Αναφέρεται ακόμη και σε άλλες παρενέργειες της κρίσης, στην ακυρωσιμότητα των συμβολαίων και στον περιορισμό των ρυθμών ανάπτυξης.

iw? Σε ποιους κλάδους ασφάλισης καταγράφονται οι μεγαλύτερες σε διάρκεια καθυστερήσεις πληρωμών;

Γ.Κ.: Θα έλεγα στους κλάδους Πυρός και Μεταφορών, καθότι είναι δύο βασικοί τομείς ασφάλισης οι οποίοι «καθρεπτίζουν» τους βιομηχανικούς και τους εμπορικούς κινδύνους, συγκεντρώνοντας ένα μεγάλο τμήμα της επιχειρηματικής κοινότητας.

 iw? Πόσο έχουν διογκωθεί οι χρόνοι πληρωμών;

Γ.Κ.: Αν μιλάμε για τον κλάδο Πυρός, ενώ οι καταβολές των ασφαλίστρων γίνονταν μετά την πάροδο τεσσάρων ή και πέντε μηνών, τώρα πραγματοποιούνται μετά από επτά ή και οκτώ μήνες. Όσο για τις Ασφαλίσεις Μεταφορών οι καταβολές των ασφαλίστρων εκτελούνται σε διάστημα πλέον των έξι μηνών από τέσσερις που ήταν πριν ξεσπάσει η κρίση.

 iw? Υπάρχουν και μεγαλύτερα διαστήματα καθυστερήσεων;

Γ.Κ.: Βεβαίως και υπάρχουν, όμως είναι λίγα, όπως επίσης υπάρχουν και εταιρίες οι οποίες έχουν τα περιθώρια ρευστότητας και την οικονομική υγεία να πληρώνουν ταχύτερα και ορισμένες φορές και τοις μετρητοίς. Όμως αυτές οι περιπτώσεις, όπως αντιλαμβάνεστε, είναι πραγματικά περιορισμένες.

 iw? Πως αντιδρούν οι μεσίτες έναντι όσων ζητούν μεγαλύτερη πίστωση χρόνου για την καταβολή των ασφαλίστρων τους;

Γ.Κ.: Προσπαθούν, προσπαθούμε θα έλεγα, να εξασφαλίσουμε όσο το δυνατό μικρότερα διαστήματα για τις πληρωμές ή, για να είμαι πιο ακριβής, να περιορίσουμε τη διάρκεια της μεγαλύτερης καθυστέρησης.

 iw? Και ποιος επιβαρύνεται οικονομικά σε αυτές τις περιπτώσεις;

Γ.Κ.: Τις περισσότερες φορές εμείς, αφού προκειμένου να σταθούμε στον πελάτη μας, προκειμένου να μην του προκαλέσουμε σοβαρότερα προβλήματα από αυτά τα οποία ήδη αντιμετωπίζει, χρηματοδοτούμε το διάστημα της περαιτέρω καθυστέρησης στις πληρωμές του. Δεν σας κρύβω βέβαια, ότι έχουμε ζητήσει και τη συνδρομή των ασφαλιστικών εταιριών στο ζήτημα αυτό, ώστε να αντιμετωπίσουμε από κοινού το συγκεκριμένο όπως και άλλα συμπτώματα της κρίσης.

 iw? Πόσο πρόθυμες είναι οι ασφαλιστικές εταιρίες να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος;

Γ.Κ.: Είναι καταρχήν θετικές. Συζητάμε ήδη κάποιο διάστημα το θέμα που έχει ανακύψει με τις καθυστερήσεις στις πληρωμές και θέλω να πιστεύω ότι θα μπορέσουμε, ασφαλιστές, μεσίτες και ασφαλισμένοι, και τα τρία μέρη, να οδηγηθούμε σε κάποια λύση, διότι η αντιμετώπιση της κρίσης απαιτεί τη συμβολή όλων μας.

 iw? Η κρίση όμως προκαλεί και άλλα προβλήματα στην ασφαλιστική αγορά…

Γ.Κ.: Προφανώς. Τα βασικότερα θα έλεγα ότι εντοπίζονται στην ακυρωσιμότητα των συμβολαίων και στον περιορισμό των ρυθμών ανάπτυξης της νέας παραγωγής. Γι΄ αυτό και προτρέπω άπαντες να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια συντήρησης των χαρτοφυλακίων τους, και τόνωσης των εργασιών τους, δίνοντας έμφαση, πέρα από τα παραδοσιακά και στα εξειδικευμένα προϊόντα, όπως και στις ασφαλίσεις Υγείας, καθώς και τις Συντάξεις, όπου οι μεσίτες ασφαλίσεων μέχρι πρότινος δεν εμφάνιζαν μεγάλη δραστηριότητα. Η αγορά είναι… αναιμική και η οικονομική θύελλα… ανθεκτική. Ο κλάδος μας πρέπει να κάνει χρήση όλων των «πολεμοφοδίων» του αν θέλει με αξιώσεις να ανταπεξέλθει των δυσμενών οικονομικών συνθηκών και να στεφθεί νικητής όταν η κρίση θα έχει κάνει τον κύκλο της.

 iw? Πόσο εκτεθειμένη είναι τελικά η ασφαλιστική αγορά στην κρίση;

Γ.Κ.: Πιστεύω ότι η ιδιωτική ασφάλιση ενεπλάκη στη δίνη της κρίσης λιγότερο από άλλους κλάδους της χρηματοπιστωτικής αγοράς και κυρίως από το τραπεζικό σύστημα. Η αγορά μας, σαφώς δέχεται πιέσεις, όμως μέχρι σήμερα επιδεικνύει αντοχές. Αυτό δεν πρέπει να μας εφησυχάζει. Ο αγώνας που οφείλουμε να δώσουμε είναι πολυμέτωπος και θα έχει διάρκεια και ένταση. Αν κάποιοι από εμάς επαναπαυθούμε, είναι σίγουρο ότι αύριο – μεθαύριο θα βρεθούμε σε αδιέξοδο.