Με Solvency και χωρίς διακρίσεις…..

Στην τελική της φάση μπαίνει η οριστικοποίηση της οδηγίας Solvency II για τον ασφαλιστικό κλάδο που έλαβε την προηγούμενη εβδομάδα την έγκριση του ευρωκοινοβουλίου και αναμένεται στις 5 Μαίου να λάβει και την έγκριση του Ecofin. 

Στο τελικό κείμενο δεν συμπεριελήφθη τελικώς το κρίσιμο θέμα της στήριξης των ομίλων που είχε διχάσει την ασφαλιστική βιομηχανία, καθώς θα δημιουργούσε άνισες συνθήκες ανταγωνισμού μεταξύ των τοπικών ασφαλιστικών εταιρειών και των πολυεθνικών ασφαλιστικών ομίλων. Υπενθυμίζεται ότι το θέμα της στήριξης των ομίλων, ευνοούσε ουσιαστικά τις πολυεθνικές εταιρείες, οι οποίες θα μπορούσαν με μια επιστολή στις εποπτικές αρχές να εγγυώνται για την φερεγγυότητα των θυγατρικών τους σε άλλο κράτος μέλος. 

Το Solvency II θεωρείται μια φιλόδοξη πρωτοβουλία που δίνει την ευκαιρία στην Ευρωπαϊκή ασφαλιστική αγορά να εναρμονιστεί και να λειτουργεί σύμφωνα με τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες της σύγχρονης οικονομίας σε περιβάλλον παγκοσμιοποίησης. 

Αν και η οριστική εφαρμογή της σχετικής οδηγίας για το Solvency II δεν αναμένεται πριν το 2010 , οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πρέπει να προετοιμαστούν εγκαίρως και να προχωρήσουν στις ενέργειες που αφορούν τα συστήματα και τις διαδικασίες τους σχετικά με την διαχείριση των ασφαλιστικών και χρηματοοικονομικών κινδύνων, καθώς θεωρείται βέβαιο ότι θα απαιτηθούν αυξημένα κεφάλαια για την κάλυψη του περιθωρίου φερεγγυότητας. 

Σημειώνεται ότι η ιδέα της υλοποίησης του Solvency IΙ βασίστηκε στο πλαίσιο του Basel II – της αντίστοιχης κοινοτικής οδηγίας για την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζικών ιδρυμάτων .Το Basel II είχε επίσης σαν στόχο την εδραίωση ενός ενιαίου και σταθερού πλαισίου διαχείρισης κινδύνου στο τραπεζικό χώρο, μέσα σε πλαίσια διαφάνειας και ολοκληρωμένης χαρτογράφησης των διαδικασιών. Το ίδιο φιλοδοξεί να πετύχει και το Solvency II για την ασφαλιστική αγορά βασισμένο στην μέθοδο των «τριών πυλώνων » .

Αναλυτικά , ο πρώτος πυλώνας περιλαμβάνει τον καθορισμό των κανόνων πάνω στους οποίους θα υπολογιστούν τα τεχνικά αποθεματικά , οι επενδύσεις σε κεφάλαια, η διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων καθώς και το κεφάλαιο που θα εξασφαλίζει την επιθυμητή φερεγγυότητα στις ασφαλιστικές εταιρείες. 

Το Solvency II εισάγει τις έννοιες του MCR (Minimum Capital Requirement) και SCR ( Solvency Capital requirement), δηλαδή του ελάχιστου επιθυμητού κεφαλαίου που πρέπει να διατηρεί μια ασφαλιστική εταιρεία για να διασφαλίζει την φερεγγυότητα της. Οποιοδήποτε κεφάλαιο κάτω του ελάχιστου, δίνει την δυνατότητα στην Εποπτική Αρχή να επέμβει και να ανακαλέσει την άδεια της ασφαλιστικής εταιρείας μεταφέροντας το σύνολο των συμβολαίων της σε μια άλλη ασφαλιστική εταιρεία. 

Το επίπεδο φερεγγυότητας προκύπτει βάση του επιθυμητού κεφαλαίου που θα πρέπει να διαθέτει μια ασφαλιστική εταιρεία λαμβάνοντας υπόψη όλους τους πιθανούς κινδύνους για την φερεγγυότητα της σύμφωνα με την οδηγία Solvency II. Το απαιτούμενο κεφάλαιο φερεγγυότητας SCR αντιστοιχεί σε ένα επίπεδο κεφαλαίου το οποίο επιτρέπει στην επιχείρηση να απορροφήσει σημαντικές απρόβλεπτες ζημίες και να παρέχει εύλογη κάλυψη στους ασφαλισμένους και τους δικαιούχους. Όταν μία επιχείρηση δεν πληρεί  το SCR, θα πρέπει να αποκαταστήσει σε εύλογο χρόνο το απαραίτητο κεφάλαιο για την κάλυψη της απαίτησης αυτής, με βάση ένα συγκεκριμένο και εφικτό σχέδιο που θα υποβάλλεται προς έγκριση στην εποπτική αρχή.

Ο δεύτερος πυλώνας περιλαμβάνει την δημιουργία των αρχών πάνω στις οποίες θα βασιστεί η εποπτεία για την επάρκεια των κεφαλαίων που θα αφορούν την φερεγγυότητα των ασφαλιστικών εταιρειών καθώς και την εποπτεία και έγκριση των εσωτερικών μοντέλων υπολογισμού του SCR.  Ο τρίτος πυλώνας , αφορά αποκλειστικά την ενίσχυση της πειθαρχίας της αγοράς (market discipline) και στην οριοθέτηση των κανονισμών δημοσίευσης οικονομικών στοιχείων τα οποία θα είναι ομοιόμορφα σε όλη την ενιαία ασφαλιστική αγορά. 

Το νέο κανονιστικό πλαίσιο επιχειρεί να αντιμετωπίσει το κενό που υπάρχει σήμερα σε ότι αφορά την αποτίμηση των επιμέρους κινδύνων που μπορεί  να επηρεάσουν την φερεγγυότητα μιας ασφαλιστικής επιχείρησης.  Σημειώνεται ότι προς το παρόν οι μέθοδοι αποτίμησης των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού και κυρίως των τεχνικών προβλέψεων διαφέρουν από χώρα σε χώρα όπως διαφέρουν και οι ανά χώρα προϋποθέσεις για τον υπολογισμό των μαθηματικών αποθεμάτων , γεγονός που στην πάροδο των ετών κρίθηκε ως εμπόδιο για την αξιολόγηση των κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι ασφαλιστικές εταιρείες σε σχέση με την ενιαία αγορά.