Επιλέγουν να χάσουν πελάτες…

Χάθηκε το συλλογικό συμφέρον από την αγορά και οι συντελεστές παίζουν πλέον ατομικό –κυρίως- παιχνίδι. Η εξαφάνιση της ομαδικότητας ως έννοιας και πρακτικής εντείνει τον ανταγωνισμό, σκληραίνει τους όρους και δημιουργεί περιβάλλον άτακτων κινήσεων…

Οι διαφορετικές οικονομικές καταστάσεις, η διαφορετική αντίληψη ανάπτυξης, τα αντίθετα συμφέροντα αλλά και η διαφορετική στάση αντιμετώπισης του παρόντος και του μέλλοντος δεν αφήνουν σημεία σύγκλισης μεταξύ των εταιρειών. Συνέπεια της νέας εποχής είναι στην αγορά να διαμορφώνονται δύο κατηγορίες εταιρειών. 

Στην πρώτη ανήκουν αυτές που διαθέτουν επάρκεια κεφαλαίων ή δυνατότητα να αποκτήσουν ανά πάσα στιγμή επάρκεια. Στην δεύτερη κατηγορία εντάσσονται όσες έχουν ήδη έλλειμμα κεφαλαίων ή ακόμα και αν δεν έχουν , είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν να βρουν σε  περίπτωση που έλθουν αντιμέτωπες με αυτή την κατάσταση.

Οι δυνατές εταιρείες παρά την ευρωστία τους ερχόμενες σήμερα αντιμέτωπες με τη μείωση του κύκλου εργασιών, μετρούν λιγότερα έσοδα, μικρότερα κέρδη, και σαφώς μπορεί και να κινδυνεύουν να «μπουν μέσα». Ωστόσο ξέρουν ότι κάποιος θα τους καλύψει και πώς μπορούν να καταφύγουν σε βοήθεια στα δύσκολα.

Οι άλλες εταιρείες τώρα, που γνωρίζουν τις οικονομικές δυσκολίες από πρώτο χέρι εδώ και χρόνια και πολλές φορές έχουν ακροβατήσει μεταξύ «φθοράς και αφθαρσίας» σαφώς μπροστά στην υφιστάμενη κατάσταση είναι πολύ πιθανό να κινδυνεύσουν με απρόβλεπτες εξελίξεις.

Αλλά και οι διαμεσολαβούντες δεν είναι εκτός κλίματος. Και εκεί οι δυσκολίες πολλές με τις εταιρείες από την μία να τους ζητούν ασφάλιστρα και τους πελάτες από την άλλη να αδυνατούν –έτσι ισχυρίζονται- να πληρώσουν ή να πιέζουν για περικοπές ασφαλίστρων και ασφαλισμάτων…

Είναι προφανές ότι τα εμπόδια πληθαίνουν και απουσία συλλογικού συμφέροντος, η βοήθεια δεν θα έλθει για όλους συλλογικά όπως για παράδειγμα μέσα από μια ενιαία ρύθμιση για τον κλάδο οι εποχές αυτές παρήλθαν. Η κάθε περίπτωση, η κάθε διοίκηση, θα αποτελέσει ένα ξεχωριστό θέμα που θα αντιμετωπιστεί με διαφορετικό τρόπο. 

Πάντως, τα αδιέξοδα στήνουν οδοφράγματα.  Κάποιες εταιρείες τολμούν κόβουν «συνήθειες», κόβουν στελέχη, κόβουν πρακτικές, αλλάζουν συμβόλαια και δείχνουν ότι κινούνται. Επιλέγουν να χάσουν πελάτες…