Δεμένα τα χέρια των επιχειρήσεων

Απο καραντίνες και ημίμετρα καλά πάμε στην Ελλάδα, κάθε ημέρα που περνούσε μέσα στον Αύγουστο και μία ανακοίνωση. Μέχρι που ο κόσμος βάρεθηκε να ακούει. Και τι έμεινε; Η επιβολή αυτηρότερων εξωπραγματικών προστίμων.

Η στήλη ψάχνει να βρει μέτρα μακροπρόθεσμου χαρακτήρα που να έχουν κλειδώσει να ενεργοποιούνται σε περιπτώσεις πανδημία / μεγάλων καταστροφών.

Είχε ακούσει και τόσες δηλώσεις, εξαγγελίες, κορώνες διάφορες, ψάχνει αλλά μάταια δεν βρίσκει.

Οι Ελβετοί από την αρχή της πανδημίας έφτιαξαν μηχανισμό κρατικών εγγυήσεων για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους που αποδεδειγμένα έχουν πληγεί. Ο μηχανισμός ενεργοποιείται αφού το κράτος ανακοινώσει επίσημα συμβάν πανδημίας / καταστροφών.

Οι Γερμανοί έχουν προτείνει την δημιουργία ταμείου 100 δισεκατομμυρίων από τις επιχειρήσεις που επλήγησαν, από ασφαλιστικές, ομόλογα καταστροφών και την κυβέρνηση για την αντιμετώπιση σοβαρών καταστροφικών συμβάντων. Αντίστοιχες προτάσεις υπάρχουν από όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη.

Στην Ελλάδα επαρκούν τα μέτρα της καραντίνας – δύο μέτρα και δύο σταθμά; Η οικονομία έφτασε στον πάτο. Μαξιλάρι δεν υπάρχει.

Ρίσκο τόσο υψηλό και ανασφάλιστο, ερωτά η στήλη, μπορείς να πάρεις όταν δεν ξέρεις πότε θα τρίξει το έδαφος κάτω από τα πόδια σου; Γιατί άλλο να ξέρεις την πραγματικότητα και να παίρνεις το ρίσκο σου, υψηλό ταιριάζει στην περίπτωση αυτή, αφού έχομε και τους underwriters, και άλλο να μην ξέρεις και να παίρνεις αλόγιστο ρίσκο. Εκεί με την μία στραβή δεν σώζεσαι ούτε με δεήσεις.

Μπορούν οι επιχειρήσεις με την πλειάδα πρωτοκόλλων να είναι ασφαλείς; Για ρωτήστε τους. Πείθονται ότι αυτά τα μέτρα θα τους σώσουν; Η Ιαπωνία δημιουργεί οικονομικά αποθέματα για περιπτώσεις δύσκολες για να προστατεύσει τις επιχειρήσεις από αφερεγγυότητες. Αποδειγμένα, όχι πάρτε κόσμε. Πώς να ασφαλιστούν οι επιχειρήσεις όταν πλέουν σε αχαρτογράφητα νερά; Εισαγωγές, εξαγωγές πάνε περίπατο. Οι ασφαλιστές πιστώσεων είναι διστακτικοί.

Η σοφία μίας κυβέρνησης έχει να κάνει με την ικανότητα της να διακρίνει τον κατάλληλο χρόνο για μία πράξη επειδή αυτή είναι επωφελής από τον χρόνο της απραξίας για να μην χειροτερέψει ακόμα περισσότερο τα πράγματα.

διαβάστε επίσης: Ντοκουμέντο: τι κάνουν οι κυβερνήσεις για τον Covid