Τα συνταξιοδοτικά απαιτούν καθαρή αγορά

Εντονότερα από το παρελθόν οι ασφαλιστικές εταιρείες, η μία μετά την άλλη, δείχνουν να βάζουν στις προτεραιότητές τους τα συνταξιοδοτικά προγράμματα.

Θεωρούν, και αυτό είναι καθαρό, ότι ο συγκεκριμένος τομέας υπόσχεται πολλά. Και γι΄ αυτό, αξίζει να ρίξουν το βάρος τους και να επενδύσουν σε προϊόντα, σε μερίδια αγοράς, σε ιδέες και καινοτόμες προτάσεις.

Μέσα από αυτή την στοχοθέτηση, οι προοπτικές αύξησης των εργασιών τους φαντάζουν μεγάλες και δικαιολογημένα,  καθώς στηρίζεται στην απλή σκέψη ότι οι πολίτες αντιμέτωποι με το ασφαλιστικό και την συγκυριακή οικονομική κρίση αναμένεται ότι θα αναζητήσουν ένα σίγουρο, ασφαλές συνταξιοδοτικό «καταφύγιο» με το μεγάλο πλεονέκτημα ότι θα το φτιάχνουν οι ίδιοι.

Σωστό!  Δηλαδή, ότι οι ιδιωτικές συντάξεις, ακόμα και για τους πιο διστακτικούς αποτελούν ένα θησαυροφυλάκιο εργασιών το οποίο όμως θα ανοίξει για όσους βρουν το κλειδί. Και από την πλευρά των εταιρειών και από την πλευρά των καταναλωτών. Διότι οι μεν εταιρείες οφείλουν να καταρτίσουν την καλύτερη πρόταση οι δε καταναλωτές να ξεπεράσουν τους φόβους για την αφερεγγυότητα της αγοράς και να αντιληφθούν τις απαιτήσεις της νέας εποχής. Αυτό λοιπόν είναι το ζητούμενο. Να γίνουν κινήσεις που θα οδηγήσουν σε ένα κοινό όφελος.

Πώς λοιπόν θα επιτευχθεί ο στόχος, και από ποιους, και μέσα από ποιες διεργασίες και κινήσεις;

Σίγουρα το πέρασμα των προσδοκιών στην πράξη δεν είναι εύκολη υπόθεση καθώς η μελλοντική διόγκωση των εργασιών στον τομέα των ιδιωτικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων αποτελεί μια εκτίμηση η οποία έχει πολλές μεταβλητές που την καθιστούν ευάλωτη μέχρι να επιβεβαιωθεί. 

Αξίζει να θυμηθούμε τις διαχρονικές εκτιμήσεις της ασφαλιστικής αγοράς για αλματώδη αύξηση των εργασιών, για υποασφαλισμένη αγορά, για πωλήσεις συμβολαίων νέας γενιάς, και πολλά άλλα ακόμα. Ήταν προσδοκίες που δεν επαληθεύτηκαν.  Δεκαετίες πέρασαν, γενιές ασφαλιστών δούλεψαν, εταιρείες έκλεισαν και άλλες ήλθαν στην Ελλάδα διαβλέποντας αυτήν την ανάπτυξη που δεν ήλθε ποτέ.

Τι ήταν αυτό που εμπόδισε το άλμα της ασφαλιστικής αγοράς; Τι ήταν αυτό που κράτησε τους πολίτες μακριά από την ασφάλιση. Πολύ απλό: η ίδια η αγορά όπως λειτουργούσε χωρίς εποπτεία, με κάποιες εταιρείες να κλείνουν αιφνιδίως από την πολιτεία και χιλιάδες καταναλωτές να αφήνονται στην τύχη τους με τελευταίο και χειρότερο από όλα το παράδειγμα των Ασπίς και Commercial. 

Οι πολίτες ακόμα δεν έχουν νιώσει εμπιστοσύνη ούτε στα ασφαλιστικά προϊόντα ούτε και στους δημιουργούς τους. . Και αν αυτό δεν αλλάξει κανένα νέο προϊόν δε θα τύχει της αποδοχής που αξίζει και δε θα αναγνωρισθεί. Τα συνταξιοδοτικά και οι νέες προσδοκίες απαιτούν και καθαρή αγορά.