Ο διορατικός μάνατζερ με ειδικότητα τις δύσκολες αποστολές

Αν κάποιος επιθυμούσε να περιγράψει τον Τριαντάφυλλο Λυσιμάχου με δύο πολύ σύντομα σχόλια, δεν θα είχε παρά να δηλώσει ότι πρόκειται για έναν ήρεμο, πράο, χαμηλών τόνων manager της ασφαλιστικής αγοράς, αλλά και για ένα στέλεχος που χαρακτηρίζεται για τη διορατικότητά του, την αποτελεσματικότητά του, όπως και τη μαθηματική του σκέψη.

Επί τρεις δεκαετίες ο Τριαντάφυλλος Λυσιμάχου ανέλαβε πολλά, σημαντικά και κάποιες φορές νευραλγικά πόστα στην ασφαλιστική αγορά. Υπήρξε Διευθύνων Σύμβουλος της Αγροτικής Ασφαλιστικής, της Αστήρ ΑΕΕ, της Metrolife Γενικών Aσφαλίσεων, Σύμβουλος Διοίκησης της Ελληνοβρετανικής Ασφαλιστικής και επί 15 χρόνια στην Εθνική Ασφαλιστική Εμπορικός Διευθυντής και Διευθυντής Πληροφορικής.

Διετέλεσε επίσης Αντιπρόεδρος της ΑΤΕ Finance, της ΕΤΒΑ Leasing, πρόεδρος του Ελληνικού Νηογνώμονα, μέλος του διοικητικού συμβουλίου των Ελληνικών Ναυπηγείων, Σύμβουλος Διοίκησης και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνοβρετανικής Ασφαλιστικής Ζωής και Γενικών Ασφαλίσεων.

Τέλος, επί σειρά ετών συμμετείχε στη διοίκηση της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος, όπως και στο διοικητικό συμβούλιο του Ελληνικού Ινστιτούτου Ασφαλιστικών Σπουδών στο οποίο σήμερα είναι Γενικός Γραμματέας.

Στον ακαδημαϊκό χώρο, υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και στην ΑΣΟΕΕ, ενώ τη μαθηματική του σκέψη την οφείλει στις σπουδές του στο Μαθηματικό του Πανεπιστήμιου Αθηνών, όπως και στους μεταπτυχιακούς του τίτλους στην επιχειρησιακή έρευνα, τη στατιστική και τους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές, με σπουδές στο Λονδίνο και το Παρίσι.

Σήμερα, ο Τριαντάφυλλος Λυσιμάχου συμμετέχει στα τεκταινόμενα στην ασφαλιστική αγορά από το γραφείο του στην Τράπεζα Πειραιώς. Κατέχοντας τη θέση του Γενικού Διευθυντή Ασφαλιστικών Εργασιών, όπως και του Προέδρου της Πειραιώς Μεσίτες Ασφαλιστικών και Αντασφαλιστικών Εργασιών, «τρέχει» το bancassurance της τραπέζης, κινούμενος σε γρήγορες ταχύτητες.

Αυτό τουλάχιστον απέδειξε κλείνοντας, πριν κανείς το αντιληφθεί, ένα win -win deal με τη Victoria Ασφαλιστική, μια συμφωνία που εξασφάλισε στην τράπεζα έναν ισχυρό- πολυεθνικό σύμμαχο στο χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης.

Και δεν ήταν αυτή η μόνη επιτυχημένη πρωτοβουλία του. 

Στη τριετία 1987-1990 ως Εμπορικός Διευθυντής στην Εθνική Ασφαλιστική οργάνωσε με πρωτοποριακό, για την εποχή, τρόπο το Agency System στoν κλάδο Ζωής, την τετραετία 1993-1997 από τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου των Ασφαλειών Αστήρ συμμετείχε ενεργά στη συγχώνευση διά απορρόφησης της εταιρείας από την Εθνική Ασφαλιστική, το 1999 εισήγαγε την Αγροτική Ασφαλιστική στο Χρηματιστήριο και δύο χρόνια μετά και την Αγροτική Ζωής, ενώ το 2003 υλοποίησε επιτυχώς τη συγχώνευσή τους.

Τα τελευταία χρόνια αφιερώθηκε στο bancassurance δημιουργώντας ένα πρότυπο μοντέλο ταχύτατης ανάπτυξης του τομέα για την Τράπεζα Πειραιώς συνεργαζόμενος με την ING στον κλάδο ζωής, πετυχαίνοντας την συμφωνία με την Victoria και εξασφαλίζοντας την θετική πορεία της Πειραιώς Μεσιτικής η οποία μαζί με την Πειραιώς Πρακτορειακή συγκεντρώνουν ήδη τον μεγαλύτερο όγκο εσόδων από προμήθειες στην Ελληνική Ασφαλιστική Αγορά.

Κατά την περίοδο της θητείας του στην τράπεζα υλοποιήθηκε επίσης το άνοιγμά της στην ασφαλιστική αγορά με την εξαγορά του 30% της Ευρωπαϊκής Πίστης, όπως και του 25% της κυπριακής ασφαλιστικής Atlantic.

Ο ίδιος θεωρεί ότι μέσω του bancassurance η ιδιωτική ασφάλιση έχει να κερδίσει πολλά, καθότι ισχυροποιείται ως θεσμός, αναβαθμίζοντας το κύρος της.

Αναγνωρίζει βέβαια ότι, ο κλάδος έχει ακόμη να πράξει πολλά προκειμένου να αυξήσει τη διεισδυτικότητά του στο κοινωνικό σύνολο, όπως και να συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας. Ωστόσο, δέχεται πως προϋπόθεση για να αποκτήσει το ευρύ κοινό ασφαλιστική συνείδηση είναι η σωστή, μεθοδική και αποτελεσματική πληροφόρηση του ασφαλισμένου, που θα απαιτήσει χρόνο, αλλά και τη συνδρομή όλων, των ασφαλιστικών εταιρειών, των διαμεσολαβούντων και κυρίως των θεσμοθετημένων οργάνων του κλάδου.

Εκτιμά ότι η ασφαλιστική αγορά τα επόμενα χρόνια θα κερδίσει τις εντυπώσεις αναπτυσσόμενη κυρίως στον τομέα των ασφαλειών Ζωής, δίνοντας λύσεις σε καθημερινά, άκρως σημαντικά και ευαίσθητα κοινωνικά προβλήματα, όπως είναι η εξασφάλιση των μελλοντικών συντάξεων και της υγείας των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Τέλος, τάσσεται υπέρ της εξυγίανσης του κλάδου, που, όπως αναφέρει, θα πρέπει να αποτελέσει στρατηγικό στόχο της ασφαλιστικής αγοράς, δεδομένο ότι λειτουργεί ως «μαγικό» κλειδί για την ανάπτυξη.

Θεωρεί πάντως ότι η εξυγίανση άργησε πολύ, ότι έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος και ότι η προσπάθεια που προσφάτως άρχισε θα πρέπει να συνεχιστεί βασιζόμενη στα όσα προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία, και κατά συνέπεια στην πρακτική των αυστηρών και επαναλαμβανόμενων ελέγχων.