[starbox]
Στην αξία της ιδιωτικής ασφάλισης για την προστασία της κατοικίας και την κουλτούρα των Ελλήνων όσον αφορά τα προγράμματα ασφάλισης αναφέρεται η κα Δήμητρα Τσακνιά, μέλος Δ.Σ και Σύμβουλος Διοίκησης στην Ευρώπη Ασφαλιστική. Όπως επισημαίνει οι πολίτες στην Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες, δεν έχουν μάθει να ασφαλίζονται. «Ο Έλληνας καταναλωτής πρέπει να αντιληφθεί ότι η ασφάλιση αποτελεί κοινωνικό αγαθό, ότι δεν είναι ένα απλό καταναλωτικό προϊόν, για το οποίο αποφασίζει αν θα πληρώσει ή όχι».
– Ποια είναι η εικόνα που έχουν οι ασφαλίσεις κατοικίας σήμερα;
Δήμητρα Τσακνιά: Δυστυχώς η εικόνα της αγοράς δεν δείχνει σημάδια διαφοροποίησης έναντι του παρελθόντος. Η εκτίμηση ότι από το σύνολο των ακινήτων της χώρας, μόνο το ένα στα δέκα είναι ασφαλισμένο παραμένει η ίδια και αυτό διότι ο Έλληνας δεν διαθέτει την κουλτούρα του ευρωπαίου πολίτη, ο οποίος μερινά για το μέλλον του, φροντίζει να ασφαλίζει τα κύρια περιουσιακά του στοιχεία και, σε κάθε περίπτωση, αποφεύγει το ενδεχόμενο ανατροπής του οικογενειακού προγραμματισμού. Ασφαλιστήριο κατοικίας θα έπρεπε να διαθέτει κάθε νοικοκυριό στην Ελλάδα, ωστόσο, όμως, όποτε η Ένωση επιχείρησε να θέσει το θέμα στη σωστή του βάση, και το επιχείρησε πολλές φορές, θέτοντας ως κυρίαρχο ζήτημα την ασφάλιση των ακινήτων για τον κίνδυνο του σεισμού, η πρότασή της κωδικοποιήθηκε από τα μέσα ενημέρωσης με τον όρο «σεισμόσημο». Βέβαια, κανείς από όσους αντιστρατεύονται το μέτρο δεν άρθρωσε λόγο όταν περιοχές της χώρας επλήγησαν από καταστροφικούς σεισμούς και ο κόσμος εκλιπαρούσε την κυβέρνηση για αποζημιώσεις.
– Γνωρίζουν οι Έλληνες τα οφέλη που προκύπτουν από την ασφάλιση κατοικίας και το κόστος που έχει;
Δ.Τ: Προφανώς και γνωρίζουν τα βασικά οφέλη. Αν θέλετε, γνωρίζουν ότι εφόσον είναι ασφαλισμένοι, δικαιούνται σε περίπτωση μικρής ή μεγάλης ζημιάς αποζημίωση. Ποιος δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι αν το ακίνητό του υποστεί πλήγμα από έναν σεισμό ή καταστραφεί από πυρκαγιά λύνει τα προβλήματά του διαθέτοντας ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο; Από το «γνωρίζω», βέβαια, μέχρι το «αποφασίζω να ασφαλιστώ», η απόσταση αποδεικνύεται όχι απλά μεγάλη, αλλά τεράστια. Ίσως γιατί λίγοι αντιλαμβάνονται ότι το κόστος ασφάλισης είναι πραγματικά χαμηλό ή διότι εμείς οι ασφαλιστές δεν μεταφέραμε με σαφή παραδείγματα τα σωστά μηνύματα στο κοινό μας. Το βέβαιο όμως είναι ότι, ο Έλληνας δεν έχει μάθει να ασφαλίζεται, γεγονός το οποίο καταδεικνύουν και άλλοι κλάδοι ασφάλισης, όπως οι συντάξεις ή οι ασφαλίσεις Υγείας στις οποίες προστρέχουν τους τελευταίους μήνες οι εργαζόμενοι κυριολεκτικά στο «και πέντε», βιώνοντας την κατάρρευση των Ταμείων τους. Κάποιος, βέβαια, θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι, και η κρίση απομάκρυνε περισσότερο τους Έλληνες από την ασφάλιση των ακινήτων τους. Πρόκειται όμως για λάθος εντύπωση. Σκεφθείτε…
Πόσοι με μειωμένες, σήμερα, τις αποδοχές τους στο 40%, θα μπορέσουν να αποκτήσουν εκ νέου τις περιουσίες που «έκτισαν» προ κρίσης, αν αυτές πληγούν από ένα καταστροφικό γεγονός; Το στοίχημα λοιπόν είναι ένα: Το πώς θα πείσουμε τον Έλληνα καταναλωτή να ιεραρχήσει διαφορετικά τις ανάγκες του, ή αν θέλετε να επαναξιολογήσει τα πάγια κόστη του.
– Ποιες διαφορές υπάρχουν στην Ελλάδα και το εξωτερικό;
Δ.Τ.: Στο εξωτερικό ο ιδιοκτήτης ενός ακινήτου φροντίζει για την ασφάλισή του, στην Ελλάδα όχι. Στο εξωτερικό ουδείς εναποθέτει τις ελπίδες του στο δημόσιο για την αποζημίωσή του, στην Ελλάδα δυστυχώς δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας και επιμένουμε να ζητούμε στήριξη από το κράτος. Στο εξωτερικό ο πολίτης γνωρίζει πως να ασφαλίζει το μέλλον του, στην Ελλάδα όχι. Μην ξεχνάνε ότι, ακόμη και στον κλάδο Αυτοκινήτου, όπου η ασφάλιση είναι υποχρεωτική, υπάρχουν 600.000 συμπολίτες μας που παρανομούν, οδηγώντας ανασφάλιστοι. Στο εξωτερικό, τέλος, η ασφαλιστική βιομηχανία στηρίζεται από τις κυβερνήσεις με αναπτυξιακά μέτρα, ενώ στην Ελλάδα, και σε μια περίοδο που η χώρα αναζητεί διέξοδο στην ανάπτυξη, η ασφαλιστικές εταιρείες βάλλονται από αντιαναπτυξιακά μέτρα και παλεύουν μόνες τους για να καθιερωθούν στη συνείδηση του Έλληνα καταναλωτή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι, σε αντίθεση με άλλους κλάδους, οι ασφαλιστικοί όμιλοι όχι απλά δεν κατέρρευσαν οικονομικά δρώντας σε περιβάλλον παρατεταμένης ύφεσης, όχι μόνο δεν κόστισαν ούτε ένα ευρώ στο φορολογούμενο, αλλά συνέχισαν να αποζημιώνουν και, παράλληλα, ενίσχυσαν την κεφαλαιακή τους επάρκεια.
– Ποιες είναι οι προοπτικές ανάπτυξης του κλάδου στο μέλλον και ποιες είναι οι προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν στην ανάπτυξη του;
Δ.Τ.: Εφόσον η συντριπτική πλειονότητα των κατοικιών στη χώρα είναι ανασφάλιστη, προοπτικές υπάρχουν. Το ζητούμενο είναι πως θα φθάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο Έλληνας καταναλωτής πρέπει να αντιληφθεί ότι η ασφάλιση αποτελεί κοινωνικό αγαθό, ότι δεν είναι ένα απλό καταναλωτικό προϊόν, για το οποίο αποφασίζει αν θα πληρώσει ή όχι. Τουλάχιστον για κάποιες συγκεκριμένες κατηγορίες ασφάλισης, όπως αυτή των κατοικιών. Το να πείσουμε όμως τον Έλληνα για τη σπουδαιότητα της ασφάλισης, όσο εύκολο κι αν ακούγεται, τόσο δύσκολο είναι. Η προσπάθειά μας οφείλει να είναι συντονισμένη, τα μηνύματα κοινά, πολύ συγκεκριμένα, σωστά στοχευμένα και με διάρκεια. Η συλλογικότητα αποτελεί ένα ακόμη κρίσιμο στοιχείο για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος. Απέναντι στον καταναλωτή δεν πρέπει να «σταθούν» μόνο οι ασφαλιστικές εταιρείες, αλλά και η Ένωση με καμπάνιες και μια σειρά από πρωτοβουλίες – κυρίως επικοινωνιακού χαρακτήρα. Τέλος, και η κυβέρνηση θα μπορούσε να συνδράμει στην προσπάθεια αυτή, διότι όσο αυξάνεται ο αριθμός των ασφαλισμένων, τόσο ωφελείται το δημόσιο από τα έσοδα του ΦΠΑ, από το φόρο επί των κερδών που εισπράττει και, φυσικά, από το γεγονός ότι περιορίζεται ο αριθμός των ιδιοκτητών που θα αποζητήσουν κρατική οικονομική ενίσχυση σε περίπτωση καταστροφικού γεγονότος.
– Πρέπει να καταστεί υποχρεωτική η ασφάλιση για σεισμό στην Ελλάδα;
Δ.Τ.: Από τη στιγμή που όλοι δεχόμαστε ότι η Ελλάδα είναι μια σεισμογενής χώρα, εκτιμώ ότι η ασφάλιση των κατοικιών πρέπει να καταστεί υποχρεωτική. Όσο κι αν προσπαθήσουμε, ως ασφαλιστές, να περάσουμε τα σωστά μηνύματα στην κοινωνία, ένα μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας θα παραμείνει ανασφάλιστο και άρα ακάλυπτο έναντι μιας μεγάλης φυσικής καταστροφής. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, μέσω της υποχρεωτικής ασφάλισης θα διευρυνθεί στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό ο αριθμός των ασφαλισμένων και, άρα, θα καταστεί οικονομικότερη η ασφάλιση του κινδύνου. Ένα μέτρο λοιπόν που θα ορίζει ως υποχρεωτική την ασφάλιση της κατοικίας, μόνο θετικά θα μπορούσε να επιδράσει στο κοινωνικό σύνολο.
– Τι κάνετε ως εταιρεία για να αυξήσετε το μερίδιο σας στο συγκεκριμένο κλάδο;
Δ.Τ.: Δημιουργούμε νέα προϊόντα, προσφέρουμε ανταγωνιστικά ασφάλιστρα, προωθούμε ευέλικτα προγράμματα ασφάλισης τα οποία με την πάροδο του χρόνου προσαρμόζουμε στις ανάγκες των ασφαλισμένων και, βέβαια, φροντίζουμε να διατηρούμε αναλλοίωτη πολιτική που ακολουθούμε επί 45 χρόνια ως εταιρεία: Στεκόμαστε με υπευθυνότητα κοντά στον ασφαλισμένο, από την έκδοση του συμβολαίου του μέχρι και την αποζημίωσή του. Πρόκειται για στρατηγική επιλογή την οποία τηρεί ευλαβικά το σύνολο των συνεργατών μας και για μια από τις βασικότερες προϋποθέσεις συνεργασίας μας με τους ασφαλιστικούς συμβούλους. Για μας, δεν υπάρχει μικρός ή μεγάλος ασφαλισμένος. Άπαντες δικαιούνται και απολαμβάνουν σέρβις υψηλού επιπέδου και, φυσικά, αποζημιώνονται άμεσα, δίχως αδικαιολόγητες «εκπτώσεις» ή φθηνές προφάσεις.
