Insurance World Το Πληρέστερο Ασφαλιστικό Portal. Ό,τι συμβαίνει στον ασφαλιστικό κόσμο γράφεται εδώ!
Στα προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική ασφαλιστική αγορά, τις προκλήσεις αλλά και τις προοπτικές που δημιουργούνται από την κρίση αναφέρεται ο διευθύνων σύμβουλος της Generali κ. Πάνος Δημητρίου. Τάσσεται υπέρ των κινήσεων της Επιτροπής Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης όσον αφορά την εξυγίανση της ασφαλιστικής αγοράς.
Παράλληλα προβλέπει την μείωση του αριθμού των εταιριών στο μέλλον τονίζοντας ότι στο παιχνίδι θα παραμείνουν όσες έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά σε όλα τα επίπεδα. Κάνει αναφορά στις ευθύνες της πολιτείας όσον αφορά την κάλυψη των συμβολαίων Ζωής της Ασπίς Πρόνοια ΑΕΓΑ, τονίζοντας ότι καμία ασφαλιστική δεν μπορεί να εγγυηθεί για το χαρτοφυλάκιο άλλης εταιρίας.
Ειδική αναφορά κάνει στις επενδύσεις που της θεωρεί ευλογία για την ανάπτυξη της χώρας, με την προϋπόθεση όμως ότι θα τηρούνται οι ίδιοι κανόνες για όλους.
Όσον αφορά την εφαρμογή του Solvency II, ο κ. Δημητρίου αναφέρει ότι είναι μία νέα πραγματικότητα για τον ασφαλιστικό κλάδο, η οποία δεν συνδέεται τόσο με το ύψος των κεφαλαίων αλλά κυρίως με το κατά πόσο τα κεφάλαια που διαθέτει η εταιρεία ανταποκρίνονται στους κινδύνους που αναλαμβάνει.
Η εφαρμογή του Solvency II θα οδηγήσει στη δημιουργία επιχειρήσεων διαφόρων μεγεθών από άποψη κεφαλαίων αλλά και διάφορες εταιρίες ως προς τους κλάδους που δραστηριοποιούνται. Παράλληλα εκθέτει τον προβληματισμό ότι το θεσμικό πλαίσιο θα είναι πιο αυστηρό και οι εταιρίες έχουν μόλις δυο χρόνια να προσαρμοστούν
iw? Πως θα περιγράφατε το μέλλον της Ελληνικής Ασφαλιστικής αγοράς;
Π.Δ.: Η ελληνική ασφαλιστική αγορά έχει μέλλον. Ο θεσμός της ιδιωτικής ασφάλισης είναι μία αναγκαιότητα. Καλύπτει το έκτακτο, το τυχαίο, τον κίνδυνο, που αντιμετωπίζει ο κάθε άνθρωπος, στην περιουσία του, τη ζωή του, την υγεία του. Η ανάπτυξη του και κυρίως ο ρυθμός ανάπτυξης του, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, οικονομικούς, κοινωνικούς και θεσμικούς. Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι στη χώρα μας υπάρχουν σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης της αγοράς σε όλους τους κλάδους, στο βαθμό που η οικονομία της χώρας μας ακολουθεί τα πρότυπα ανάπτυξης της οικονομίας των χωρών της ευρωζώνης.
iw? Πόσες εταιρίες θα παραμείνουν στο παιχνίδι του ανταγωνισμού;
Π.Δ.: Συνηθίζεται να δίνονται νούμερα. Τόσες εταιρίες θα φύγουν τόσες θα μείνουν. Δεν μπορώ να πω και δεν ξέρω εάν έχει και νόημα να πούμε ότι θα μείνουν δέκα εταιρίες στην αγορά η είκοσι. Γενικότερα η τάση σε όλους τους επιχειρηματικούς κλάδους είναι η επίτευξη οικονομιών κλίμακας. Ο ασφαλιστικός δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι λογικό να αναμένουμε μία περαιτέρω μείωση του αριθμού των ασφαλιστικών εταιριών τα επόμενα χρόνια. Στο παιχνίδι θα παραμείνουν όσες έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά σε όλα τα επίπεδα.
iw? Αντέχει ο κλάδος την εφαρμογή του Solvency II με την ταυτόχρονη εφαρμογή των αυξημένων κατώτατων υποχρεωτικών ορίων ασφάλισης στον κλάδο Αυτοκινήτου, που συνεπάγονται και αυξημένες υποχρεώσεις των εταιρειών έναντι των ασφαλισμένων;
Π.Δ.:Η εφαρμογή του Solvency II είναι μία νέα πραγματικότητα για τον ασφαλιστικό κλάδο. Δεν συνδέεται τόσο με το ύψος των κεφαλαίων αλλά κυρίως με το κατά πόσο τα κεφάλαια που διαθέτει η εταιρεία ανταποκρίνονται στους κινδύνους που αναλαμβάνει. Με άλλα λόγια θέτει κυρίως ποιοτικά χαρακτηριστικά στη λειτουργία της επιχείρησης. Συνεπώς θα υπάρχουν επιχειρήσεις διαφόρων μεγεθών από άποψη κεφαλαίων αλλά και διάφορες εταιρίες ως προς τους κλάδους που δραστηριοποιούνται. Σε κάθε περίπτωση το θεσμικό πλαίσιο θα είναι πιο αυστηρό και οι εταιρίες έχουν μόλις δυο χρόνια να προσαρμοστούν. Τα αυξημένα κατώτατα υποχρεωτικά όρια ασφαλιστικής κάλυψης εντάσσονται στην παραπάνω προβληματική και συνεπώς ισχύει το ίδιο.
iw? Τι απαντάτε σε όσους αποστρέφονται την παρουσία των πολυεθνικών εταιριών στον κλάδο;
Π.Δ.:Η επιχειρηματική δραστηριότητα είναι ελεύθερη. Όποιος θέλει και μπορεί επενδύει σε όποιο κλάδο και σε όποιες χώρες, περιοχές του κόσμου, διαπιστώνει ικανοποιητικά για τον ίδιο περιθώρια κερδοφορίας και ανάπτυξης. Οι επενδύσεις είναι ευλογία για την ανάπτυξη μίας χώρας. Αρκεί όλα να γίνονται με κανόνες και κυρίως με τους ίδιους κανόνες για όλους όσοι επενδύουν. Το δίλημμα ελληνικές ή πολυεθνικές εταιρίες, τίθεται κατά καιρούς όχι μόνο στον ασφαλιστικό κλάδο. Θεωρώ ότι δεν είναι αυτό το πραγματικό δίλημμα.Τα πραγματικά ερωτήματα είναι άλλα. Πόσο φιλικό είναι το επιχειρηματικό περιβάλλον προς τις επενδύσεις; Πόσο ανταγωνιστική είναι η μία επιχείρηση προς την άλλη, ανεξαρτήτως προέλευσης των κεφαλαίων της. Από την άλλη πλευρά είναι γεγονός ότι η κρίση επανέφερε στην επικαιρότητα τις θεωρίες του «προστατευτισμού». Επιτρέψτε μου απλώς να πω τούτο, γιατί το θέμα είναι τεράστιο. Όσες χώρες επέλεξαν να στηρίξουν τις εταιρίες τους -επρόκειτο για πολιτική απόφαση η οποία κρίνεται- το ανακοίνωσαν. Στη χώρα μας η Επ.Ε.Ι.Α. έλαβε ορισμένες αποφάσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Έδωσε τη δυνατότητα στις εταιρίες, να υπαχθούν στο γνωστό άρθρο 6, που αφορά σε μία λιγότερο αυστηρή αποτίμηση στοιχείων του ενεργητικού τους. Όσες εταιρίες υπήχθησαν στις διατάξεις του άρθρου 6 έλαβαν ουσιαστικά μία έμμεση βοήθεια από την πολιτεία. Ποτέ όμως δεν ανακοινώθηκαν ποιες είναι οι συγκεκριμένες εταιρίες. Σήμερα ίσως κάποιες από αυτές να «καρπώνονται» συμβόλαια ασφαλισμένων εταιρειών των οποίων ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας. Εν κατακλείδι, πιστεύω ότι μία κυβέρνηση έχει το δικαίωμα για τους δικούς της λόγους να στηρίξει με τον ένα ή άλλο τρόπο κλάδους ή εταιρείες, σε περιόδους κρίσης. Είναι ένα θέμα που αντιμετωπίσθηκε άλλωστε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως κάθε είδους βοήθεια που θα δοθεί θα πρέπει να ανακοινωθεί στο πλαίσιο κάλυψης των αναγκών του υγιούς ανταγωνισμού και της διαφανούς λειτουργίας των αγορών.
iw?Θεωρείτε ότι η Επ.Ε.Ι.Α. άργησε να δράσει εξυγιαντικά για την ασφαλιστική αγορά;
Π.Δ.:Η εποπτεία είναι ένα θεσμός που τον συνθέτουν κανόνες και πρόσωπα που έρχονται να τους εφαρμόσουν. Παράλληλα σε μία χώρα σε μία περιοχή δεν μπορεί ένα θεσμός να λειτουργεί τέλεια και οι υπόλοιποι να υπολειτουργούν.
Αν δούμε πότε ιδρύθηκε η Επ.Ε.Ι.Α. πότε άρχισε να λειτουργεί ουσιαστικά, την στελέχωση της και από την άλλη πλευρά τα κενά που υπήρχαν μέχρι εκείνη τα στιγμή στο όλο θεσμικό πλαίσιο μπορεί να μην άργησε. Ωστόσο είναι κοινή εκτίμηση ότι χρόνια τώρα η εποπτεία δεν λειτουργούσε έτσι όπως θα έπρεπε. Είχαμε μία λειτουργία «κατά κύματα» θα έλεγα, η οποία στηρίζονταν περισσότερο σε αυτό που ονομάζουμε «πολιτική βούληση» παρά στα στοιχεία των εταιριών, τις απαιτήσεις της νομοθεσίας και στο πως κάθε στιγμή ανταποκρίνονται σε αυτές τις απαιτήσεις. Με την ίδρυση της Επ.Ε.Ι.Α. φαίνεται να εξασφαλίζεται μία καλύτερη οργάνωση στην παρακολούθηση της ασφαλιστικής αγοράς. Με βάση αυτά που γνωρίζουμε από τις επίσημες αποφάσεις φαίνεται ότι η Επ.Ε.Ι.Α. κινήθηκε εντός των πλαισίων που ορίζει η νομοθεσία.
Θέλω πάντως να ελπίζω ότι θα φθάσουμε στο σημείο να έχουμε μία εποπτική αρχή η οποία «κάθε μέρα» θα γνωρίζει επακριβώς την κατάσταση της κάθε εταιρείας και θα λαμβάνει «αυτόματα» τα ανάλογα μέτρα με κριτήριο την προστασία του ασφαλισμένου.
Άλλωστε ο κάθε μέτοχος, η κάθε διοίκηση γνωρίζει πολύ καλύτερα από την όποια Επ.Ε.Ι.Α., αν τα οικονομικά και ασφαλιστικά δεδομένα της εταιρείας της, ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της νομοθεσίας. Η άμεση προσαρμογή είναι καθήκον της απέναντι τους ασφαλισμένους, τους εργαζόμενους στην εταιρία και τους μετόχους της.
iw? Η επίλυση του ζητήματος με τον ανασφάλιστο πληθυσμό της Ασπίς Πρόνοια ΑΕΓΑ αποτελεί ευθύνη μόνο της κυβέρνησης ή και της αγοράς; Αρκεί δηλαδή η εγγύηση του δημοσίου για τα ανοίγματα της εταιρίας;
Π.Δ.:Οι ασφαλισμένοι στην Ασπίς ΑΕΓΑ, όπως και σε κάθε άλλη εταιρία δεν είχαν, καλώς ή κακώς, κάποιου είδους εγγύηση, για την περίπτωση ανάκλησης της άδειας λειτουργίας της εταιρίας, πριν την ψήφιση της συγκεκριμένης τροπολογίας. Από την ώρα που η πολιτεία ανέλαβε μία νομοθετική πρωτοβουλία αυτού του τύπου αναλαμβάνει και την ευθύνη των πράξεων της.
Οι ασφαλιστικές εταιρίες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα θέματα αυτά παρά μόνο με όρους αγοράς. Για παράδειγμα εάν μία εταιρία κρίνει ότι την συμφέρει να αποκτήσει το χαρτοφυλάκιο μίας άλλης εταιρίας προχωρεί στην εξαγορά του, εάν βέβαια η δεύτερη θέλει να προχωρήσει στην πώληση. Όμως καμία εταιρία δεν μπορεί να εγγυηθεί το χαρτοφυλάκιο άλλης. Πάντως η ύπαρξη μίας σωστά οργανωμένης εποπτείας εξασφαλίζει την αντιμετώπιση προβλημάτων, εν τη γενέσει τους. Με την έννοια αυτή η πολιτεία έχει σημαντικό ρόλο στο πως θα εξελιχθεί ένα πρόβλημα.
iw?Γιατί φέτος οι ασφαλιστές δεν αντιλήφθηκαν ως μια μεγάλη εορτή για την ιδιωτική ασφάλιση την 11η Νοεμβρίου; Συμφωνείτε με το μη εορτασμό της ημέρας;
Π.Δ.:Πίστευα και πιστεύω ότι η καθιερωμένη εκδήλωση της 11ης Νοεμβρίου είναι ευκαιρία ανάδειξης της ιδέας της ιδιωτικής ασφάλισης. Φέτος το διοικητικό συμβούλιο της ΕΑΕΕ, αποφάσισε να μην πραγματοποιηθεί μία κεντρική εκδήλωση, για λόγους που εξήγησε με σχετική ανακοίνωση. Αντιθέτως επικοινώνησε την Ημέρα με άλλους τρόπους όπως οι διαφημιστικές καταχωρήσεις στις εφημερίδες.
Η συγκεκριμένη απόφαση ελήφθη από το διοικητικό συμβούλιο μετά από συζήτηση και ψηφοφορία μεταξύ των μελών. Συνεπώς είναι μία απόφαση που μας δεσμεύει όλους.
iw?Κάποιοι θεωρούν το bancassurance ως διέξοδο ανάπτυξης για την ασφαλιστική αγορά και κάποιοι άλλοι ως το κανάλι που «κλέβει» από τον κλάδο το «φιλέτο» των ασφαλειών. Ποια είναι η θέσεις σας επ´ αυτού;
Π.Δ.:Το bancassurance είναι ένα ακόμη κανάλι πώλησης ασφαλιστικών προϊόντων. Ένα ακόμη δίκτυο. Για πιο απλά προϊόντα είναι φθηνότερο από τα άλλα δίκτυα. Όμως για μας, στον Όμιλο Generali διεθνώς και στη χώρα μας, το agency system αλλά και το πρακτορειακό δίκτυο αποτελούν την κύρια βάση ανάπτυξης μας. Τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα νομίζουμε ότι δικαιώνουν τις επιλογές μας.
iw?Πόσο χρόνο θα χρειαστεί η αγοράς σας για να συνέλθει από τα «τραύματα» που υπέστη τους τελευταίους μήνες, με το κλείσιμο της Ασπίς Πρόνοια ΑΕΓΑ, την εμπλοκή του AIG στη διεθνή κρίση, όπως και την εγκατάλειψη της ασφαλιστικής δραστηριότητας από το ING Group;
Π.Δ.: Πρόκειται για πολύ διαφορετικές περιπτώσεις που όμως ενδεχομένως τροφοδοτούν με ανησυχίες και προβληματισμό ασφαλισμένους και διαμεσολαβούντες στην ασφάλιση. Επίσης δεν θα ήθελα να σχολιάσω επιχειρηματικές επιλογές. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι ο θεσμός της ιδιωτικής ασφάλισης είναι πάνω από εταιρίες και μοντέλα επιχειρηματικής δραστηριότητας. Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει γιατί καλύπτει συγκεκριμένες ανάγκες της κοινωνίας, των ανθρώπων των επιχειρήσεων. Οι απασχολούμενοι στον κλάδο αυτό πρέπει να έχουν υπόψη τους.
iw? Η μεγαλύτερη συμμετοχή των ασφαλιστικών εταιρειών στη διασφάλιση των μελλοντικών συντάξεων αποτελεί έναν εκ των στρατηγικών στόχων του κλάδου. Μετά από όσα συμβαίνουν διεθνώς, αλλά και στην Ελλάδα, παραμένει ίδιος ο στόχος;
Π.Δ.:Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις δεν επιθυμούν να διασφαλίσουν τις μελλοντικές συντάξεις του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Αυτό που επιθυμούν και πιστεύουν ότι το δικαιούνται εκ των πραγμάτων γιατί αυτός είναι ο ρόλος τους, είναι να αυξήσουν το βάρος τους στο συνολικό μελλοντικό εισόδημα των πολιτών που αποχωρούν από την αγορά εργασίας, λόγω ηλικίας, λειτουργώντας συμπληρωματικά στην σύνταξη που παρέχει το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα. Αυτό μπορεί να γίνει με την περαιτέρω διείσδυση του θεσμού στην κοινωνία.
Η πολιτεία έχει κάθε λόγο να συμβάλλει με την πολιτική της σε αυτή την κατεύθυνση με κίνητρα φορολογικού χαρακτήρα. Ο στόχος δεν έχει αλλάξει και δεν μπορεί να αλλάξει καθώς ο θεσμός της ιδιωτικής ασφάλισης είναι συνυφασμένος με την ίδια τη λειτουργία του συστήματος.
