Λένε «πρόσεξε τι εύχεσαι» και μπορεί να είμαστε κοντά σε αυτό το σημείο, που θέλει πολύ μεγάλη προσοχή. Ο πληθωρισμός, ειδικά όταν φθάσει σε διψήφια νούμερα, είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα και η αντιμετώπισή του, στη συνέχεια, είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Αν πρέπει να αυξηθούν τα επιτόκια πολύ ή για μεγάλο διάστημα, τότε αρχίζουν άλλα προβλήματα, και για αυτό οι ευχές και οι πιέσεις για αυξήσεις επιτοκίων μπορεί να απαιτούν, πλέον, πολύ μεγάλη προσοχή. Η Ευρώπη δεν είναι ΗΠΑ και τρεις αυξήσεις επιτοκίων που πρόσθεσαν 2% στο κόστος του χρήματος μέσα σε τρεις μήνες δεν είναι κάτι απλό. Είναι, αντίθετα, κάτι πρωτοφανές.
Αυτές οι αυξήσεις, λόγω της ταχύτητας με την οποία έχουν γίνει, δεν έχουν περάσει πλήρως στην οικονομία, δεν έχουν αφομοιωθεί. Τα αποτελέσματά τους θα γίνουν ορατά με κάποια υστέρηση στην απόκριση. Αλλά επειδή οι οικονομίες, ως σύνολο, είναι μεγάλο «καράβι», που δεν είναι ευέλικτο και δεν στρίβει εύκολα, θα είναι πραγματικά δύσκολο να απαλλαγούμε από ανεπιθύμητες παρενέργειες όταν τα αποτελέσματα θα είναι αισθητά στις οικονομίες.
Η Ελλάδα δεν έχει «αλεξίπτωτο» ούτε «ασπίδα», αλλά έχει πραγματικά καλή κεκτημένη ταχύτητα και μια ευκαιρία συνέχισης, εφόσον οι επιχειρηματίες τολμήσουν και επενδύσουν αξιοποιώντας τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης.
Καθώς αρχίζουν και ακούγονται κι άλλες φωνές, πέραν αυτών που ζητούσαν άνοδο των επιτοκίων, οι αναλυτές περιμένουν για τη συνέχεια επιβράδυνση των αυξήσεων και κάνουν εκτιμήσεις ότι είμαστε κοντά στην κορύφωσή τους, ίσως στο 2,50%, ίσως λίγο ψηλότερα.
Ωστόσο αυτό μπορεί να σημαίνει παραμονή των επιτοκίων ψηλά για δύο και τρία χρόνια μετά την κορύφωση και επίσης κόπωση του πληθωρισμού (εφόσον δεν επισυμβούν άλλα δεινά), οπότε σταδιακά θα αρχίσει να υποχωρεί. Μια πτώση του ρυθμού κάτω από 6% ή περισσότερο θα είναι ελπιδοφόρα.