«Τόση παραγωγή τους πηγαίνω και μία φορά δεν με κάλεσαν να μιλήσουμε. Ένα καφέ δεν με κέρασαν». Την φράση αυτή (ή παραλλαγμένη) σίγουρα την έχετε ακούσει πολλές φορές. Θα την ακούσετε ακόμη περισσότερο στο μέλλον. Είναι η φράση επαγγελματικής απόγνωσης από πράκτορες προς εταιρείες που δείχνει ότι δεν υπάρχει κανένα επαγγελματικό δέσιμο των εταιρειών προς τους ανθρώπους της πρώτης σειράς, τους μαχητές της καθημερινότητας που τους προσφέρουν παραγωγή. Θα μου πείτε ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις. Σίγουρα υπάρχουν, αλλά δεν αλλάζουν τον κανόνα. Οι εταιρείες σέβονται, κυρίως, τους μεγάλους συνεργάτες τους και τα δικά τους (αποκλειστικά) δίκτυα. Από εκεί και πέρα το χάος.
Ίσως έτσι εξηγείται μερικές φορές και η «κινητικότητα» των χαρτοφυλακίων. Χαρτοφυλάκια που μετακινούνται με ταχύτητα αστραπής από την μία εταιρεία στην άλλη. Οι πράκτορες γνωρίζουν πόσο εύκολα θα τους «πουλήσουν» οι εταιρείες και κοιτάζουν να διασφαλίσουν το βραχυπρόθεσμο μέλλον τους. Θύμα βεβαίως της ρήξης αυτής, ο πελάτης. Αλλά ποιος νοιάζεται για τον πελάτη όταν πρέπει να πληρωθούν νοίκια, ηλεκτρικό, φόροι και εισφορές; Πώς να νοιαστεί η εταιρεία για τον πελάτη του πράκτορα με τον οποίο συνεργάζεται όταν βλέπει μόνο αριθμούς; Ίσως κάποια στιγμή καταλάβουν και οι δύο πλευρές ότι είναι προς το συμφέρον τους να «περπατήσουν» πάνω σε βάσεις εμπιστοσύνης και αμοιβαίας εκτίμησης. Aς μην εκπλήσσονται όμως γιατί δεν μεγαλώνει η πίτα της ασφαλιστικής αγοράς. Τα «δέντρα που δεν ποτίζονται, σύντομα μαραζώνουν».
Δημοφιλή Άρθρα
Το 18ο Insurance Conference χαρτογράφησε το μέλλον της ιδιωτικής ασφάλισης στην Ελλάδα
Το Ιατρικό Κέντρο Αθηνών ψάχνει να τα βρει με τις ασφαλιστικές
Το μέλλον της Ελλάδας στο Διάστημα: Ξεκινά το Greek Space Tech Forum 2025
Επικουρικό: Αύξησε την καθαρή του θέση στα €175 εκατ.
Εκπαιδευτικό Σεμινάριο για τη φορολογική αντιμετώπιση των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών και των πελατών τους
