της Ελενας Ερμείδου
Μηδένισε όπως είχαμε γράψει το κοντέρ των Ευθυνών και ξεκινά να γράφει από την αρχή. Το τοπίο παραμένει ρευστό με πολλά κενά. Οι απαιτήσεις όπως προκύπτουν διαμορφώνουν μία νέα πραγματικότητα που η αγορά καλείται να μελετήσει.
Αλλάζουν τα όρια κάλυψης, τα τιμολόγια, κάποιοι κίνδυνοι μένουν εκτός, ενώ πληθαίνουν οι απαιτήσεις για εργοδοτικές ευθύνες.
Τι ευθύνες έχει ο εργοδότης έναντι εργαζομένου που δουλεύει με τηλε-εργασία; Τι ευθύνες έχει ο εργαζόμενος . Πώς σχετίζονται τα ωράρια εργασίας με τους κινδύνους και τι μπορεί να αποδειχτεί όταν οι διαφορές πάνε στα δικαστήρια; πάντα για το τομέα της ιδιωτικής ασφάλισης.
Ας αναλογιστούμε ότι η τηλε-εργασία έχει περάσει δια του νόμου. Ετσι και ευθύνες υπάρχουν και για όσους είναι ασφαλισμένοι στο δημόσιο σύστημα υγείας, και για όσους είναι ασφαλισμένοι στο ιδιωτικό σύστημα υγείας συγχρόνως. Το ζητούμενο είναι γα την ιδιωτική ασφάλιση να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
Σε ένα άλλο θέμα που έχει αναφερθεί το IW.gr κατά την αρχή της κρίσης με τον κορωνοϊό μιλώντας με αντασφαλιστές είναι το θέμα της τιμολόγησης των κινδύνων που αφορούν την αστική ευθύνη και το θέμα της ανάληψης κινδύνων. Τα τιμολόγια έχουν ανέβει ωστόσο λιγότεροι κίνδυνοι ενδεχομένως να αναλαμβάνονται. Τα πρωτόκολλα για τον περιορισμό διάδοσης του κορωνοϊού αποτρέπουν τους ασφαλιστές από να αναλάβουν κινδύνους οι οποίοι δεν μπορούν να τιμολογηθούν.
Ένα άλλο ζήτημα είναι καθαρά το ύψος των ασφαλίστρων στις αστικές ευθύνες. Τα αντασφαλιστικά τιμολόγια αστικών ευθυνών όπως είχε γράψει το IW.gr από την περασμένο Απρίλιο είχαν ξεκινήσει να παίρνουν την ανιούσα. Κάποιο κίνδυνοι τιμολογούνται από τους αντασφαλιστές μέχρι και 200% πάνω. Οι ίδιοι οι αντασφαλιστές επίσης δεν δέχονται να πάρουν όλους τους κινδύνους, λειτουργούν πολύ επιλεκτικά δίνοντας ανάλογη γραμμή πορείας και στους πρωτασφαλιστές.
Πρωτασφαλιστές και αντασφαλιστές συμφωνούν από κοινού στο να επαναδιατυπώσουν τους όρους των συμβολαίων τους σε ό,τι αοφορά τις μεταδοτικές νόσους και τις πανδημίες με στόχο να μην επαναλαμβάνονται οι διαφωνίες, και οι συγκρούσεις μεταξύ αυτών και των πελατών.
Μετασχηματίζεται το τοπίο των αστικών, επαγγελματικών και εργοδοτικών ευθυνών. Ετσι λοιπόν οι ασφαλιστές δεν θα έχουν να μάθουν να ζουν στις νέες συνθήκες αλλά και να αποκτήσουν την γνώση, να την μεταφέρουν σωστά ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα κάνοντας τους πελάτες τους να τους εμπιστευτούν. Και ας μην ξεχνάμε μεταδίδει εμπιστοσύνη μόνο εκείνος που ξέρει για το τι μιλάει.