Χάνονται στην προσπάθεια

Από μία άποψη αυτό μπορεί να θεωρηθεί καλό διότι δείχνει να υπάρχει κινητικότητα, ενδιαφέρον και ενασχόληση των αρμοδίων με θέματα που αφορούν τα κοινά. 

Σε μια άλλη οπτική όμως,  η συνεχής ρευστότητα στις διαδικασίες, την νομοθεσία, ή οτιδήποτε άλλο αλλάζει στο πλαίσιο εφαρμογής της κυβερνητικής πολιτικής, αναμφισβήτητα δημιουργεί αστάθεια και ασάφεια.

Και αυτό δεν είναι καλό για τις ελληνικές επιχειρήσεις οι οποίες το μόνο που χρόνια τώρα είναι να δημιουργηθεί ένα σταθερό φορολογικό, ασφαλιστικό και κοινωνικό περιβάλλον. Το ίδιο επιζητούν και οι ξένοι επενδυτές που ενδεχομένως ενδιαφέρονται να έλθουν στην Ελλάδα γι΄ αυτό και η κυβέρνηση μερίμνησε να δημιουργήσει υποδομές να θεσπίσει γρήγορες διαδικασίες και να «απελευθερώσει» το πεδίο των μεγάλων ξένων επενδύσεων. Ωστόσο στο πεδίο των εσωτερικών επενδύσεων και της επιχειρηματικότητας το περιβάλλον δεν είναι ίδιο. 

Επικρατεί ακόμα ανασφάλεια για τα οικονομικά μέτρα, επικρατεί φοβία για την επόμενη μέρα και κυριαρχεί ένα απροσδιόριστο αλαλούμ για το τι συμβαίνει. Το ίδιο ισχύει και σε επίπεδο πολιτών που οι μεταβολές στο ασφαλιστικό και η ελαστικότητα ως προς το τι θα γίνει με τα εργασιακά σαφώς έχει δημιουργήσει περιβάλλον που δεν εκπέμπει σιγουριά. Η κοινωνική ανασφάλεια μέσα από την ανησυχία απώλειας θέσεων εργασίας, μέσα από την αγωνία εξεύρεσης εργασίας, μέσα από το άγνωστο που έπεται έχει φθάσει στο ζενίθ. 

Εύκολα διαπιστώνεται ότι επιχειρήσεις και πολίτες – εντός ελληνικού εδάφους – ζουν μια ιδιότυπη κατάσταση μόνιμης ανησυχίας ακόμα και για την επόμενη ημέρα. Κάποτε, στην πολιτική, είχε κατηγορηθεί η τακτική του «βλέποντας και κάνοντας» διότι έδειχνε ότι δεν υπάρχει σχέδιο και προγραμματισμός. Έτσι οδηγηθήκαμε στην πολιτική που γνωρίζει τι πράττει, έχει σχέδιο και όραμα και μπορεί να οδηγήσει σε ασφαλείς προορισμούς. 

Ωστόσο όταν οι επιλογές δεν βρίσκουν θετική ανταπόκριση στην κοινωνία τότε τα πράγματα αλλάζουν. Οι μεν πολιτικοί υποστηρίζουν ότι ενεργούν δομημένα το κράτος σε μια καλύτερη εποχή, οι δε αποδέκτες των μέτρων –πολίτες και επιχειρήσεις- διαφωνούν και διαπιστώνουν ότι δεν οδηγούνται σε καλύτερες συνθήκες ή ότι οδηγούνται σε συνθήκες που δεν είναι ευνοϊκές για την προσωπική και την επιχειρηματική ανάπτυξη. Κάπως έτσι οι καταστάσεις οδηγούνται σε αναζήτηση σωτήρων (εθνικών ή αλλοδαπών). Και τα μέτρα χάνονται στην προσπάθεια…