Δ. Λύχρου, ΕΕΑΕ: Η επόμενη μέρα είναι ήδη τώρα!

Της Δήμητρας – Ιωάννας Λύχρου, Προέδρου ΔΣ ΕΕΑΕ

Απρόσμενο, Πρωτόγνωρο, Ανατρεπτικό!

Δρόμοι έρημοι, αθόρυβοι, απόκοσμες εικόνες, παράξενες μορφές πίσω από μάσκες στους δρόμους, βιαστικά βήματα προς το σπίτι του ο καθένας για να αρχίσει να απολυμαίνει ό,τι έφερε, ό,τι πιθανόν άγγιξε, ό,τι φοράει. Κοινωνική απομόνωση.

Παράλληλα όμως ελπίδα και παραδοχές.

Άνθρωποι φωτεινοί, εμπνευσμένοι, με δύναμη θα έλεγε κανείς υπεράνθρωπη, ξεπερνούν δικαιολογημένους φόβους και δίνουν κουράγιο: Γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό, φαρμακοποιοί, αστυνομικοί, λιμενικοί, εργαζόμενοι σε μέσα μαζικής μεταφοράς, σε Δήμους και Κοινότητες, στην καθαριότητα, στα καταστήματα τροφίμων, στις υπηρεσίες του Δημοσίου, στην επικοινωνία, και τόσοι άλλοι ακόμη που δεν με βοηθάει η μνήμη να αναφέρω.

Και μία τεχνολογία, που ενώ κάποιες φορές τρομάζει και απωθεί γίνεται πλέον σύμμαχος και μόνη διέξοδος στην επικοινωνία και την ενημέρωση. Θεωρούμε ξαφνικά τους εαυτούς μας τυχερούς, μέσα στην ατυχία μας, που μέσα από όσα ψηφιακά μας προσφέρονται, μπορούμε να επικοινωνούμε με φίλους, συνεργάτες και συγγενείς, να ενημερωνόμαστε για όλα, να κρατούμε τις επαφές μας και να λειτουργούμε με κάποιο τρόπο τηλεργατικά και αποτελεσματικά.

Είναι γνωστό ότι οι μεγάλες αλλαγές έρχονται μετά από κρίσεις. Με ψυχραιμία και ερωτηματικά περιμένουμε την επόμενη μέρα. Το κόστος από οικονομική άποψη, θα είναι πολύ μεγάλο.

Μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων, ιδίως σε κλάδους που πλήττονται πιο άμεσα όπως ο τουρισμός θα δυσκολευτούν πολύ. Κάποιες ίσως δεν θα επανεκκινήσουν.

Το παγκόσμιο οικονομικό σκηνικό θα είναι δύσκολο. Θα έχουμε μια παγκόσμια ύφεση και δεν θα μπορούμε να ελπίζουμε σε κάποια ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

Ίσως ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα οδηγεί σε παραγωγική ανασυγκρότηση να είναι αναγκαίο.

Όχι απλώς κρατικές ενισχύσεις, που τις χρειαζόμαστε, αλλά μια οικονομία που θα στηρίζεται σε παραγωγικούς κλάδους, δεν θα επενδύει κυρίαρχα στον τουρισμό, θα μπορεί να παράγει περισσότερα απαραίτητα προϊόντα, και θα μπορεί να ιεραρχεί τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες. Και αυτές τις μέρες καταλάβαμε πολύ καλά ποιές δραστηριότητες είναι πραγματικά κοινωνικά αναγκαίες και ποιοί άνθρωποι πραγματικά χρήσιμοι.

Ανήκουμε όμως και υπηρετούμε και εμείς ένα επάγγελμα που έχει διδαχθεί να αφουγκράζεται τις ανάγκες της κοινωνίας και, με μεγαλύτερη σοφία και κατανόηση, θα ξαναμπούμε στην πρώτη γραμμή όταν έρθει η ώρα.

Ως Ασφαλιστική Διαμεσολάβηση, ιεραρχήσαμε τις ανάγκες μας, ζητήσαμε τις γενικές ελαφρύνσεις που είναι αναγκαίες για όλους και υποβάλαμε τις προτάσεις μας για να μπορούμε να επανεκκινήσουμε την επομένη μέρα μέσα σε ένα περιβάλλον που δεν θα είναι όμοιο με πριν.

Και προετοιμαζόμαστε, γιατί Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΤΩΡΑ.

*Αναδημοσίευση από το Ηλεκτρονικό Περιοδικό της ΕΕΑΕ – “Διασφαλίζω”