Τα θέματα για τις ασφαλιστικές είναι όπως τα διαβάζουμε

Τι μπορεί να καταλάβει ο απλός κόσμος για την φερεγγυότητα των ασφαλιστικών, και ο ψαγμένος και ο οικονομικά ενημερωμένος; Εγώ δεν μπορώ να απαντήσω, μπορούν οι ασφαλιστικές, οι ασφαλιστές;

Και όταν ακούει ο πελάτης ότι πρόκειται να υπογράψει συνεργασία με μία ασφαλιστική που είναι φερέγγυα, έχει υψηλά αποθεματικά κεφάλαια, διαθέτει ισολογισμό φερεγγυότητας, τι σημαίνει, τι ισχύει και πώς καλύπτεται ο πελάτης;

Μήπως υπάρχουν φορές που κάθονται όλοι μαζί σε ένα τραπέζι όπου ο καθένας βλέπει τα δικά του και προσπαθεί καλύψει τους στόχους του δικούς του;

Τι γίνεται για παράδειγμα όταν η εταιρεία έχει κατηγοριοποιήσει στις εποπτικές καταστάσεις τις νοσοκομειακές καλύψεις υγείας και προστασίας εισοδήματος που αναφέρονται σε συμπληρωματικές καλύψεις μακροχρόνιων ασφαλίσεων ζωής σε διαφορετική τεχνική βάση από εκείνη των ασφαλίσεων ζωής και έχει υιοθετήσει όρια σύμβασης ως ετησίως ανανεωούμενων, ωστόσο στις χρηματοοικονομικές καταστάσεις, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα χρηματοοικονομικής αναφοράς οι καλύψεις αντιμετωπίζονται ως μακροχρόνιες συμβάσεις ασφάλισης από τις οποίες εκτιμάται πρόσθετη επιβάρυνση στα ίδια κεφάλαια. Για αυτούς που γνωρίζουν οι εταιρεία δεν έχει συμπεριλάβει τεχνικές προβλέψεις για αυτό.

Και τι γίνεται όταν οι προβλέψεις και οι υποχρεώσεις για συμβόλαια ζωής και υγείας μακράς διάρκεια αντιπροσωπεύουν μόλις το 1/5 των συνολικών υποχρεώσεων. Επιπλέον όταν διαπιστώνονται υποκειμενικές παραδοχές από την διοίκηση;

Αν θέλει ο πελάτης ασφάλιση αυτοκινήτου, να το πάρουμε πολύ απλά δεν τον αφορά.

Ξαναπάμε όμως ένα – δύο βήματα πίσω. Ο εν δυνάμει πελάτης, ο ασφαλισμένος, τι μπορεί να ξεχωρίσει από όλες αυτές τις ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΣ ΛΗΨΗΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΑΣ, αναλογιστικές μελέτες, τεχνικά αποθεματικά, ταμειακές ροές, εγγυήσεις, ελέγχους επάρκειας, για κενό στα αποθεματικά εκατομμυρίων… και συναφή.

Και ερωτά ο Ανασφάλιστος, μήπως κάτι πρέπει να γίνει και ποιος έχει την ευθύνη για πιο καθαρογραμμένα αποτελέσματα;  Η διοίκηση, οι ελεγκτικές αρχές, η εποπτεία με την πολυπλοκότητα που έχει φέρει.

Ο στόχος των χρηματοοικονομικών καταστάσεων είναι να διασφαλίσουν την αποφυγή λαθών και να απαλλαχθούν από σφάλματα. Μεμονωμένα ή αθροιστικά σφάλματα μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις των συμβασιούχων.

Σε τέτοιες περιπτώσεις οι ασφαλιστικές υποβάλλονται σε παρακολούθηση και σε χρονοδιαγράμματα προσαρμογής και ελέγχων.