Γ. Ζαφειρίου, ΣΕΜΑ: Προτάσεις για την ανάπτυξη της ασφαλιστικής αγοράς

Για τις ανάγκες και τα προβλήματα του κλάδου, καθώς και για τα περιθώρια βελτίωσης σε ό,τι αφορά την IDD, μιλά σε μια σύντομη συνέντευξή του στο iw o Γιώργος Ζαφειρίου, γενικός γραμματέας του ΔΣ του ΣΕΜΑ 2013, εταίρος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Comergon. Παράλληλα, κάνει μια μικρή αναφορά στα κριτήρια στρατολόγησης νέων ασφαλιστών στον χώρο.

στην Έλενα Ερμείδου και στον Βάιο Κρόκο

• Ως μεσίτες, τι θα λέγατε ότι πρέπει να βελτιωθεί με στόχο την ανάπτυξη του κλάδου σας;

Ένα από τα σημεία πραγματικής ανάγκης που διακρίνω είναι η προσαρμογή των ασφαλιστηρίων συμβολαίων επιχειρηματικών κινδύνων στα επίπεδα που ισχύουν διεθνώς εδώ και δεκαετίες.

Έχει έρθει –ίσως με μεγάλη καθυστέρηση– η ώρα να έχουμε και στην Ελλάδα συμβόλαια περιουσίας «κατά παντός κινδύνου» ως πάγια τακτική, και όχι ως εξαίρεση των συνηθισμένων, να έχουμε πραγματικά Commercial General Liability συμβόλαια, και όχι αστικές ευθύνες λειτουργίας χώρου με φιλότιμες επεκτάσεις, καλύψεις επαγγελματικής ευθύνης για περισσότερα από 4-5 επαγγέλματα μόνο, να χρησιμοποιούμε στην ασφάλιση φορτίων τους ICC του 2009, και όχι του 1982, να έχουμε κατά πάγια πρακτική συμβόλαια ασφάλισης πιστώσεων, χωρίς το αναχρονιστικό bonus-malus σύστημα που ίσχυε και στα αυτοκίνητα προ δεκαετίας, και άλλα αντίστοιχα παραδείγματα.

•  Με την IDD τι έχει αλλάξει για εσάς; Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης;

–  Έχει αυξηθεί κατακόρυφα το κόστος συμμόρφωσης, αν και σε μια κατεύθυνση σωστή για την αγορά μας –παρόλο που πολλοί συνάδελφοι λειτουργούσαμε ούτως ή άλλως υπό αυτές τις αρχές. Τα μόνα περιθώρια βελτιώσεων που διακρίνω είναι στην απλοποίηση κάποιων κειμένων διατάξεων, διότι έχουμε πάει στο άλλο άκρο αυτή τη στιγμή, όπως επίσης και η επίλυση του προβλήματος της πιστοποίησης για προϊόντα που εμπεριέχουν κίνδυνο επένδυσης: Δεν πιστεύω ότι ένας διαμεσολαβητής οφείλει να είναι –ή έχει τις δυνατότητες να γίνει– μέγας οικονομολόγος, όπως απαιτεί το επίπεδο των σημερινών σχετικών εξετάσεων.

• Άλυτα θέματα με ασφαλιστικές υπάρχουν για εσάς, ως κλάδο;

Υπάρχουν, αλλά, με ελάχιστες εξαιρέσεις, όλοι ασχολούνται να τα επιλύσουν με θετική διάθεση. Το μόνο αναχρονιστικό φαινόμενο, για το οποίο λυπούμαι που διαπιστώνω ότι κωφεύουν οι πάντες, είναι η διατήρηση του Δικαιώματος Συμβολαίου, μια μοναδική ελληνική πατέντα, που όμοιά της δεν συναντάται πουθενά στον κόσμο.

Πιστεύω ότι, αφού και ο Επόπτης θεωρεί το ΔΣ ασφάλιστρο –και μάλιστα υποχρεώνει και σε κεφαλαιοποίηση για τους κινδύνους εν ισχύ ως να ήταν ασφάλιστρο–, έχει έρθει πλέον η ώρα να καταργηθεί πλήρως.

Πλην αποδείξεως του αντιθέτου, για το οποίο θα ήμουν «όλος αυτιά», μόνο πονηρές σκοπιμότητες πιστεύω ότι εξυπηρετεί η διατήρησή του.

• Με ποια κριτήρια πιστεύετε ότι πρέπει να γίνεται η στρατολόγηση των νέων ασφαλιστών;

Μεταξύ πολλών άλλων, κυρίως με το αν αντέχουν έναν εργασιακό βίο σκληρής δουλειάς με αμοιβές μεταβλητές, μη εγγυημένες και εξ ολοκλήρου εξαρτώμενες από το πόσο πολύ και καλά θα εργαστούν για το συμφέρον των πελατών τους.

• Τι θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει ένας κύκλος ολοκληρωμένης εκπαίδευσης κατά τη γνώμη σας;

Στο θέμα αυτό νομίζω ότι οι διευθύνσεις εκπαίδευσης των περισσότερων ασφαλιστικών εταιρειών αγγίζουν την τελειότητα, με το ΕΙΑΣ να έρχεται να προσφέρει –μεταξύ άλλων– τα αναγκαία εξειδικευμένα σεμινάρια για συγκεκριμένα ειδικά θέματα.