Όλα είναι πλέον γνωστά…

Οι ειδήσεις για πράγματα που προετοιμάζονται, που μελετώνται που αποτελούν πεδίο προβληματισμού των υπευθύνων, αποτελούν πάντα ένα αισιόδοξο στοιχείο της καθημερινότητας καθώς αποδεικνύουν ότι κάτι κινείται. 

Έτσι κάπως αντιληφθήκαμε και την πρόσφατη «ανακίνηση» του θέματος της πώλησης της ΑΤΕ Ασφαλιστική καθώς δια στόματος διοικητή της τράπεζας κ. Δ. Μηλιάκου ακούστηκε ότι το θέμα της πώλησης του πλειοψηφικού πακέτου θα εξεταστεί εκ νέου. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όλα τα ενδεχόμενα και προς κάθε κατεύθυνση είναι ανοικτά. 

Μέσα σε μια ασφαλιστική αγορά όπως η ελληνική, που δεν κινείται τίποτε, επικρατεί στασιμότητα και το μόνο που αναμένεται είναι ο πέλεκυς της Επιτροπής Εποπτείας ιδιωτικής Ασφάλισης, ακόμα και αυτή η «ταπεινή» είδηση συνιστά δείγμα κινητικότητας. Παράλληλα όμως δείχνει ότι τα σχέδια που είχαν πέσει στο τραπέζι του διαλόγου και είχαν απασχολήσει τους αρμοδίους για αρκετό χρονικό διάστημα δεν ξεχνιόνται. 

Το ίδιο μπορεί να υποθέσουμε ότι ισχύει και για την άλλη μεγάλη υπόθεση που «ναυάγησε» αιφνιδίως που αφορά την στρατηγική συμμαχία της Εθνικής Ασφαλιστικής που με απλά λόγια αφορά την πώλησή της.

Και οι δύο ασφαλιστικές εταιρείες με την πλούσια δράση τους στην αγορά που επί σειρά ετών αποτέλεσαν τους «πύργους» της κρατική αντίληψης και εξυπηρέτησαν πράγματα και καταστάσεις είναι σαφές ότι πλέον -εδώ και πολύ καιρό- βρίσκονται σε ένα μεταίχμιο. 

Αυτό που συνιστά την επανατοποθέτησή τους στην σύγχρονη ασφαλιστική αγορά και κυρίως τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου τους στην σύγχρονη οικονομία. 

Μπορεί η χρηματοπιστωτική κρίση, μπορεί οι κακές συγκυρίες, μπορεί διάφοροι λόγοι να «πάγωσαν» προσωρινά την μετάβαση των δύο εταιρειών στην εποχή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας αλλά αυτό δε σημαίνει ότι άλλαξαν και οι αντιλήψεις. Τα πρότζεκτ συνεχίζονται, οι μηχανισμοί δουλεύουν, ο «σπόρος» έχει καλλιεργηθεί και τίποτε δε θα είναι αιφνίδιο. Όλα είναι πλέον γνωστά.