Να αλλάξουν και τα πρόσωπα για ολοκληρωμένη κάθαρση!

Μια σημαντική αγορά όπως είναι η ασφαλιστική, χρόνια τώρα βάλλεται από «ασθένειες» οι οποίες όχι μόνο δεν θεραπεύονται αλλά αντιθέτως η πράξη αποδεικνύει ότι είναι και κολλητικές.
Το χαμηλό ασφάλιστρο που δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό, η τήρηση αποθεματικών που δεν ανταποκρίνονται στην νομοθεσία, οι δοσοληψίες με μακρόχρονες επιταγές, τα «κουκουλώματα» στις εκτιμήσεις ακινήτων και διάφορα άλλα αποτελούν μερικές μόνο από τις γνωστές ασθένειες της αγοράς.
Συμπληρώνουμε δεκαετία από τότε που άρχισε το δειλό ξεκαθάρισμα και η επιχείρηση της πολιτείας για την αποκατάσταση των πραγμάτων. 
Σταδιακώς λοιπόν ανακαλούνταν άδειες λειτουργίας και η ελπίδα ότι η αγορά κοντεύει να γιατρευτεί διογκώνονταν μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο. 
Ωστόσο ξεπεράστηκε η δεκαετία και η αγορά όχι μόνο δε γιατρεύτηκε αλλά αντίθετα νοσεί ακόμα καθώς οι ανακλήσεις αδειών λειτουργίας ασφαλιστικών εταιρειών συνεχίζουν και δείχνουν να μην έχουν τέλος. 
Αυτομάτως λοιπόν η σκέψη καθενός ανατρέχει στην Λερναία Ύδρα αφού όσες εταιρείες και αν έκλεισαν, κάποιες ακόμα είτε κατά λάθος επιβίωναν είτε στη διαδρομή αποκτούσαν συνήθειες κακές κρατώντας έτσι ζωντανό το προβληματικό κομμάτι της αγοράς. 
Τώρα εκ νέου –για μια ακόμη φορά- έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι το σήριαλ της εξυγίανσης θα τελειώσει. Χαρούμενο τέλος για κάποιους και λυπηρό για όσους μέχρι σήμερα αυτοβυθίστηκαν στα προβλήματα. Καλά ως εδώ και ελπίζουμε ότι θα έλθει η νέα εποχή με «καθαρές» ασφαλιστικές εταιρείες.
Ωστόσο και πάλι η αγορά δε θα είναι «καθαρή». Για παράδειγμα τι θα γίνει με το μεγάλο πρόβλημα των «μετακινούμενων» συμβολαίων αυτοκινήτων. Αυτό που κάποιοι πράκτορες συστηματικά εισπράττουν τα ασφάλιστρα δε τα αποδίδουν στις ασφαλιστικές και σε δύο μήνες, αλλάζουν εταιρεία στον πελάτη τους. Και ξανά και ξανά και ξανά. 
Η υπόθεση αυτή σημαίνει απώλεια περίπου 50 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο από τις ασφαλιστικές και παράλληλα απώλεια φόρων από το κράτος, απώλεια εισφορών στο Επικουρικό, απώλεια από το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας.
Κυρίως όμως σηματοδοτεί απώλεια εμπιστοσύνης για την αγορά, απώλεια της αισιοδοξίας ότι θα δημιουργηθεί μια σωστή αγορά που θα λειτουργεί με κανόνες. Μήπως εκτός από τις εταιρείες πρέπει να αλλάξουν και κάποια στελέχη που γαλουχήθηκαν στις πονηρές πρακτικές; Για ολοκληρωμένη κάθαρση!