του Νίκου Σακελλαρίου
H επικείμενη πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής είναι- και δικαίως- η κουβέντα που κυριαρχεί στην ασφαλιστική αγορά. Η «αλλαγή σημαίας» στη ναυαρχίδα του ασφαλιστικού στόλου θα σημάνει αλλαγή σε πάρα πολλούς τομείς. Για χρόνια η Εθνική Ασφαλιστική καθόριζε τον τιμολογιακό ανταγωνισμό αλλά και τα δίκτυα πωλήσεων. Τα τελευταία χρόνια η παρεμβατική της ισχύ έχει περιοριστεί εξαιτίας της ελληνικής κρίσης και της παρουσίας ξένων πολυεθνικών.
Η προιόντική αντεπίθεση που έκανε τα δύο τελευταία χρόνια με τα προιόντα της σε Υγεία και Συντάξεις δημιούργησε νέο ωφέλιμο ανταγωνισμό στους κλάδους ενώ και η πολιτική προμηθειών της είναι σημείο αναφοράς στους διαμεσολαβούντες. Το γεγονός ότι η Εθνική Ασφαλιστική είχε αυξήσεις αρκετές ποσοστιαίες μονάδες τις προμήθειες προς τους συνεργάτες της τα τελευταία χρόνια (εγκαταλείποντας μία παλαιότερη πολιτική λιτότητας) οδήγησε και τους ανταγωνιστές της σε αντίστοιχες αυξήσεις επειδή θέλησαν να κρατήσουν ζωντανά τα δίκτυα , ιδιαίτερα στην περιφέρεια. Το γεγονός ότι η ΕΤΕ επλήγη και αυτή όπως όλες οι τράπεζες από την ελληνική κρίση και χρειάστηκε δύο ανακεφαλαιοποιήσεις μέσα σε 3 χρόνια (2012-2015) δεν μπορούσε να μην επηρεάσει την Εθνική Ασφαλιστική. Τα περιθώρια συνδιαμόρφωσης των στρατηγικών τράπεζας-ασφαλιστικής είχαν μικρύνει ενώ είχε μειωθεί και η δυναμική του Bancassurance. To μεγαλύτερο βάρος έπεσε στο agency και στους διαμεσολαβούντες και μάλλον κατάφερε να τους έχει όλους ευχαριστημένους ενώ ανέβασε και τους δείκτες παραγωγικότητας και κερδοφορίας. Από εδώ και πέρα, ουδείς γνωρίζει την πολιτική που θα ακολουθήσουν οι νέοι ιδιοκτήτες. Μπορεί να είναι πολιτική έμφασης στις διαδικτυακές πωλήσεις, μπορεί να περιοριστούν οι προμήθειες αλλά μπορεί και να ανοίξει και άλλες αγορές στο εξωτερικό.
Η Εθνική Ασφαλιστική αποτελούσε για 140 περίπου χρόνια το έμβλημα της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς με παρουσία σε κάθε «εθνική υπόθεση». Παρούσα στους αγώνες του Έθνους με θυσίες προσωπικού στα πεδία των μαχών, με φιλανθρωπικές δραστηριότητες και συσσίτια στην Κατοχή έβγαλε μπροστά την ελληνική ασφαλιστική αγορά και κράτησε τη σημαία όσο πιο ψηλά μπορούσε. Το ίδιο θα κάνει και στα επόμενα χρόνια αλλά με διαφορετικούς τρόπους. Σε τελική ανάλυση , πατρίδα είναι οι άνθρωποι και εταιρείες είναι οι εργαζόμενοί τους. Και οι εργαζόμενοι της Εθνικής Ασφαλιστικής μπορούν να την κρατήσουν ψηλά όποιος και εάν είναι ο μέτοχος.