Χ. Αλεξόπουλος: Σκέψεις και προβληματισμοί για την επόμενη ημέρα

*του Χάρη Αλεξόπουλου, αντιπρόεδρος ΕΕΑΕ

Η θεωρία ότι στη σημερινή εποχή με τη χρήση του διαδικτύου, ζούμε την απόλυτη δημοκρατία και ποικιλία της ενημέρωσης, της γνώσης, και της κάλυψης αναγκών, χωρίς παρεμβολές.., μοναδικότητες, οικονομικά μονοπώλια και άλλα πολλά «δεινά» της παλιάς εποχής (δηλαδή μέχρι και μετά το 2000..), κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος.

Σε αυτά τα πλαίσια δημιουργείται δυστυχώς μια εντελώς πλασματική κατάσταση, τόσο των δικαιωμάτων, όσο και των δυνατοτήτων του καθενός ως άτομα, αλλά και των αγορών, τομέων, επαγγελμάτων συνολικότερα. Στο δικό μας χώρο, τον Ασφαλιστικό, έχουμε ζήσει ήδη τις απαρχές του φαινομένου, με την είσοδο στην Διαμεσολάβηση κυρίως, καναλιών ιντερνετικής πώλησης, που λειτούργησαν με σημαία τη προσφορά φτηνού προϊόντος εκπληρώνοντας τουλάχιστον στην αρχή λειτουργίας τους πλήρως τη ρήση «το φθηνό κρέας το τρώνε τα σκυλιά». Δυστυχώς βρήκαν σύμμαχους τις Ασφαλιστικές Εταιρείες, που πρόθυμα έδωσαν γη και ύδωρ, για να μη φανούν αναχρονιστικές και να ακολουθήσουν τον ξέφρενο ρυθμό εξέλιξης με τη χρήση τεχνολογίας, αγνοώντας ακόμη και νομοθεσίες..! Βλέπετε έλλειπε και η Εποπτεία..

Το δικό μας πεδίο δράσης, είναι όμως στη βάση του, πεδίο προσωπικής επαφής, ανθρώπινης ανταλλαγής, εμπιστοσύνης και γλώσσας σώματος, χειραψίας και φιλικού χτυπήματος στην πλάτη, κρατήματος χεριού τη δύσκολη ώρα, χαμόγελου στην αποζημίωση, συναισθημάτων και χρωμάτων που μόνο το κριτήριο της αμεσότητας προσφέρει. Κανένα μηχάνημα ή πλατφόρμα.. Ακόμη περισσότερο τώρα, στην παρούσα πολύ δύσκολη και ιδιαίτερη κατάσταση που ζήσαμε και ζούμε λόγω της πανδημίας. Μια πρωτόγνωρη συνθήκη, που πρέπει να μας φέρει σε εγρήγορση. Και αυτό γιατί βλέποντας τις εξελίξεις (τηλεργασία, απομακρυσμένη επικοινωνία, αδυναμία συναντήσεων και επαφών, προτροπή μόνο για χρήση τεχνολογίας κλπ), ίσως απομακρυνθεί πολύ η ακόμη και χαθεί το συγκριτικό μας πλεονέκτημα, αυτό που ανέφερα παραπάνω, της προσωπικής και άμεσης επαφής. Και ίσως οδηγηθούμε ατυχώς σε μια αγορά μεταλλαγμένη.. σε κάτι απρόσωπο, αδιάφορο, και εν τέλει (α)πάνθρωπο..

Πρέπει όλοι να είμαστε έτοιμοι για την επόμενη ημέρα. Να αντισταθούμε στην απόλυτη τυποποίηση μέσω μηχανών. Να διεκδικήσουμε το χώρο μας, την αυτονομία μας, το επάγγελμά μας, την ίδια μας την λογική και ύπαρξη μέσω της απασχόλησής μας. Αν δεν το κάνουμε εμείς οι ίδιοι, ας μην υπάρχει η ψευδαίσθηση ότι θα το κάνουν οι Εταιρείες, που ως επί το πλείστον κόπτονται για καμπύλες ανόδου και κέρδη..

Τέλος κλείνοντας αυτές τις σκέψεις, θα παραθέσω ένα απόσπασμα από άρθρο που διάβασα πρόσφατα και που πέραν του πολιτικού επιπέδου αναφοράς του, εκφράζει σε επίπεδο καθημερινότητας επαγγελματικής και προσωπικής και δικές μου σκέψεις και ανησυχίες αναφορικά με το μέλλον. «Αντιλαμβάνομαι φυσικά πολύ καλά τον ενθουσιασμό όλων αυτών που υπεραμύνονται των ευεργετικών λειτουργιών του διαδικτύου, όμως εκείνο που αισθάνομαι πως τους διαφεύγει είναι ότι, πέρα από τα θετικά στοιχεία (που βεβαίως υπάρχουν και ασφαλώς τα ασπάζομαι), υφέρπουν οι ύπουλες και άκρως διαβρωτικές λειτουργίες μιας πολύ ιδιόμορφης όσο και πρωτόγνωρης «δημοκρατίας», την οποία εκ του πονηρού έχει κάνει σημαία του το απόλυτα παγκόσμιο τεκμήριο του σύγχρονου πολιτισμού, το διαδίκτυο, και την πουλάει αδιακρίτως δεξιά και αριστερά (με όρους ιδεολογικούς), εντέχνως αποκρύβοντας το γεγονός ότι ουδεμία σχέση έχει με την ποιότητα της πραγματικής δημοκρατίας. Το διαδίκτυο, που αυτές τις μέρες το βιώνουμε σε απόλυτα μεγέθη, πουλάει μια δημοκρατία πλασματική (virtual) και πλαστική, την οποία ο καθένας τεντώνει και ξεχειλώνει κατά πώς βολεύει. Αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό. Πουλάει μια επιβλεπόμενη δημοκρατία, σε μόνιμη κατάσταση διαθεσιμότητας. Big Brother».

Aπό το περιοδικό ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΩ