Aποκλειστική συνέντευξη-Τ. Λαβίδας: «Η Lavipharm ξαναγίνεται πρωταγωνιστής»

Είναι σχετικά νέος στην ηλικία, μόλις 41 ετών, αλλά οι επαγγελματικές εμπειρίες του είναι συγκριτικά πολλαπλάσιες. Σε μια συζήτηση-εξομολόγηση, ο Τηλέμαχος Λαβίδας παρουσιάζει, με ειλικρίνεια και χωρίς περιστροφές, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της Lavipharm, αποκαλύπτοντας σχέδια, επιτυχίες και αποτυχημένες προσπάθειες, οράματα και αξίες μιας ιστορικής φαρμακοβιομηχανίας, που φιλοδοξεί να ανακτήσει τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην ελληνική οικονομία.

Ο Τηλέμαχος Λαβίδας μιλά με σεβασμό και νοσταλγία για τον αείμνηστο πατέρα του. Ο Θανάσης Λαβίδαςανέλαβε από το 1976 τη διαχείριση της οικογενειακής φαρμακευτικής εταιρείας που είχε ιδρυθεί το 1911. Το 1995, η Lavipharm εισάγει τις μετοχές της στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, αλλά από τα τέλη Ιουλίου του 2012 βρίσκεται στην Κατηγορία Επιτήρησης.

Τώρα, η Lavipharm, υπό την ηγεσία του Τηλέμαχου και μιας διακεκριμένης ομάδας έμπειρων στελεχών, διεκδικεί ξανά τη θέση της μέσα από ένα εντυπωσιακό, φιλόδοξο και συγκροτημένο σχέδιο ανάπτυξης.

Στον Χρήστο Ν. Κώνστα

Θέλω να ξεκινήσουμε από τα δυσάρεστα. Θα ήθελα –αν συμφωνείτε– να βγάλουμε από το τραπέζι όλες τις άσχημες εμπειρίες και ιστορίες, για να προχωρήσουμε, κατόπιν, στο σήμερα, το αύριο και τις προοπτικές… Συμφωνείτε;

Όλα θα τα πούμε σήμερα, οπότε, βεβαίως, ας ξεκινήσουμε από όπου θέλετε εσείς.

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από τη δικαστική σας ταλαιπωρία στην Αμερική. Κατηγορηθήκατε από τις αρχές για insider trading, περάσατε μια οδυνηρή εμπειρία… Τι σας άφησε όλο αυτό;

Έχουν περάσει ήδη δύο ολόκληρα χρόνια από αυτήν τη θλιβερή περιπέτεια. Τα έχω αφήσει όλα πίσω μου πια. Κρατάω την αγάπη της οικογένειάς μου, τη στήριξη των φίλων μου, των συνεργατών μου και όλων όσων πίστεψαν στην αθωότητά μου. Ήταν μια άσχημη παρένθεση, που κράτησε δέκα ολόκληρους μήνες. Κατηγορήθηκα όχι γιατί χρησιμοποίησα κάποια εσωτερική πληροφόρηση για ίδιον όφελος, αλλά γιατί –κατά την άποψη των αρχών– είχα πληροφορίες και τις μοιράστηκα με έναν φίλο.

Κίνητρό μου, όπως είπαν, δεν ήταν το κέρδος, αλλά η φιλία.

Τι σας δίδαξε αυτή η εμπειρία;

Κατάλαβα ότι η ζωή κρύβει και δυσάρεστες εκπλήξεις και μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη κάποιος να βρεθεί μπλεγμένος σε κάτι εντελώς απόμακρο μόνο και μόνο λόγω του περιγύρου του. Έτσι το πρώτο μάθημα από αυτήν την ιστορία είναι να προσέχουμε τον περίγυρό μας.

Ωστόσο ήταν μια εμπειρία ζωής, κατά τη διάρκεια της οποίας κανένας δικός μου άνθρωπος δεν με απογοήτευσε. Η σύζυγός μου, η οικογένειά μου, οι φίλοι, οι συνεργάτες, οι εργαζόμενοι της Lavipharm. Όλοι με στήριξαν, κι αυτό για μένα ήταν το μεγαλύτερο κέρδος.

Επιπλέον, αυτή η εμπειρία με γέμισε αυτοπεποίθηση. Νιώθω ότι μπορώ να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες και τις ανατροπές της ζωής με περισσότερη δύναμη και αποφασιστικότητα.

Δυστυχώς, το άλλο λυπηρό γεγονός που θέλω να συζητήσουμε, τώρα, είναι πολύ πιο σοβαρό, γέμισε με θλίψη όχι μόνο την οικογένειά σας (προφανώς), αλλά και το σύνολο της επιχειρηματικής κοινότητας στην Ελλάδα. Ο θάνατος του Θανάση Λαβίδα ήταν ένα συγκλονιστικό γεγονός…

Ο πατέρας μου έφυγε νωρίς και αιφνιδιαστικά. Ξαφνικά, διαγνώστηκε με οξεία λευχαιμία. Πρόκειται για μια ιάσιμου τύπου λευχαιμία, που όμως χτυπάει συνήθως νεότερους σε ηλικία ανθρώπους. Δυστυχώς, ο πατέρας μου δεν άντεξε τη χημειοθεραπεία. Ήταν Μάιος του 2021.

Εσείς, εκείνη την εποχή, είστε ακόμη στην Αμερική…

Ζούσα στην Αμερική, με την οικογένειά μου, και επέστρεψα αμέσως. Έπρεπε να αναλάβω, χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση, τις ευθύνες της επιχείρησης, η οποία απασχολεί εκατοντάδες εργαζόμενους –τους ανθρώπους που τόσα χρόνια ήταν κοντά στον πατέρα μου.

Αυτή σίγουρα ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής μου. Είχε έρθει η ώρα να θέσω σε εφαρμογή όλα όσα είχαμε συζητήσει και είχαμε προετοιμάσει με τον πατέρα μου.

Απλά, τώρα, έπρεπε να τα κάνω χωρίς εκείνον.

Ας γυρίσουμε λίγο το ρολόι του χρόνου πίσω. Ας ξαναπάμε στην Αμερική. Θυμάμαι τότε, στα τέλη της δεκαετίας του ‘90, το μεγάλο, το πολύ φιλόδοξο εγχείρημα με τη μονάδα Έρευνας και Ανάπτυξης που ίδρυσε με διθυραμβικό τρόπο η Lavipharm στο Νιου Τζέρσεϊ… Ήσασταν πολύ νεότερος τότε, αλλά, νομίζω, ήσασταν εκεί…

Η Lavipharm είναι στη ζωή μου από τότε που με θυμάμαι. Κάθε καλοκαίρι, από το Δημοτικό κιόλας, ο πατέρας μου με έπαιρνε μαζί του στη δουλειά. Πέρασα από όλες τις μονάδες της Lavipharm, από τις αποθήκες με τις κούτες και τις παλέτες, τις πωλήσεις, το χημείο, την αγορά. Στη συνέχεια, έφυγα για σπουδές στην Αμερική, όπου πήρα το πτυχίο μου στα Οικονομικά από το Columbia.

Ολοκληρώνοντας τις σπουδές μου, μπήκα στην εταιρεία δυναμικά, για να στηρίξω το “American dream” της Lavipharm, το οποίο δεν εξελίχθηκε όπως θα θέλαμε. Ήταν και αυτή μια δύσκολη αλλά πλούσια σε εμπειρίες περιπέτεια, που μας δίδαξε πολλά.

Ξέρετε, μια μονάδα R&D, δηλαδή Έρευνας και Ανάπτυξης, όπως αυτή που είχαμε στήσει στο Νιου Τζέρσεϊ, στην Αμερική, αποτελεί μια μικρογραφία φαρμακευτικής εταιρείας. Έχει εργαστήρια, παραγωγή και διαδικασίες μιας ολοκληρωμένης φαρμακοβιομηχανίας.

Προσωπικά, δουλεύοντας πέντε χρόνια εκεί, έμαθα πολλά, ανέλαβα ευθύνες, ασχολήθηκα με την ανάπτυξη των εργασιών, τις διεθνείς πωλήσεις.

Τι δεν πήγε καλά στο αμερικανικό εγχείρημα της Lavipharm;

Εσείς θα θυμάστε πώς ήταν το κλίμα στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Υπήρχε ενθουσιασμός, οι αγορές ήταν δεκτικές και αισιόδοξες. Εκείνη την εποχή, η τεχνολογία του drug delivery ήταν πολύ “hot”. Εμείς, στη Lavipharm, είχαμε αναπτύξει την τεχνολογία διαδερμικής χορήγησης φαρμάκων ενώ προχωρήσαμε και στην οσμωτική τεχνολογία και στην τεχνολογία thin films. Θέλαμε να εφαρμόσουμε τις φαρμακευτικές αυτές τεχνολογίες σε διαφορετικά μόρια, για να αποδείξουμε τις ευρείες δυνατότητές τους και να τους προσδώσουμε μεγαλύτερη αξία…

Περισσότερα στο banks.com.gr

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*