Της Ελενας Ερμείδου
Μέχρι και σήμερα η ασφαλιστική διαμεσολάβηση αμύνεται απέναντι στις τακτικές των τραπεζών οι οποίες διεκδικούν μερίδια από την εγχώρια ασφαλιστική πίτα.
Με θεμιτές ή αθέμιτες πρακτικές οι τράπεζες αποσπούν μερίδια από την εγχώρια ασφαλιστική αγορά. Πολύ εύκολα ο τραπεζικός υπάλληλος από το γραφείο του ή το γκισέ της τραπέζης πιάνοντας κουβέντα με τον πελάτη του προτείνει να αγοράσει μία ασφάλιση πορτοφολιού, αυτοκινήτου, υγείας, περιουσίας. Και όταν πέφτουν στο τραπέζι τα ενυπόθηκα δάνεια, χαράς ευαγγέλια. Και τα πάνε πράγματι πολύ καλά, γιατί ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει τι αγοράζει.
Το πρόβλημα ανακύπτει μετά, όταν επέλθει το συμβάν και βγουν στον “αέρα” οι απαιτήσεις για αποζημιώσεις. Τότε αρχίζει το ψάξιμο και τα πράγματα δυσκολεύουν.
Μήπως έφτασε η ώρα από θέση άμυνας οι ασφαλιστές να πάρουν θέση επίθεσης και να διεκδικήσουν μερίδια από το Bancassurance;
Ακούστηκε για πρώτη φορά την περασμένη εβδομάδα.
Για να σκεφτούμε, μέχρι τώρα όλος ο λόγος γίνονταν με αναφορές κυρίως στις λάθος τακτικές και με επεξηγήσεις στους πελάτες οι οποίοι ενίοτε εμφανίζονται δύσπιστοι απέναντι στις ασφάλειες. Οι κακές οι τράπεζες, οι μη πιστοποιημένοι τραπεζικοί, τα λάθος προϊόντα στους λάθος ανθρώπους και άλλα που έβλεπαν οι ασφαλιστές. Ενας φαύλος κύκλος που δεν έκλεινε ποτέ.
Οι ασφαλιστές όμως έχουν και την γνώση και την εμπειρία, την πιστοποίηση και την συνεχή εκπαίδευση. Δεν είναι ρομπότ, δεν είναι αυτόματες απαντητικές μηχανές που δίνουν εντολές στο τι θα πει ο πελάτης όταν έχει πρόβλημα, και αν δεν το πει σωστά, θα απαντήσουν συγνώμη δεν σας κατάλαβα, και την δεύτερη φορά θα διακόψουν την συνομιλία και πάλι από την αρχή.
Είναι πάντα δίπλα στον πελάτη όταν χρειαστεί, ξέρουν να κάνουν ανάλυση αναγκών. Και ακόμα περισσότερο το επάγγελμα αναβαθμίστηκε όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά με την IDD, σε όλη την Ευρώπη.
Ας περάσουν στην αντεπίθεση λοιπόν οι ασφαλιστές, βρίσκοντας τρόπους να διεκδικήσουν μερίδια. Την δύναμη την έχουν και ας αφήσουν τις τράπεζες να κάνουν αυτό που κάνουν.