Αυξάνονται οι ευθύνες και οι κίνδυνοι για τα στελέχη διοικήσεων

[starbox]

 

Αυξάνονται οι ευθύνες των στελεχών διοίκησης που κατέχουν νευραλγικές θέσεις σε δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς στην Ευρώπη. Η αυστηροποίηση της πολιτικής των θεσμικών οργάνων και του κανονιστικού πλαισίου που διέπει τις σχέσεις των πολιτών και των επιχειρήσεων, η νομική πολυπλοκότητα στις πολυεθνικές, οι αξιώσεις των μετόχων και το μοντέλο του σύγχρονου καταναλωτή-πολίτη έχουν διευρύνει σε μεγάλο βαθμό το ρίσκο που αναλαμβάνουν τα στελέχη να έρθουν αντιμέτωπα με αξιώσεις από τρίτους που θα έχουν θιγεί από πράξεις, αποφάσεις ή παραλείψεις τους κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Οι μεταβολές που υφίσταται το κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον οδηγούν τους ανθρώπους που αναλαμβάνουν τέτοιες θέσεις στο να λαμβάνουν μέτρα για την προστασία τους, αναζητώντας συχνά ενημέρωση για προγράμματα ασφάλισης.

Σύμφωνα με το “Guide to Directors’ Duties and Liabilities” της ECODA και της AIG, αξιώσεις μπορούν να προκύψουν από ένα ευρύτατο φάσμα δραστηριοτήτων, από τους ελέγχους των εποπτικών αρχών μέχρι και τις μηνύσεις που καταθέτουν τρίτοι. Σε πολλές χώρες, οι αρχές έχουν αυξήσει τους ελέγχους με την έλευση της οικονομικής κρίσης, προσπαθώντας να διασφαλίσουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των καταναλωτών. Όπως επισημαίνει ο οδηγός, τα στελέχη που συμμετέχουν στη διοίκηση οργανισμών πρέπει να υιοθετήσουν ενεργητικό ρόλο στο ρίσκο που αναλαμβάνουν και να εκτελούν τα καθήκοντά τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σημαντικό ρόλο παίζουν ακόμη η ορθή οργάνωση, όπως η τήρηση αρχείων και εγγράφων από τις συναντήσεις και τις αποφάσεις που λαμβάνονται, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά αν κριθεί απαραίτητο, αλλά και οι καλύψεις που προσφέρουν οι ασφαλιστικές εταιρείες.

Σύμφωνα με την κυρία Ευτυχία Κουτρουμπέζη, επικεφαλής στην Υπηρεσία Ειδικών Κινδύνων-Διεύθυνση Ασφαλίσεων Λοιπών Γενικών Κλάδων, στην Εθνική Ασφαλιστική, «με την ασφάλιση D&O τα στελέχη προφυλάσσονται από τις οικονομικές συνέπειες των πράξεών τους, λόγω αμελούς συμπεριφοράς (εξαιρουμένου ωστόσο του δόλου) κατά την άσκηση των διοικητικών και διευθυντικών καθηκόντων τους, και προστατεύουν την προσωπική περιουσία τους από τυχόν απαιτήσεις τρίτων. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό λαμβάνοντας υπόψη αφενός τη διαρκώς διευρυνόμενη –βάσει νομοθεσίας– ευθύνη των διοικούντων και αφετέρου το ότι αυτή δεν εξαρτάται (και άρα δεν περιορίζεται) από τα οικονομικά μεγέθη της εταιρείας που διοικούν».

Τα τελευταία χρόνια, στελέχη στην Ευρώπη στρέφονται στην ασφάλιση στελεχών διοίκησης και συχνά η ύπαρξη ενός ασφαλιστικού προγράμματος διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην απόφαση για την ανάληψη ή όχι των καθηκόντων.

Όπως αναφέρει ο κύριος Βαγγέλης Βερνάρδος, Διευθυντής Underwriter Non-Motor στην Interamerican, «η αναγκαιότητα των συμβολαίων D&O φαίνεται να γίνεται ολοένα και πιο αντιληπτή από τις επιχειρήσεις, γεγονός που αποδεικνύεται και από το διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον τους για τα συγκεκριμένα συμβόλαια».

Όπως επισημαίνει ο κύριος Κώστας Βούλγαρης, Financial Lines Head, Greece, Cyprus & Malta στην AIG, «οι κίνδυνοι που έχουν να αντιμετωπίσουν τα σύγχρονα στελέχη έχουν γίνει περισσότεροι και πιο σοβαροί. Μια κάλυψη λοιπόν όπως το D&O προστατεύει τα στελέχη και τους επιτρέπει να εστιάσουν στην εργασία τους χωρίς το άγχος που συνεπάγονται οι κίνδυνοι αυτοί. Γι’ αυτό άλλωστε και το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι μια σημαντική παροχή προς τα στελέχη».

 

Τι λένε AIG, Εθνική Ασφαλιστική και Interamerican για την ασφάλιση στελεχών

 

• Σε ποιους απευθύνεται η ασφάλιση D&O και από τι προφυλάσσει τα στελέχη και τις επιχειρήσεις;

 

Κώστας Βούλγαρης, Financial Lines Head, Greece, Cyprus & Malta της AIG: Πιστεύω ότι το D&O πρέπει να το αντιμετωπίζουμε ως ένα εργαλείο που επιτρέπει στα στελέχη να αφοσιώνονται στην εργασία τους, παρά ως ένα απλό ασφαλιστικό πρόγραμμα. Πρόκειται για μια ασπίδα προστασίας, που προφυλάσσει τους ίδιους, την προσωπική τους περιουσία, το όνομα και την καριέρα τους από αξιώσεις που ενδέχεται να τους ζημιώσουν.

Οι αξιώσεις αυτές μπορεί να εγερθούν από τρίτους, δηλαδή τους μετόχους, τους εργαζομένους, τους πελάτες και τους υπόλοιπους stakeholders της εταιρείας, οι οποίοι ενδέχεται να θεωρήσουν ότι μια απόφαση ή πρακτική των στελεχών αυτών τούς ζημιώνει και γι’ αυτόν τον λόγο επιθυμούν να κινηθούν νομικά εναντίον τους. Τέτοια περιστατικά συμβαίνουν σε περίπτωση πτώχευσης, εξαγοράς ή συγχώνευσης, ή ακόμη και στην επέκταση μιας εταιρείας, σε μειώσεις προσωπικού, στην πτώση της αξίας της μετοχής μιας επιχείρησης κ.ά. Ενδέχεται όμως να αφορούν και πιο καθημερινά θέματα, όπως λανθασμένους χειρισμούς και παραλείψεις.

Η σημασία του D&O έγκειται λοιπόν στο γεγονός ότι επιτρέπει στα στελέχη να συνεχίσουν να ασκούν τα καθήκοντά τους απρόσκοπτα, γνωρίζοντας ότι τόσο οι ίδιοι όσο και η προσωπική τους περιουσία καλύπτονται σε περίπτωση αξιώσεων τρίτων ή έρευνας των εκάστοτε ρυθμιστικών αρχών, η οποία μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα πολυετείς δικαστικές διαμάχες και υπέρογκα έξοδα.

Ευτυχία Κουτρουμπέζη, επικεφαλής στην Υπηρεσία Ειδικών Κινδύνων/Διεύθυνση Ασφαλίσεων Λοιπών Γενικών Κλάδων: Η ασφάλιση ευθύνης των μελών διοικητικού συμβουλίου και στελεχών (D&O) αποτελεί ένα από τα πλέον σύγχρονα ασφαλιστικά προϊόντα, που δημιουργήθηκαν ειδικά για να καλύψουν τις αυξημένες και πολυδιάστατες απαιτήσεις των σημερινών managers. Ίσως στο παρελθόν να αποτελούσε αντικείμενο ενδιαφέροντος μόνο για τις μεγάλες, πολυμετοχικές και, στις περισσότερες περιπτώσεις, εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες, πλέον όμως παράγοντες όπως η υπάρχουσα οικονομική κρίση, το ασταθές και μεταβαλλόμενο νομικό και πολιτικό πλαίσιο, η διεθνοποίηση των συναλλαγών και το εξωστρεφές προφίλ του ελληνικού επιχειρείν, έχουν συντελέσει στο να προσελκύει το ενδιαφέρον εταιρειών όλων των νομικών μορφών, ανεξαρτήτως μεγέθους.

Με την εν λόγω ασφάλιση, τα στελέχη προφυλάσσονται από τις οικονομικές συνέπειες των πράξεών τους λόγω αμελούς συμπεριφοράς (εξαιρουμένου ωστόσο του δόλου) κατά την άσκηση των διοικητικών και διευθυντικών καθηκόντων τους και προστατεύουν την προσωπική περιουσία τους από τυχόν απαιτήσεις τρίτων. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, λαμβάνοντας υπόψη αφενός τη διαρκώς διευρυνόμενη –βάσει νομοθεσίας– ευθύνη των διοικούντων και αφετέρου το ότι αυτή δεν εξαρτάται (και άρα δεν περιορίζεται) από τα οικονομικά μεγέθη της εταιρείας που διοικούν.

Αντίστοιχα, προστατεύει τον ισολογισμό της επιχείρησης από τον κίνδυνο να υποστεί ζημιά λόγω καταβολής κάποιας μεγάλης αποζημίωσης, εξοπλίζοντάς την παράλληλα με ένα σημαντικό εργαλείο ανάπτυξης, με το οποίο μπορεί να προσελκύσει ικανά στελέχη στο πάνελ της διοίκησής της.

 

Βαγγέλης Βερνάρδος, Διευθυντής Underwriter Non-Motor στην Interamerican:

 

Η ασφάλιση D&O απευθύνεται σε:

 

1. Φυσικά πρόσωπα, δηλαδή:

• στα μέλη του ΔΣ
• στους διευθυντές και τα στελέχη
• σε όλους τους εργαζομένους
• στους διευθυντές ανεξάρτητων εταιρειών
• στους κληρονόμους ή νόμιμους εκπροσώπους των παραπάνω

 

2. Στο νομικό πρόσωπο, δηλαδή:

• την ίδια την εταιρεία και
• τις θυγατρικές της

 

3. Συμβαλλόμενος/λήπτης της ασφάλισης είναι η εταιρεία

 

Ποια είναι η ζημιά που καλύπτεται

 

Σε περίπτωση απαίτησης, η χρηματική ζημιά η οποία καλύπτεται μπορεί να είναι:

 

• Η επιδικασθείσα χρηματική αποζημίωση
• Το χρηματικό ποσό συμβιβασμού της απαίτησης
• Τα έξοδα υπεράσπισης και ερευνών (με ελεύθερη επιλογή νομικού συμβούλου)
• Η απώλεια χρημάτων εξαιτίας απιστίας υπαλλήλων
• Η απώλεια χρημάτων εξαιτίας διάρρηξης της επιχείρησης ή ληστείας κατά τη μεταφορά τους

 

Τι δεν καλύπτεται

 

Δεν καλύπτονται οι εξής περιπτώσεις:

 

• Προσωπικό όφελος ή δόλος, κατόπιν δικαστικής απόφασης (καλύπτονται ωστόσο τα αθώα στελέχη).
• Άλλου είδους ασφαλίσεις, όπως π.χ. σωματικές βλάβες/υλικές ζημιές, επαγγελματική ευθύνη, ευθύνη παραγωγού προϊόντων.
• Ρύπανση (αλλά καλύπτονται τα έξοδα υπεράσπισης).
• Γνωστές απαιτήσεις/γεγονότα/προηγούμενες δίκες.
• Επιδόματα, bonus, αποζημιώσεις απόλυσης, μισθοί υπερημερίας, εισφορές κοινωνικής ασφάλισης κ.λπ.
• Απιστία μελών του Διοικητικού Συμβουλίου ή διαχειριστών της εταιρείας (δηλαδή καλύπτεται η απιστία μόνο των υπαλλήλων).
• Λογιστικά ελλείμματα στην περίπτωση της κάλυψης απώλειας χρημάτων.
• Απαιτήσεις του νομικού προσώπου εναντίον των φυσικών προσώπων (καλύπτονται όμως τα έξοδα υπεράσπισης).
• Απαίτηση από μέτοχο ο οποίος κατέχει ποσοστό μετοχών άνω του 20%.

 

• Αντιλαμβάνονται οι επιχειρήσεις την αναγκαιότητα των συμβολαίων D&O;

 

Κώστας Βούλγαρης: Η αλήθεια είναι πως με το πέρασμα του χρόνου οι επιχειρήσεις αντιλαμβάνονται τη σημασία και την αναγκαιότητα του D&O ολοένα και περισσότερο, και σε αυτό συντελούν πολλοί παράγοντες. Κατά πρώτον, η πολυεθνική λειτουργία ή παρουσία των επιχειρήσεων σημαίνει ότι τα στελέχη εκτίθενται σε διαφορετικά θεσμικά πλαίσια, τα οποία γίνονται ολοένα και πιο αυστηρά. Κατά δεύτερον, μετά την έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, οι πτωχεύσεις, οι μειώσεις προσωπικού και οι συγχωνεύσεις έγιναν πιο συχνές. Παράλληλα, διανύουμε μια περίοδο στην οποία η κοινή γνώμη έχει ενδυναμωθεί –ειδικά με τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης– ενώ ο ακτιβισμός των μετόχων έχει αυξηθεί.

Όλα τα παραπάνω, με λίγα λόγια, σημαίνουν πως οι κίνδυνοι που έχουν να αντιμετωπίσουν τα σύγχρονα στελέχη έχουν γίνει περισσότεροι και πιο σοβαροί. Μια κάλυψη λοιπόν όπως το D&O προστατεύει τα στελέχη και τους επιτρέπει να εστιάσουν στην εργασία τους χωρίς το άγχος που συνεπάγονται οι κίνδυνοι αυτοί. Γι’ αυτό άλλωστε και το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι μια σημαντική παροχή προς τα στελέχη.

 

Ευτυχία Κουτρουμπέζη: Η ολοένα και μεγαλύτερη ανησυχία των στελεχών για πιθανή έγερση απαιτήσεων εναντίον τους και το εντεινόμενο περιβάλλον κινδύνου στην Ελλάδα έχουν ως αποτέλεσμα την ευαισθητοποίηση των επιχειρήσεων τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα ως προς την αναγκαιότητα αυτής της ασφάλισης, γεγονός που φαίνεται από την αυξημένη ζήτησή της. Εκτός αυτού, παρατηρείται πλέον, αρκετά συχνά, στελέχη της αγοράς που καλούνται να αναλάβουν θέσεις ευθύνης σε μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες ή οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα να αρνούνται να δεχτούν χωρίς την ύπαρξη αυτής της ασφάλισης.

 

Βαγγέλης Βερνάρδος: Η αναγκαιότητα των συμβολαίων D&O φαίνεται να γίνεται ολοένα και πιο αντιληπτή από τις επιχειρήσεις, γεγονός που αποδεικνύεται και από το διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον τους για τα συγκεκριμένα συμβόλαια.

 

• Ο δημόσιος τομέας προχωρά στη σύναψη ασφαλιστηρίων σε αυτόν τον τομέα;

 

Κώστας Βούλγαρης: Φυσικά, και είναι απόλυτα λογικό. Η αξίωση που ενδέχεται να εγερθεί έναντι ενός στελέχους είναι ανεξάρτητη από τη φύση του οργανισμού ή της επιχείρησης που εκπροσωπεί. Είτε λοιπόν πρόκειται για νομικά πρόσωπα δημόσιου είτε ιδιωτικού δικαίου, οι ευθύνες των στελεχών παραμένουν ίδιες, όπως άλλωστε και οι πιθανές συνέπειες σε περίπτωση αξιώσεων. Στην περίπτωση του δημόσιου τομέα, άλλωστε, δεδομένου του ότι μιλάμε για τη διαχείριση δημόσιου χρήματος, οι ευθύνες των στελεχών έχουν μία επιπλέον βαρύτητα: απαιτείται περισσότερη διαφάνεια και οι απαιτήσεις από τους πολίτες είναι πολύ μεγαλύτερες.

 

Βαγγέλης Βερνάρδος: Ο δημόσιος τομέας καθώς και τα ΝΠΔΔ διέπονται από συγκεκριμένα κομμάτια νομοθεσίας, αλλά θα λέγαμε ότι υπάρχει πολύ έντονο ενδιαφέρον από το σύνολο σχεδόν των διοικήσεων για τη σύναψη συμβολαίων D&O.

 

• Τα προγράμματα που υπάρχουν στην ελληνική αγορά είναι εφάμιλλα του εξωτερικού;

 

Κώστας Βούλγαρης: Αυτό εξαρτάται από την τεχνογνωσία που έχει μια εταιρεία στην ανάληψη του κινδύνου, τη διαχείριση του χαρτοφυλακίου και των αποζημιώσεων καθώς επίσης και από τα όρια τα οποία μπορεί να δώσει. Η AIG ήταν η πρώτη εταιρεία που έφερε στην Ελλάδα το D&O το 2000, ας μην ξεχνάμε όμως ότι πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους ασφαλιστές στον συγκεκριμένο κλάδο σε παγκόσμιο επίπεδο. Μιλώντας λοιπόν τουλάχιστον για το BusinessGuard και το ManagementGuard της AIG, είναι δύο προγράμματα που δεν υστερούν σε τίποτα των εφάμιλλων προγραμμάτων του εξωτερικού. Αντιθέτως, μάλιστα, υπερτερούν του ανταγωνισμού, καθώς τα συμβόλαιά μας δεν είναι απλώς μεταφρασμένα αλλά προσαρμοσμένα στην ελληνική νομοθεσία και τις ανάγκες της αγοράς, ενώ παρέχουμε τοπικές υπηρεσίες και διαχείριση ζημιών. Με αυτόν τον τρόπο, συνδυάζουμε τα όρια και την τεχνογνωσία ενός παγκόσμιου ασφαλιστικού οργανισμού με την τοπική γνώση της αγοράς και την εξυπηρέτηση.

 

Ευτυχία Κουτρουμπέζη: Τα προγράμματα που υπάρχουν στην ελληνική αγορά είναι πλέον εφάμιλλα αυτών του εξωτερικού. Είναι εξελιγμένα και σύγχρονα, ανταποκρίνονται στις υπάρχουσες απαιτήσεις και μπορούν να προσφέρουν ικανοποιητικότατες καλύψεις σε λογικές τιμές. Ενδεικτικά, για όριο ευθύνης 1 εκατ. ευρώ, το κόστος ασφάλισης ξεκινάει συνήθως από 2.500 ευρώ και «χτίζεται» ανάλογα με τα οικονομικά μεγέθη της ενδιαφερόμενης εταιρείας, τις ζητούμενες καλύψεις, τον κλάδο δραστηριοποίησης κ.λπ. Θα πρέπει, ωστόσο, να τονιστεί ότι η επιλογή ασφάλισης με αποκλειστικό γνώμονα το κόστος θα ήταν σίγουρα λανθασμένη, καθώς εξίσου σημαντικά (αν όχι σημαντικότερα) κριτήρια επιλογής αποτελούν η τεχνική εμπειρία και η φερεγγυότητα του ασφαλιστικού συμβούλου, όπως επίσης η αξιοπιστία και η μακρόχρονη παρουσία της ασφαλιστικής εταιρείας στο πρόγραμμα αυτό.

 

Βαγγέλης Βερνάρδος: Σαφέστατα τα προγράμματα που υπάρχουν δεν υστερούν σε τίποτα σε σχέση με αυτά του εξωτερικού, και μάλιστα θα λέγαμε πως διαθέτουν και το πλεονέκτημα ότι έχουν ελληνικούς όρους και ο διακανονισμός της ζημίας γίνεται στην Ελλάδα.

 

• Μπορείτε να αναφερθείτε ενδεικτικά στο κόστος της;

 

Κώστας Βούλγαρης: Το κόστος εξαρτάται από μια σειρά παραγόντων σύμφωνων με το μέγεθος μιας επιχείρησης, τη φύση των εργασιών της και τους κινδύνους στους οποίους εκτίθενται τα στελέχη της. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι για μια μικρή επιχείρηση το ύψος των ασφαλίστρων είναι απαγορευτικό. Μια μικρή εταιρεία μπορεί να ασφαλιστεί με κόστος που ξεκινά στα 500 ευρώ. Ακόμη όμως και στις μεγαλύτερες, το κόστος είναι και πάλι προσιτό, και ως πρόγραμμα είναι εξαιρετικά συμφέρον και ελκυστικό αν κάποιος πραγματικά αναλογιστεί την προστασία που του παρέχει.

 

Βαγγέλης Βερνάρδος: Τα ασφάλιστρα θα λέγαμε ότι είναι ιδιαίτερα προσιτά, αφού ξεκινάνε από τα 550 ευρώ.

 

ΤΙΤΛΑΚΙ: Το σύγχρονο τοπίο, οι τάσεις και οι κίνδυνοι

 

«Από τους ελέγχους των θεσμικών οργάνων, μέχρι την έλλειψη ρευστότητας ή απλά λάθη και παραλείψεις, οι αφορμές για πιθανές αξιώσεις τρίτων από τα διευθυντικά στελέχη είναι αναρίθμητες. Ωστόσο, με τη σωστή προετοιμασία και τα κατάλληλα ασφαλιστικά προϊόντα, μπορούν τα διευθυντικά στελέχη να συνεχίσουν να ασκούν τα καθήκοντά τους χωρίς να χρειαστεί ποτέ να αντιμετωπίσουν μια απαίτηση». Αυτό επισημαίνει ο κύριος Κ. Βούλγαρης, Financial Lines Head, Greece, Cyrpus & Malta, στην AIG, ο οποίος μας αναφέρει τις κυριότερες κατηγορίες κινδύνου, που περιγράφονται στην Έκθεση “Guide to Directors’ Duties and Liabilities”:

• Αυξημένοι θεσμικοί έλεγχοι: Οι έλεγχοι των εποπτικών οργάνων παραμένουν μία από τις κύριες αιτίες αξιώσεων έναντι διευθυντικών στελεχών. Μάλιστα, παρόλο που οι τραπεζικοί και ασφαλιστικοί οργανισμοί υπόκεινται στους πιο αυστηρούς ελέγχους, παρατηρούμε αυστηρότερη εποπτεία στους τομείς ενέργειας, τεχνολογίας, τηλεπικοινωνιών, φαρμακευτικών καθώς και κατασκευών. Εκτός από τα αυξημένα επίπεδα εποπτείας εντός χώρας, παρατηρούμε επίσης και διασυνοριακή συνεργασία των θεσμικών οργάνων, με στόχο τον καλύτερο έλεγχο των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σε πολυεθνικό επίπεδο.
• Περισσότεροι κίνδυνοι για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις: Η πολυεθνική δραστηριοποίηση μιας εταιρείας σημαίνει ότι τα στελέχη εκτίθενται σε κινδύνους που θέτουν τα διαφορετικά θεσμικά πλαίσια κάθε χώρας. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε και την αξία ενός καλοσχεδιασμένου προγράμματος D&O, το οποίο θα πρέπει να προβλέπει τη συμμόρφωση της εταιρείας σε παγκόσμιο επίπεδο.
• Εισηγμένες εταιρείες-Ακτιβισμός των μετόχων: Πρόκειται για μια αυξανόμενη τάση σε όλη την Ευρώπη, με τη Μεγάλη Βρετανία, την Ολλανδία, τη Γαλλία να δίνουν τα πιο ηχηρά παραδείγματα. Οι αξιώσεις των μετόχων γίνονται ολοένα και συχνότερες, κυρίως όταν πρόκειται για εξαγορές, συγχωνεύσεις, δημόσιες εγγραφές και αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Εδώ μάλιστα αξίζει να σημειώσουμε πως η Ελλάδα κατατάσσεται στην κατηγορία των χωρών όπου οι μέτοχοι έχουν πιο ενεργό ρόλο στον έλεγχο των διοικητικών συμβουλίων, όπως συμβαίνει με τη Μεγάλη Βρετανία ή τη Σουηδία.
• Έλλειψη ρευστότητας και χρεοκοπία: Σύμφωνα με στοιχεία της Έκθεσης, υπολογίζεται πως 600 περίπου εταιρείες ρευστοποιούνται καθημερινά στην Ευρώπη. Στις περιπτώσεις αυτές, οι έλεγχοι είναι ακόμη πιο αυστηροί και συχνά επιρρίπτονται ευθύνες στις αποφάσεις των στελεχών. Η συγκεκριμένη τάση αφορά άμεσα φυσικά τη χώρα μας. Υπολογίζεται πως το 2015 τα ποσοστά εταιρειών με έδρα την ευρωζώνη οι οποίες αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα είναι κατά 70% υψηλότερα σε σχέση με το 2007.
• Ποινικές ευθύνες: Πρόκειται για άλλη μια τάση με αυξητικά μεγέθη στην Ευρώπη, που αφορά περιστατικά απάτης, υπεξαιρέσεων, κακοδιαχείρισης, ενώ δεν λείπουν και οι περιπτώσεις που σχετίζονται με δωροδοκία και διαφθορά.
• Προστασία δεδομένων: Σίγουρα πρόκειται για ένα από τα ζητήματα που θα απασχολήσουν τις επιχειρήσεις ολοένα και περισσότερο στο μέλλον, καθώς το θεσμικό πλαίσιο θα γίνεται ολοένα και αυστηρότερο. Πρόκειται μάλιστα για μια τάση η οποία θα αναγκάσει τα στελέχη να στραφούν σε έναν συνδυασμό προγραμμάτων D&O και Cyber Liability.