Οι διχαλωτές γλώσσες της ασφαλιστικής αγοράς

Στην Ελλάδα η μειοψηφία ελέγχει την πλειοψηφία και η ανίκανοι τους ικανούς. Αρα μην διερωτώμεθα γιατί μας ξεπερνούν άλλες χώρες. Συμβαίνει αυτό και στην ασφαλιστική αγορά; Συμβαίνει στην ασφαλιστική αγορά και σε όλα τα καλά μαγαζιά που εμφανίζουν δυναμική ανάπτυξης, πολύ εύκολα, ώσπου να το αντιληφθείς, τι έχει γίνει από την κορυφή, πας στο περιθώριο. Κάποιοι είναι ταχυδακτυλουργοί.

Οι ίδιοι που φωνάζουν για την ανάπτυξη του κλάδου και την ασφαλιστική συνείδηση, οι ίδιοι λίγο παραδίπλα για το καλό των πολιτών σκίζουν τα ιμάτια τους για την αποδόμηση του δεύτερου και τρίτου ασφαλιστικού πυλώνα. Οι ίδιοι ξέρουν ότι οι ιδιωτικές ασφαλιστικές θέλουν την κοινωνική ασφάλιση πολύ ισχυρή, δεν θέλουν να καταστραφεί ο πρώτος πυλώνας γιατί πάνω στην κοινωνική ασφάλιση κουμπώνουν και τα ιδιωτική ασφαλιστήρια υγείας, νοσοκομειακής και εξωνοσοκομειακής περίθαλψης. Τα ομαδικά ασφαλιστήρια επίσης.

Υπάρχει μήπως πολίτης που να μην επιζητά τις συνδυασμένες ασφαλιστικές υπηρεσίες όταν λειτουργούν προς όφελος του και του κοστίζουν λιγότερο; Υπάρχουν βιομηχανίες, εμπορικές επιχειρήσεις που να μην θέλουν τα ομαδικά ζωής και υγείας τα οποία εκπίπτουν φορολογικά και δένουν και τις σχέσεις καλύτερα; Αν δούλευε πλήρως το σύστημα το πιθανότερο θα ήταν να κόστιζαν λιγότερο; Λοιπόν γιατί απωθούμε ότι μας συμφέρει και μας ωφελεί; Αυτό είναι το ένα ερώτημα.

Το άλλο ερώτημα είναι τι μπορείς να κάνεις αν μία εταιρεία ασφαλιστική κλείνει; Η νομοθεσία προβλέπει την διασφάλιση των συμφερόντων των συμβαλλομένων. Ή δεν είναι έτσι; Τι έγινε με την International Life για παράδειγμα. Μεταφορές χαρτοφυλακίων με δεσμευτικούς όρους. Το ίδιο θα γίνει και με την Prime που πάει στην Interamerican. Αυτοί οι δύο θα τα βρουν μεταξύ τους, γιατί να μην τα βρουν και οι εργαζόμενοι; Και γιατί μόνο να ανησυχούμε για την Prime, και όχι για τους εργαζόμενους την DAS Hellas;

Λίγους συμφέρει η ανωμαλία και η αστάθεια.

Γιατί να μην θέλει η ιδιωτική ασφάλιση να μπει σε ράγες ανάπτυξης και να συμπληρώσει την κρατική ασφάλιση. Αλλωστε τα θεμέλια της κρατικής ασφάλισης και της δημόσιας περίθαλψης σείστηκαν και γκρεμίστηκαν μέσα στην οικονομική κρίση λόγω σαθρότητας.

Τα λόγια που προκαλούν συγκίνηση και εξωθούν τις μάζες κρατάνε λίγες ώρες, τα έργα για πάντα.

Προσέξτε και τα δύο.