Γιατί εμβληματικά μνημεία όπως η Notre Dame είναι…«δυσασφάλιστα»;

Mοναδικές μορφές κινητής και ακίνητης περιουσίας, όπως τα μνημεία και τα θρησκευτικά κειμήλια δύσκολα αποτιμώνται. Πώς μπορεί κανείς να βάλει τιμή στη συναισθηματική αξία, την ιστορία, την διεθνή φήμη;

Της Λαλέλας Χρυσανθοπούλου

Η αποκατάσταση της Notre Dame, του Καθεδρικού Ναού των Παρισίων θα κοστίσει δισεκατομμύρια ευρώ καθώς μηχανικοί, αρχιτέκτονες, ιστορικοί τέχνης και τεχνίτες θα ξεκινήσουν σύτομα τις σχετικές εργασίες. Αντίθετα όπως από ότι θα πίστευε κανείς, ελάχιστα από τα χρήματα αυτά θα προέλθουν από τις ασφαλιστικές εταιρίες.

Όπως έχει ήδη γράψει το iw, η Notre Dame και όλα τα ιστορικά μνημεία που χρονολογούνται πριν από το 1905 ανήκουν στο γαλλικό Δημόσιο και δεν είναι ασφαλισμένα. Η γαλλική κυβέρνηση φέρει το βάρος για τις δαπάνες ανακαίνισης και αποκατάστασης γιατί διαθέτει τους απαιτούμενους χρηματοοικονομικούς πόρους και γιατί η ιδιωτική ασφάλιση κάτι με τόσο μεγάλη αξία όπως ένα εθνικό μνημείο είναι εξαιρετικά δύσκολη και δαπανηρή.

Πραγματικά, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα insurance journal, μοναδικές μορφές κινητής και ακίνητης περιουσίας, όπως τα μνημεία και τα θρησκευτικά κειμήλια δύσκολα αποτιμώνταi. Πώς μπορείς να βάλεις μια τιμή στη συναισθηματική αξία, την ιστορία, την διεθνή φήμη ;

«Ενας μικρός αριθμός εξειδικευμένων ασφαλιστικών εταιρειών και δη τα Lloyd’s of London ορισμένες φορές δέχονται να αναλάβουν το ρίσκο μιας τέτοιας αποτίμησης, αλλά τα ασφάλιστρα που προκύπτουν είναι…αστρονομικά», λέει ο Bruce Huber, καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα. «Η ασφαλιστική βιομηχανία λειτουργεί διασπείροντας τον κίνδυνο σε έναν μεγάλο αριθμό ασφαλιστέων μερών που βρίσκονται σε παρόμοια θέση….Είναι προφανές ότι στην περίπτωση των μοναδικών assets, η σχετική «δεξαμενή» είναι μικρή. Το κόστος για τη χρηματοδότηση ή τη συντήρηση ενός μοναδικού asset θα είναι μικρότερο σε σχέση με τα ασφάλιστρα», υποστηρίζει ο κ. Huber. “Γι’ αυτό και πολύ αμφιβάλλω για το αν η Αίγυπτος έχει –για παράδειγμα- εξασφαλίσει ολοκληρωμένη ασφαλιστική κάλυψη για τις Πυραμίδες».

Η αποκατάσταση ενός ιστορικού μνημείου εκατοντάδων ετών είναι δύσκολη και δαπανηρή γιατί ο στόχος είναι να διατηρηθεί ο χαρακτήρας του πρωτότυπου μνημείου. Η Εcclesiastical Insurance, βρετανική εταιρεία που ασφαλίζει εκκλησίες εδώ και 130 χρόνια παρατηρεί ότι η ασφάλιση των κτιρίων αυτών είναι πολύπλοκη λόγω της ηλικίας τους.

Στη Μ. Βρετανία για παράδειγμα, τα κτίρια που θεωρούνται υψηλής ιστορικής αξίας πρέπει να αποκατασταθούν με τον ίδιο τρόπο όπως πρωτοχτίστηκαν. Αυτό σημαίνει ότι η ανεύρεση υλικών και τεχνιτών που μπορούν να αναπαραστήσουν εργασίες που έγιναν τον Μεσαίωνα είναι πολύ ακριβή διαδικασία.

Σύμφωνα με το στέλεχος της Ecclesiastical Insurance Paul Humphries, το βασικό θέμα στην παρούσα φάση όσον αφορά την Notre Dame είναι η ασφάλεια. Αν μέρη του κτιρίου δείχνουν σαν να είναι έτοιμα να καταρρεύσουν τότε θα πρέπει να γίνει ό,τι απαιτείται για να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη σταθερότητα του κτιρίου. Αυτό μπορεί να συνεπάγεται «κάποια στοιχεία καλώς εννοούμενης βίας», με την κατεδάφιση ορισμένων σημείων ώστε να υπάρχει βεβαιότητα ότι κανείς δεν θα τραυματιστεί. Εκεί όπου είναι δυνατό όμως, το κτίριο θα αποκατασταθεί «τούβλο προς τούβλο».

“Νομίζω ότι το βασικό μήνυμα είναι ότι η Notre Dame μπορεί να αποκατασταθεί, αλλά δεν θα είναι ακριβές αντίγραφο του πρωτότυπου», καταλήγει η κ. Humphries.