Ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών: Τι απασχολεί τις ασφαλιστικές ;

[starbox]

Είμαστε (κοντά ή μακριά χρονικά) κοντά στις ανακεφαλαιοποίησεις των τραπεζικών ομίλων.  Οι ασφαλιστικές εταιρείες θυγατρικές τραπεζών ή ανεξάρτητες δεν έχουν κανένα λόγο να προβληματίζονται ούτε σχετίζονται με τη διαδικασία . Ή  μήπως υπάρχουν ορισμένοι φόβοι;  H αλήθεια είναι ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών έχει φέρει μία μικρή αναστάτωση σε θυγατρικές ασφαλιστικές για δύο βασικούς λόγους. Ο πρώτος είναι τα εταιρικά τραπεζικά ομόλογα π ου έχουν όλες οι θυγατρικές στα χαρτοφυλάκιά τους και ο δεύτερος είναι το dilution των τραπεζικών μετοχών.

Aυτό που απασχολεί κυρίως τις ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες και σε μικρότερο βαθμό τις ξένες ασφαλιστικές είναι το ενδεχόμενο να υπάρχει «κούρεμα» στα senior bonds που είχαν εκδώσει οι ελληνικές τράπεζες κατά την προηγούμενη ανακεφαλαιοποίηση με ιδιαίτερα ελκυστικά επιτόκια. Σύμφωνα με πληροφορίες από την Τράπεζα της Ελλάδας, οι ασφαλιστικές εταιρείες είχαν απορροφήσει σημαντικό μέγεθος (περίπου 500 εκατ. ευρώ συνολικά) από τις εκδόσεις των senior bonds, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν με σημαντικές κεφαλαιακές απώλειες σε περίπτωση «κουρέματος». Περισσότερο εκτεθειμένες είναι οι ασφαλιστικές θυγατρικές τραπεζών οι οποίες απορρόφησαν το μεγαλύτερο μέρος από εκείνες τις εκδόσεις. Μικρότερες ποσότητες senior bonds είχαν αγοραστεί από άλλες ελληνικές και ξένες εταιρείες και το γεγονός αυτό δεν δημιουργεί πρόβλημα στις εταιρείες.

Σε ότι αφορά τις τραπεζικές μετοχές που υπάρχουν σε χαρτοφυλάκια , η αξία τους δεν ξεπερνά τα 50 εκατ. ευρώ στο σύνολο της ασφαλιστικής αγοράς. Ωστόσο σε περίπτωση που υποστούν dilution ( δηλαδή υποχώρηση αξίας λόγω εισόδου νέων μετοχών) τότε η αξία τους (παλαιών μετοχών)  θα μειωθεί στην καλύτερη περίπτωση κατά 30-40% στην χειρότερη περίπτωση κατά 50-60% από τα παρόν τα επίπεδα τιμών.

Υπό διαφορετικές συνθήκες κανείς δεν  θα μιλούσε γι’ αυτά τα προβλήματα που κρίνονται ότι μπορεί να αντιμετωπιστούν με ορίζοντα εξαμήνου ή χρόνου. Ωστόσο , η ελληνική ασφαλιστική αγορά έχει μπροστά της τη  μεγαλύτερη πρόκληση της δεκαετίας , την εφαρμογή της οδηγίας «φερεγγυότητας» , αυτό που καλούμε Solvency II. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος εάν θα καταφέρουν να αναπληρώσουν στο εναπομείναν τρίμηνο τις όποιες κεφαλαιακές απώλειες υπάρξουν.