Tράπεζες και Ασφαλιστικές: Όταν γυρίζει ο τροχός…

[starbox] Μέχρι προ πενταετίας οι τράπεζες και οι τραπεζίτες ήταν «οι βασιλιάδες» κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας και αντιμετώπιζαν τις ασφαλιστικές και τα στελέχη τους ως τους «φτωχούς συγγενείς» των χρηματοοικονομικών δράσεων. Φευ, ο «τροχός γύρισε» και μέσα σε 5 χρόνια οι ασφαλιστικές εταιρίες και τα στελέχη τους έχουν αναδειχθεί ως πυλώνας σταθερότητας στο χρηματοοικονομικό σύστημα όταν ο τραπεζικός κλάδος έχει καταρρεύσει και ζητά κάθε εβδομάδα νέες «ενέσεις ρευστότητας» από τον ELA. Σήμερα οι αποθεματοποιήσεις των περισσότερων ελληνικών ασφαλιστικών εταιρειών θεωρούνται υπερεπαρκείς όχι μόνο για την Τράπεζα της Ελλάδας αλλά συμβαδίζουν με τις προδιαγραφές των Solvency II που θα ξεκινήσουν να εφαρμόζονται από την 1/1/2016. Μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα αυτό για τις τράπεζες μετά τις συνεχείς εκροές κεφαλαίων;

Oι θυγατρικές ασφαλιστικές τραπεζικών ομίλων , έχουν καταστεί οι βασικοί πυλώνες κερδοφορίας των ομίλων. Ενδεικτικά τα παραδείγματα πόσο συνεισφέρουν με την κερδοφορία τους , στα ενοποιημένα αποτελέσματα των τραπεζικών ομίλων το 2014 και στο α’ τρίμηνο 2015, η Εθνική Ασφαλιστική και η Eurolife.

Οι τραπεζίτες έχουν καταλάβει πλέον ότι οι ασφαλιστικές εταιρίες θα διαδραματίσουν ακόμη μεγαλύτερο και παραγωγικότερο ρόλο στο χρηματοοικονομικό «γίγνεσθαι» στα επόμενα χρόνια. Η κατάρρευση της κοινωνικής ασφάλισης νομοτελειακά θα οδηγήσει σε ιδιωτικά ασφαλιστικά σχήματα , όχι κατ’ ανάγκην ίδια μ’ αυτά που γνωρίζουμε σήμερα αλλά σίγουρα πολύ κοντά στη σημερινή φιλοσοφία των ασφαλιστικών εταιριών. Στον αντίποδα οι τράπεζες ακόμη και εάν υπάρξει συμφωνία με τους πιστωτές , θα βγουν δραματικά «τραυματισμένες» από την κρίση.

Οι ασφαλιστικές σήμερα καταφέρνουν να στέκονται όρθιες ΧΩΡΙΣ καμμία βοήθεια είτε από τον ELA είτε από το Κράτος. Πολλές φορές μάλιστα γνωρίζουν και την αντιπάθεια του κρατικού συστήματος όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις Σταθάκη στη Γεν. Συνέλευση της ΕΑΕΕ στο Μέγαρο Μουσικής. Αυτό που ζητούν είναι να μπορούν να δραστηριοποιούνται παράλληλα με την κοινωνική ασφάλιση διευκολύνοντας εξελίξεις και όχι μένοντας στο περιθώριο. Γνωρίζουν ότι περιθώρια φοροαπαλλαγών δεν υπάρχουν μεγάλα , υπό τις υπάρχουσες συνθήκες αλλά τουλάχιστον μία κίνηση καλής θέλησης όχι απέναντι στις εταιρείες τόσο , όσο κυρίως στους ασφαλισμένους. Η παράλληλη και συμπληρωματική πορεία του κλάδου σε σχέση με την κοινωνική ασφάλιση είναι μία σχέση win-win και για τους ασφαλισμένους και για τις ασφαλιστικές και για το ελληνικό κράτος. Μία πολιτικά θαρραλέα παραδοχή χρειάζεται.