Γεφυρώνεται το ασφαλιστικό κενό προστασίας στην Ελλάδα;

της Ελενας Ερμείδου

Σε όλον τον κόσμο, στις προηγμένες οικονομίες και, στις οικονομίες που αναπτύσσονται αναζητείται ο τρόπος που θα γεφυρώσει το κενό προστασίας, μεταξύ οικονομικών και ασφαλισμένων ζημιών από φυσικές καταστροφές. Στην Ελλάδα το χάσμα είναι πολύ μεγαλύτερο των άλλων οικονομιών και, ενώ ο κρατικός μηχανισμός δεν μπορεί να αποζημιώσει. Οι καταστροφές παραμένουν ακάλυπτες. Ακόμα, στην Κρήτη οι αποζημιώσεις αναμένονται και άγνωστο, αν θα φτάσουν ‘σώες’, δεν έχει γίνει βήματα από την Πολιτεία και το υπουργείο κλιματικής κρίσης και προστασίας για την προστασία των πολιτών.

Καμία χώρα δεν είναι πλήρως ασφαλισμένη. Μάλιστα το κενό προστασίας ανοίγει όσο οι αντασφαλιστές αρνούνται να πάρουν κινδύνους, άλλοτε υψηλούς ή μεσαίου μεγέθους. Οι αντασφαλιστές υποχρέωσαν σε υψηλές διακρατήσεις του κύριους ασφαλιστές το 2022 και 2023 για να γράψουν κέρδη και αυτό συνεχίστηκε, όπως ανακοίνωσε σε μελέτη της η Moody’s και στις ανανεώσεις των συμβάσεων αρχές του 2024.

Από την άλλη οι κυβερνήσεις, όπως στην Ελλάδα δεν συνεργάζονται στο θέμα αυτό με (αντ)ασφαλιστές για να βρεθεί μία βασική φόρμουλα. Στην Ελλάδα το αρμόδιο κατά τας γραφάς υπουργείο κλιματικής κρίσης και προστασίας δεν έχει κάνει τίποτα που να διασφαλίζει την πραγματική προστασία των πολιτών απέναντι στις φυσικές καταστροφές. Το υπουργείο οικονομικών και ανάπτυξης, το ίδιο. Επίσης οι εξαγγελίες για την υποχρεωτική ασφάλιση των επιχειρήσεων (αν και οι επιχειρήσεις που κάνουν τζίρους πάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ είναι ασφαλισμένες), έμειναν στα λόγια. Και … έχουν μείνει στα λόγια όλες οι σοβαρές ανακοινώσεις προστασίας και ασφάλισης των πολιτών στην Ελλάδα.

Ανενημέρωτοι πραγματικά οι αγρότες

Οι αγρότες είναι ανενημέρωτοι και απαιτούν σήμερα έργα που αν γίνουν θα επαναληφθούν οι ζημιές. Δέχονται υποσχέσεις χωρίς να γνωρίζουν το ρόλο των φορέων, μεταξύ αυτών και της ασφάλισης των. Την ίδια στιγμή οι κλιματικές συνθήκες αλλάζουν.

Έρευνα της Διανεόσις που δημοσιεύτηκε χτες αναδεικνύει μια συστηματική ανοδική τάση στη θερμοκρασία στην Αθήνα, η οποία αποδίδεται στην αστικοποίηση και στην κλιματική αλλαγή. Συγκεκριμένα, η διαφορά της μέσης μέγιστης ημερήσιας θερμοκρασίας την τελευταία δεκαετία (2011-2020) από την αντίστοιχη για τη δεκαετία 1971-1980 είναι 1,6 οC που αντιστοιχεί σε αύξηση κατά 0,32 οC ανά δεκαετία, ενώ η διαφορά για τη μέση ελάχιστη θερμοκρασία είναι 1,13 οC που αντιστοιχεί σε αύξηση κατά 0,23 οC ανά δεκαετία.

Αλλαγές στις συνθήκες της θερμοκρασίας υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα.

Θα γεφυρωθεί το κενό;

Μία ακόμα προσπάθεια καταβάλλει η ΕΑΕΕ στην ετήσια ανοικτή Γενική Συνέλευση της την Πέμπτη στις 29 Φεβρουαρίου 2024 και, τελευταία ημέρα το μήνα με στόχο να ενημερώσει για το κενό προστασίας στην Ελλάδα και να γεφυρώσει το χάσμα.  Πόσα από αυτά που θα ακουστούν θα εφαρμόσει η Πολιτεία στην πράξη, πέραν των χειροκροτημάτων;.